Μάλιστα, κάνοντας μία ιστορική αναδρομή θύμισε πως «όταν έγινε η μεγάλη κρίση του ’29, αυτό που προσπάθησαν να κάνουν οι διάφορες χώρες σαν αμυντικό μηχανισμό ήταν ακριβώς αυτό, να βάζουν δασμούς για να προστατεύσουν τις εγχώριες βιομηχανίες, με την ελπίδα ότι δεν θα κάνουν το αντίστοιχο και οι ανταγωνιστές τους. Φυσικά οι ανταγωνιστές τους το κάνανε και μπήκαμε σε μια μορφή εμπορικού πολέμου, ο οποίος είχε πραγματικά καταστροφικά αποτελέσματα».
«Η αύξηση του διεθνούς εμπορίου είναι αυτή ακριβώς η οποία οδήγησε στο να βγουν εκατοντάδες εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας σε όλη την υφήλιο από την ακραία φτώχεια», ενώ υπογράμμισε πως «δεν είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κερδίσουν από αυτό το πράγμα. Είναι κάτι που παραδέχεται και ο ίδιος πρόεδρος Τραμπ, λέγοντας ότι τώρα θα έχουμε κάποια βραχυχρόνια ύφεση, αλλά αυτό το πράγμα μακροχρονίως θα μας οδηγήσει..»
Παράλληλα υπογράμμισε πως δεν είναι κατανοητό πώς έγιναν οι υπολογισμοί, ενώ χαρακτήρισε αστειότητα την ερμηνεία πως πήρε το πλεόνασμα, το εμπορικό, το διαίρεσε με το συνολικό και έβγαλε αυτό το αποτέλεσμα.
«Ακόμα και τα μεγαλύτερα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία για παράδειγμα, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι μια μεσαίας τάξης δύναμη. Δεν είναι κάποια υπερδύναμη ή κάτι τέτοιο. Αντίθετα, αν είμαστε όλοι μαζί στην Ευρώπη, εκεί πραγματικά είμαστε ένας υπολογίσιμος παράγοντας. Το πρόβλημα είναι ότι η Ευρώπη δεν είναι κράτος» σχολίασε ο κ. Τσακλόγλου ερωτηθείς πώς πρέπει να απαντήσει η Ευρώπη στους δασμούς, και πρόσθεσε πως «το ζήτημα είναι ότι για να πάμε προς κάποια κατεύθυνση, ας το πούμε έτσι, φεντεραλισμό ομοσπονδιοποίηση ή οτιδήποτε άλλο τέτοιο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δοθεί ένα κομμάτι εθνικής κυριαρχίας, κάτι το οποίο πάρα πολλές χώρες, να μην πω όλες οι χώρες, δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν αυτή τη στιγμή».
«Ο τουρισμός στον οποίο κάνουμε είναι εξαγωγή υπηρεσιών. Όταν έρχεται ένας Αμερικάνος τουρίστας και επισκέπτεται τη Σαντορίνη και αφήνει τα χρήματά του στην Ελλάδα, αυτό είναι μια εξαγωγή υπηρεσιών. Οπότε εξαγωγή είναι και αυτό το πράγμα» τόνισε ο καθηγητής και υπογράμμισε πως «απλά το σύνολο του εμπορικού μας του εμπορίου, το οποίο έχουμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα μικρό κομμάτι του συνολικού μας εμπορίου, οπότε άμεσα δεν πρόκειται να έχουμε μεγάλες επιπτώσεις. Θα έχουμε όμως έμμεσα μεγάλες επιπτώσεις γιατί έχουμε μείωση των εισοδημάτων τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στους άλλους ανταγωνιστές των Ηνωμένων Πολιτειών, τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι σημαίνει αυτό το πράγμα; Μικρότερη ζήτηση για ελληνικές εξαγωγές τόσο αγαθών όσο και υπηρεσιών σαν τον τουρισμό. Αυτό τώρα με τη σειρά του επηρεάζει το ΑΕΠ, το Ελληνικό και υπάρχει και ο τριτογενής παράγοντας, παράδειγμα, ότι η Κίνα μένει με απούλητα προϊόντα, ξαφνικά τα στέλνει μαζικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκεί αρχίζει και γίνεται ένα σενάριο το οποίο είναι στα όρια του εφιαλτικού. Εκεί οι επιπτώσεις μπορεί να είναι ακόμη σοβαρότερες και ακόμη αρνητικότερες».
Αναφορικά για την ευρωπαϊκή απάντηση σημείωσε ακόμη πως λόγος «είναι οι διαφορετικές τοποθετήσεις των επικεφαλής διαφόρων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων απέναντι στην κυβέρνηση Τραμπ. Είναι ορισμένες από αυτές των οποίων οι σχέσεις είναι πολύ ευνοϊκότερες με την κυβέρνηση Τραμπ, βλέπει την κυρία Μελόνι, ή τον κύριο Όρμπαν στην Ουγγαρία. Αλλά το ζήτημα είναι ότι ακριβώς επειδή οι δεσμοί πάνε σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αντίστοιχα θίγονται και οι οικονομίες των αντίστοιχων χωρών. Ακριβώς λόγω αυτών των πολιτικών σχέσεων, ας το πω έτσι, είναι διαφορετικές οι προτάσεις οι οποίες έρχονται αυτή τη στιγμή μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διόλου απίθανο να προσπαθούν να κερδίσουν και χρόνο».
Μέλος του μητρώου
