Η Αποκάλυψη της Σμύρνης, το αλληγορικό θεατρικό κείμενο του συγγραφέα Θανάση Σάλτα που παραλληλίζει, το τραγικό τέλος της ελληνικότητας της μικρασιάτικης Σμύρνης, με το Θεόπνευστο, υπερβατικό τέλος της Αποκάλυψης, αφηγείται με μοναδική συγκίνηση η ηθοποιός-σκηνοθέτης Ιωάννα Μαστοράκηκαιμας δονεί την ψυχή…
Η συγκλονιστική ερμηνεία της Ιωάννας Μαστοράκη ως ζώσας Ελληνίδας της Σμύρνης του 1922 που βιώνει την δική της Αποκάλυψη καθώς το σώμα της τυλίγεται στις φλόγες και η ψυχή της ανυψώνεται φλεγόμενη στους ουρανούς , αναβιώνει με συγκλονιστικό τρόπο όλες τις θύμισες από τις τραγικές στιγμές της καταστροφής της Σμύρνης…
Η Αποκάλυψη της Σμύρνης
(Απόσπασμα από το θεατρικό έργο Στη Σμύρνη κάποτε του Θανάση Σάλτα)
«Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια…
Φλόγες, καπνοί, στρατιές αγγέλων, ρομφαίες αρχαγγέλων, σκιές, ψυχές, υψωμένες στον ουρανό, σηκώνουν στην πλάτη τους τον Τίμιο Σταυρό… Ηχούν οι σάλπιγγες, κραυγές, καβαλάρηδες μαύροι, έρχονται, μπαίνουν οι Τσέτες του Μπεχλιβάν, ιππείς, ο στρατός του Νουρεντίν… Στην Αγία Φωτεινή, στα λευκά ο Χρυσόστομος, έρχονται, τον αρπάζουν ιππότες, σφαγείς, της Αποκάλυψης σφαγείς…
Άγιε μου Δέσποτα, σου σχίζουν τα άμφια, σε σέρνουν γυμνό, σου ξεριζώνουν τα γένια, σε λιντσάρουν τα πλήθη, Άγιε μου Δέσποτα… Στην εκκλησιά μας εισβάλλουν οι μαύροι καβαλάρηδες, σπάνε τα τζάμια, τους πολυέλαιους, θυσίες στο ιερό, αίμα Κυρίου, κορίτσια σφαγμένα, Παρθένα Δέσποινα, Χαίρε Νύμφη, Ανύμφευτε, Παναγιά μου, Εάλω η πόλις…
Κόκκινοι δρόμοι, στρατιές, σημαδεύουνε, πυροβολούν, σφαίρες, βροχή, τρέχουμε, τρέχουμε να σωθούμε… Γύρω μας δαίμονοι, μουσκεύουν με αίμα τους δρόμους, λούζουν βενζίνα τα σπίτια, φλόγες, άνεμοι, φωτιές, κόλαση, καίγεται, καίγεται η Σμύρνη…
Πυρ, εξώτερον πυρ, καπνοί, μαύροι καπνοί, χάνεται το όνειρο, σβήνει η προκυμαία, σύννεφα, γκρίζα σύννεφα, τρέχουμε, τρέχουμε να σωθούμε, σκύβουμε το κεφάλι, σπαθιά στην προκυμαία, σερνόμαστε, βροχή τα βόλια, το παιδί, να σώσουμε το παιδί… Μη, μη, μη το παιδί… Δυο χρονώ μωρό, έσβησε, έσβησε το Εικοσιδυό…
Στις βάρκες, γρήγορα στις βάρκες, υψώνουμε τα χέρια , μας ρίχνουν λάδι καυτό, μας κόβουν τα χέρια, δίχως παλάμες στην θάλασσα, τα χρυσαφικά μας στην θάλασσα, πνιγόμαστε…, αίματα, νεκρά θάλασσα…
Στους τάφους, κρυφτήκαμε στους τάφους να σωθούμε, όποιοι ανασαίνουν τους τουφεκάνε, τόσο απέχει η ζωή, μια ανάσα μόνο από τον θάνατο... Ηχούν οι σάλπιγγες, τα καράβια στη προκυμαία, παιανίζουν χαρμόσυνα, Άγγελοι Κυρίου στον ουρανό, Φως, καβαλάρηδες, φέρουν την τρίτη σφραγίδα ιερή του Ιωάννη… Κύριε στη γη ηχούν οι κραυγές των ανθρώπων…
Ελέησον μας Κύριε, καίγεται η Σμύρνη, Κύριε, καίγεται η ψυχή μου…»
Η απαγγελία της Ιωάννας Μαστοράκη συμπεριλαμβάνεται στομουσικοποιητικό έργοcd-albumΣτη Σμύρνη κάποτε, σε στίχους και κείμενα του ποιητή-συγγραφέα Θανάση Σάλτα και μουσική σύνθεση της συνθέτριας Αρετής Κοκκίνου. Το cd-album είναι αφιερωμένο στην μυριοστόλιστη Σμύρνη, με αφορμή τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνηςκαι κυκλοφορεί από την FmRecords.Τα τραγούδια ερμηνεύουν οι τραγουδιστές Ισίδωρος Πάτερος και Θέλμα Καραγιάννη, ενώ αφηγείται και απαγγέλει η Ιωάννα Μαστοράκη.
{:https://www.youtube.com/watch?v=-KpLH2cyISA}
Μέλος του μητρώου
