Για μια χώρα με περισσότερους από 18.300 επαγγελματίες αρχιτέκτονες, είναι απορίας άξιον γιατί η Ελλάδα έχει να επιδείξει τόση έλλειψη φαντασίας, όχι μόνο στον χώρο των μεγάλων δημοσίων έργων, που έτσι κι αλλιώς σπανίζουν σε εποχές κρίσης, ή του οικιστικού σχεδιασμού, αλλά ακόμα και στην επίλυση άμεσων, πρακτικών προβλημάτων, όπως η προσωρινή στέγαση προσφύγων, αστέγων, σεισμοπαθών κ.ο.κ. ή η αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων κτιρίων. Φαίνεται ότι τα αίτια αυτής της έλλειψης σχετίζονται λιγότερο με την παρούσα οικονομική συγκυρία και περισσότερο με μία αδυναμία λήψης πρωτοβουλιών τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});