Οι δύσκολες προτεραιότητες στον Πολιτισμό

Πρώτον και βασικότερο για το υπουργείο Πολιτισμού είναι να διεκδικήσει κονδύλια από το νέο ΕΣΠΑ, για το οποίο έχει καθυστερήσει. Ο κατάλογος που έχει σχηματιστεί είναι μεγάλος και αυτά που φαίνεται να προηγούνται είναι όσα έργα έχουν ώριμες μελέτες. Πρέπει όμως να «τρέξουν» και τα έργα που κλείνουν ώς το τέλος του χρόνου και των οποίων οι εκταμιεύσεις των χρηματοδοτήσεών τους καθυστέρησαν το τελευταίο επτάμηνο και εξαιτίας των capital controls.

Κάποια θα πάρουν τρίμηνη παράταση και θα σωθούν οριακά, άλλα όμως κινδυνεύουν να μεταφερθούν στην επόμενη Προγραμματική Περίοδο μειώνοντας τις υποψηφιότητες του νέου καταλόγου.

Ο υπουργός Πολιτισμού που θα αναλάβει πρέπει να πάρει θέση και στον πόλεμο που έχει ξεσπάσει στις κρατικές σκηνές. Σε κάθε περίπτωση, το σκηνικό είναι αποκαρδιωτικό τόσο για το Εθνικό θέατρο που χάνει χρόνο σε εσωτερικές διενέξεις με το διοικητικό συμβούλιο να μπλοκάρει πρωτοβουλίες του διευθυντή, αλλά και το ΚΘΒΕ, το οποίο ενώ δεν έχει βρει καν τον βηματισμό του, αποσπά την προσοχή του κοινού με τις βαριές κουβέντες που ανταλλάσσουν ο νυν και ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής.

Εν αναμονή τελεί και η αναμόρφωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων με διαγωνισμούς σε εκκρεμότητα (design για πωλητέα είδη και ο διαγωνισμός για αναψυκτήρια) αλλά και την έκδοση του πορίσματος για την υπόθεση φοροδιαφυγής που εντόπισε κλιμάκιο της υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων του υπουργείου Οικονομικών στην Κνωσό, ύστερα από καταγγελίες τουριστών. Υπόθεση που έφερε στην επιφάνεια μια παθογένεια δεκαετιών, μηχανισμούς του υπουργείου σε παράλυση και ένα χάος στο ΤΑΠ. Μετέωρο μοιάζει να είναι και το Μέγαρο Μουσικής η τύχη του οποίου για άλλη μια φορά κρέμεται σε μια κλωστή αφού και πάλι οι νομοθετικές ρυθμίσεις δεν ψηφίστηκαν. Ενδεικτικό της δυσάρεστης κατάστασης στην οποία βρίσκεται είναι ότι για πρώτη φορά ο προγραμματισμός του είναι τρίμηνος! Επειδή όμως διανύουμε μια μακρά πια περίοδο κρίσης και ανεπάρκειας πόρων, προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η τροποποίηση του χορηγικού νόμου ώστε να εξευρεθούν κονδύλια δεδομένου ότι ο προϋπολογισμός του ΥΠΠΟ απ' ό,τι φαίνεται θα βαίνει μειούμενος. Ο σύγχρονος πολιτισμός δεν έχει καμία υποστήριξη, παρά μόνο από το κοινό το οποίο βέβαια αξιολογεί διαφορετικά πια τις ανάγκες του. Χρειάζονται λοιπόν χορηγίες που θα αξιοποιηθούν με τον κατάλληλο τρόπο, εφόσον η ηγεσία του ΥΠΠΟ και ειδικότερα η κυβέρνηση, αντιληφθεί την αναπτυξιακή διάσταση του πολιτισμού. Αναπτυξιακή πολιτική που θα ξεκινήσει από φορολογικές ελαφρύνσεις για προσέλκυση ξένων παραγωγών στη χώρα μας μέχρι τον πολιτιστικό τουρισμό.

Η αυτονόμηση του υπουργείου Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νέας Γενιάς όπως είναι ο νέος του τίτλος, γεννά περισσότερες προσδοκίες αφού το ΥΠΠΟ ως ουρά άλλων υπουργείων ήταν δυσκίνητο με περισσότερη γραφειοκρατία.

www.kathimerini.gr