Ο Ταρζάν, ο δημοφιλέστερος ήρωας της αγορίστικης παιδικής ηλικίας, ξανάρχεται δυναμικά στο κινηματογραφικό προσκήνιο με τον τρισδιάστατο «Θρύλο του Ταρζάν» του Ντέιβιντ Γέιτς. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Ε​​ίχα προσπεράσει μερικές πολυκατοικίες 50-60 ετών, από την εποχή της αθηναϊκής άνοιξης, όταν το βλέμμα μου σκάλωσε στη μεσοπολεμική κατοικία που βρήκα στη γωνία Πρατίνου και Αλκιμάχου. Πίσω μου, υπέρκομψες, παρά την ηλικία τους, οι πολυκατοικίες της Σπύρου Μερκούρη. Με τον φακό στο τζάμι των εισόδων τους, φωτογράφισα τα εσωτερικά τους, μοντερνιστικές φαντασίες, με μάρμαρα, μωσαϊκά, ξύλο, πλαστικό. Μαύρο, πράσινο, φωτεινό καστανό, γκρίζο με νερά, μπορντό και γαλάζιο, τα χρώματά τους. Μια αθηναϊκή λατρεία σε ένα βραχύβιο μέλλον. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Ενα διαμέρισμα στην Κυψέλη ανασχεδιάζεται σύμφωνα με τις αρχές της βιοκλιματικής, μια γυναίκα οικειοποιείται το φορτωμένο με έπιπλα και αναμνήσεις πατρικό της σπίτι, μια μονοκατοικία στο Μετς «ανοίγει» για να φιλοξενήσει νέους από όλο τον κόσμο: (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Ξέρω ιστορίες από τους παππούδες μου και από παλιούς ψαράδες. Τότε που τα πλεούμενα δεν είχαν όργανα ναυτικά και έπρεπε να διαβάσουν τον ουρανό για να δούνε πότε έρχεται η καταιγίδα. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Εκανε τραγούδι λέξεις και εικόνες. Τα πάθη, τους καημούς, τις περιπέτειες ενός ολόκληρου λαού. Οσα έβλεπε ως εργαζόμενος στην Υπηρεσία Κρατικών Λαχείων. Εκείνα τα πηγαινέλα των απογοητευμένων συμπατριωτών του στην οδό Σοφοκλέους, που έτρεχαν στα ιατρεία προκειμένου να πάρουν –ως υποψήφιοι μετανάστες– τα απαραίτητα πιστοποιητικά. Τέτοιες στιγμές έντυσαν τις «Φάμπρικες της Γερμανίας» που τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Σε βάθος 100 μέτρων κρύβεται μια ιστορία 100 ετών. Και μέσα σε μια ακτίνα δύο ναυτικών μιλίων στα νερά της Τζιας, δύο τεράστια βυθισμένα πλοία κι ένα αεροπλάνο μάς ξαναγυρίζουν πίσω στον Α΄ και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Πολλές ευκαιρίες για δωρεάν επισκέψεις στα μουσεία δίνει αυτή η εβδομάδα, στο πλαίσιο του διπλού εορτασμού: της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, σήμερα, και της Ευρωπαϊκής Νύχτας Μουσείων, το Σάββατο. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Η παράσταση είναι μόνο για ένα βράδυ. Δώδεκα τα μεσάνυχτα ανοίγει η πόρτα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, «τιμώντας τον θάνατο του Μεγάλου Ξένου», όπως μας καλεί ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Ντέλλας. Μεγάλη Πέμπτη προς Μεγάλη Παρασκευή. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Η πρώτη έκπληξη που σε περιμένει μπαίνοντας στον πολυχώρο των στούντιο Mabrida, της οικογένειας Σοφιανού στο Κορωπί, είναι οι κούκλες της θρυλικής «Φρουτοπίας». Ο Πίκος Απίκος και οι υπόλοιποι της παρέας, παρατεταγμένοι ως εκθέματα στον πολυχώρο που λειτουργεί εκεί, σου φέρνουν νοσταλγία. Η δεύτερη έκπληξη αφορά το παρόν, ίσως και το μέλλον: ένας μικρόκοσμος νέων Ελλήνων ζωγράφων δουλεύει πυρετωδώς σε έναν παρακείμενο χώρο. Δίνουν κίνηση, καρέ καρέ, στο «Loving Vincent», ελληνοπολωνικής συμπαραγωγής animation για τον Βίνσεντ βαν Γκογκ, εξ ολοκλήρου ζωγραφισμένο με λάδι σε καμβά. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Νέες κορυφές ετοιμάζεται να κατακτήσει ο κλαρινετίστας και μαέστρος Διονύσης Γραμμένος. Είναι ο πρώτος Ελληνας που καλείται να συμμετάσχει ως μαέστρος στην Αμερικανική Ακαδημία Αρχιμουσικών στο Φεστιβάλ του Ασπεν, το μεγαλύτερο των ΗΠΑ, το οποίο φιλοξενεί ετησίως περισσότερες από 300 συναυλίες με τα σπουδαιότερα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});