Η περιήγηση μέσα στο κτίριο αποκαλύπτει την άριστη κατάσταση των δύο αιθουσών. Μου κάνει εντύπωση η καθαριότητα, χωρίς μυρωδιά υγρασίας, χωρίς σκόνη. «Ο χώρος καθαρίζεται συστηματικά επί πέντε χρόνια», ενημερώνει ο Γ. Τσακαλάκης. «Κάθε μέρα δίνουμε τον αγώνα μας». Τα φουαγιέ είναι επίσης άθικτα. Στους τοίχους βλέπει κανείς τις αφίσες της σεζόν 2011-12. Σαν να πάγωσε ο χρόνος.
Κομμένο στα δύο
«Βρισκόμαστε πράγματι σε πολύ καλό δρόμο», αναφέρει εκ μέρους του Δήμου Αθηναίων ο Κωστής Μπιτζάνης, πρόεδρος, πλέον, του ΟΠΑΝΔΑ. Μετά τη μεσολάβηση του δημάρχου Γιώργου Καμίνη, αναζητήθηκε ένα πρόσωπο «κοινής εμπιστοσύνης» και αυτό το πρόσωπο ήταν ο Κωστής Μπιτζάνης. «Η συμβολή του υπήρξε καθοριστική», λέει ο Γιάννης Βεντουράκης. Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι το κτιριακό συγκρότημα είναι επί της ουσίας κομμένο στα δύο. Το πρώτο τμήμα και σε βάθος αρκετών μέτρων, ώς το φουαγιέ του «Αττικόν», είναι πλήρως κατεστραμμένο. «Δεν έχουμε κτίριο σε αυτό το τμήμα», λέει ο Γιάννης Βεντουράκης. Πράγματι, έχουν απομείνει μονάχα φέροντες λιθόκτιστοι τοίχοι σε ένα τοπίο καταστροφής. Χάρη στην αυτοθυσία του Γιώργου Τσακαλάκη και των συνεργατών του, οι κινηματογράφοι σώθηκαν την τελευταία στιγμή εκείνη την εφιαλτική νύχτα του Φεβρουαρίου του 2012.
Ζητούμενο σε αυτήν τη φάση είναι η επαναλειτουργία, και μόνο, των κινηματογράφων. «Αυτό είναι το μέλημά μας», λέει ο Γιάννης Βεντουράκης, που από το 2012 είχε ασχοληθεί με το κατεστραμμένο κτίριο, κυρίως για να μην καταρρεύσει πλήρως.
Οσοι πασχίζουν για το αίσιο αποτέλεσμα, μιλούν αυτονοήτως για την επίδραση που θα έχει η επαναλειτουργία των δύο κινηματογράφων στο κέντρο της Αθήνας. Ακόμη και με το υπόλοιπο κτίριο απλώς υποβασταζόμενο, με απελευθερωμένο, όμως, το πεζοδρόμιο και με καθαρή την πρόσοψη, η επίδραση θα είναι τεράστια. Απέναντι βρίσκονται το κλειστό ξενοδοχείο «Εσπέρια», η προβληματική οδός Εδουάρδου Λω και λίγο πιο κάτω, η έρημη τη νύχτα πλατεία Κλαυθμώνος. Δίπλα, το κτίριο της Μαρφίν είναι πλήρως αποκατεστημένο και περιμένει επενδυτές. Το «Αττικόν» και ο «Απόλλων» μπορούν να σηματοδοτήσουν μια νέα αρχή. Ολόγυρα βρίσκονται (εν αναμονή καλύτερων ημερών) τα εστιατόρια και τα μπαρ στη Χρήστου Λαδά, στην Ανθίμου Γαζή και πιο πέρα στην Κολοκοτρώνη, τα μπαράκια στην πλατεία Καρύτση, το θέατρο Μουσούρη, ο «Παρνασσός», πιο κάτω η Παλιά Βουλή όπου στεγάζεται το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Στο απέναντι πεζοδρόμιο, ο «Ιανός», το «Αστυ» και το «Αστορ» θα ενισχύσουν αυτό που πάει να ξαναγεννηθεί.
Περιέργως, το κτίριο των κινηματογράφων, που αποδίδεται στον Τσίλλερ, δεν είχε κηρυχθεί διατηρητέο. Το «Αττικόν» είναι μεταγενέστερη προσθήκη (του 1914 από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Νικολούδη). Το καμένο κτίριο μπορεί να αξιοποιηθεί μετά τη λειτουργία των κινηματογράφων προσελκύοντας επενδυτή καθώς μπορεί να κρατηθεί ένα ικανό βάθος του υπάρχοντος κτιρίου μαζί, φυσικά, με την πρόσοψη, και να αναπτυχθεί το εσωτερικό.
Αλλά, προς το παρόν, αναμένουμε, όπως όλοι οι Αθηναίοι. Ονειρεύεται κανείς από τώρα τα κατάφωτα, κατάμεστα πεζοδρόμια της Σταδίου, όταν ο «Απόλλων» και το «Αττικόν» είχαν προβολές.
www.kathimerini.gr