Παλαιότερα ήταν ο Σον Κόνερι, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ, η Τζούντι Ντεντς κ.ά. Τώρα όμως δεν πρόκειται για τις δηλώσεις ενός διάσημου ηθοποιού, με ευαισθησίες γύρω από την πολιτιστική κληρονομιά, αλλά για τις απόψεις του διευθυντή της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου, που η γνώμη του έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στη Μ. Βρετανία. Γι' αυτό και πρέπει να τις «αναγνώσουμε» προσεκτικά και να τις εκτιμήσουμε νηφάλια.
«Θεωρώ ότι το Βρετανικό Μουσείο θα ήταν ανοιχτό στο να μοιραστεί τα Ελγίνεια Μάρμαρα, αρκεί να μη γίνει έμμονη ιδέα σε ποιον ανήκουν πραγματικά», είπε μεταξύ άλλων ο κ. Νίκολας Πένι.
Ακόμη και αν κάποιοι ισχυρισμοί του περί ρύπανσης μας εξόργισαν (δεν θα μπορούσε άλλωστε να αφήσει δίχως επιχειρήματα τους ομοεθνείς του), έχει σημασία τι κρύβεται πίσω από τις απόψεις του, όπως αυτές φιλοξενήθηκαν στους κυριακάτικους Times. Και είναι γεγονός ότι για πρώτη φορά διευθυντής κορυφαίου βρετανικού πολιτιστικού οργανισμού -έξι χρόνια συμπληρώνει στο τιμόνι της Εθνικής Πινακοθήκης- τολμά να προτείνει κάτι διαφορετικό απ' όσα πρεσβεύει, δεκαετίες τώρα, η διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου. Κάνει μία πρόταση. Ασχέτως εάν συμφωνούμε ή όχι με αυτήν. Αφήνει πάντως μια χαραμάδα. Ανοίγοντας έναν νέο κύκλο συζητήσεων; Ισως. Ας μη βιαζόμαστε όμως να βγάλουμε συμπεράσματα.
Εχει τεθεί υπό σκέψη -δήλωσε ο κ. Πένι- ότι ορισμένα εξ αυτών θα μπορούσε να τα δανείσει το Βρετανικό Μουσείο στην Ελλάδα, «αρκεί να μη γίνουν πιόνια πολιτικής εκμετάλλευσης», υποστήριξε ο 65χρονος επιστήμονας. Την ίδια ώρα, ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος υπενθύμιζε: «Εμείς έχουμε ζητήσει τη διαμεσολάβηση της UNESCO και πιστεύω ότι ήρθε ο καιρός με τη διαμεσολάβηση αυτή της κυρίας Μπόκοβα να καθίσουμε, Βρετανία, Ελλάδα και UNESCO, να συζητήσουμε γι' αυτό το θέμα».
Εάν το συμπαγές βρετανικό μέτωπο του παρελθόντος έχει διαρραγεί, πρέπει οπωσδήποτε να μας απασχολήσει. Η ελληνική πλευρά οφείλει διακριτικά και με περίσκεψη να αξιοποιήσει αυτές τις ευκαιρίες. Με σύνεση και στρατηγική.
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
