από τη μια της πλευρά. «Αυτοί είναι οι "Βάτραχοι". Το πέρασμα από τον σύγχρονο κόσμο στον παλιό, η επιστροφή στις ρίζες», μου λέει ο Μανόλης Παντελιδάκης, σκηνογράφος των «Βατράχων» του Αριστοφάνη, που παρουσιάζει φέτος το Εθνικό Θέατρο, λίγο προτού αρχίσει η πρόβα της παράστασης. Στην ίδια ιδέα –στην ανάγκη να προβληματιστούμε πώς διαχειριζόμαστε τις ρίζες μας, να αναζητήσουμε τον ποιητικό λόγο– παραπέμπουν και οι ερμηνείες της Κατίνας Παξινού και του Αλέξη Μινωτή στην «Εκάβη», στην «Ηλέκτρα» και στον «Οιδίποδα» που ακούγονται στην αρχή του έργου.
Ο Γιάννης Κακλέας, σκηνοθέτης των «Βατράχων», θέλησε να τονίσει την ποιητική διάσταση του έργου του Αριστοφάνη. «Είναι ένα έργο μυστικό, μια παράξενη κωμωδία με θέμα την αναζήτηση του χαμένου ποιητικού λόγου, όπου η κωμωδία συναντά την τραγωδία», λέει. Κατά τη διάρκεια όλης της πρόβας στέκει πάνω σε μία εξέδρα, βλέποντας να ξεδιπλώνεται μια παράσταση ιδιαίτερα πλούσια σε σκηνικά, κοστούμια, μουσικές, ήχους, ποίηση και... πικρά χαμόγελα. «Ο Κακλέας με πολύ αυστηρό τρόπο προσπαθεί να αναδείξει ό,τι πιο ποιητικό έχουν οι "Βάτραχοι". Δεν παίζει με ευκολίες, ξεχνά ότι είναι σάτιρα και ανεβάζει το έργο με μια διάσταση, έτσι ώστε ο θεατής να καταλάβει ότι όσο πιο πολύ στην καθημερινότητά μας γινόμαστε ποιητές τόσο η ζωή πάει καλύτερα» λέει ο Γιάννης Ζουγανέλης, που είναι στον ρόλο του Αισχύλου.
«Σήμερα επενδύουμε στην ουσία. Στην εποχή της ανάγκης πρέπει να είσαι συγκεκριμένος, απέριττος και αποτελεσματικός. Η φιοριτούρα και το περιττό αποθεώνονται στην εποχή της ευμάρειας. Η παράστασή μας καταθέτει μια πολιτική πρόταση: να εμπιστευτούμε τον πολιτισμό μας για να δημιουργήσουμε ξανά στέρεα θεμέλια στην κοινωνία, αφού διαπιστώσαμε ότι με άξονα μόνο το κέρδος δεν μπορούν να λειτουργήσουν τα πράγματα», συμπληρώνει ο Φάνης Μουρατίδης, ο Ευριπίδης που τελικά χάνει τη μάχη από τον Αισχύλο στην τελική απόφαση του Διονύσου, παρότι ήταν η αρχική επιλογή του θεού.
Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου, ο Διόνυσος, προβληματισμένος από την έλλειψη ποιητών ικανών να διδάξουν το ήθος στους Αθηναίους, αποφασίζει να κατέβει, μαζί με τον δούλο του, Ξανθία, στον Αδη για να φέρει στη γη τον Ευριπίδη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θεός και δούλος θα αλλάξουν αρκετές φορές ρόλους για να αποφύγουν κακοτοπιές που όλες οδηγούν σε κωμικές παρεξηγήσεις, παιγμένες από έναν θίασο 27 ηθοποιών. Φτάνοντας στον προορισμό τους, οι δύο ταξιδιώτες θα γίνουν μάρτυρες της σύγκρουσης Ευριπίδη-Αισχύλου, που μάχονται για τον θρόνο της τραγωδίας στον Αδη. Η μάχη είναι αμφίρροπη και ο Διόνυσος, ως θεός του θεάτρου, θα είναι ο κριτής. «Είναι ένα ιδιαίτερο ταξίδι», λέει ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος που τώρα ερμηνεύει τον Διόνυσο, 11 χρόνια μετά την πρώτη του φορά στην Αρχαία Επίδαυρο με το ΚΘΒΕ στο ίδιο έργο, αλλά τότε στον ρόλο του Ξανθία. «Αναζητάμε την ουσία, τον λυρισμό που πολλές φορές η κωμωδία θάβει βαθιά και δύσκολα ξεθάβονται», συμπληρώνει.
Οι «Βάτραχοι» θα παρουσιαστούν Παρασκευή και Σάββατο 1 και 2 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και θα ακολουθήσει περιοδεία.
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
