Στην εποχή μας υπάρχει μια γενικευμένη απογοήτευση και οργή και το μεγάλο ερώτημα που τίθεται από πολλούς, ή η μεγάλη ανησυχία καλύτερα, είναι πως τελικά αυτή θα «μετατραπεί» σε κάτι δημιουργικό και δεν θα οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία του ανθρώπου στον σύγχρονο κόσμο ;

Υπάρχουν έντονες ανησυχίες σε αρκετούς μελετητές ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας , η επόμενη γενιά να ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη.

Εικοσιπέντε χρόνια προσφοράς!

Σε πρόσφατη συνάντηση που είχαμε στο δημαρχείο με βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος και πρώην αυτοδιοικητικό, κοινή ήταν η διαπίστωση σε δύο παραμέτρους του ίδιου θέματος.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μία εντελώς νέα κατάσταση, όσον αφορά την πολιτική σκηνή της χώρας μας και την απήχηση που έχουν στο εκλογικό σώμα, τόσο η κυβέρνηση όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Προχθές σε μια παρέα, στα καλά καθούμενα και πάνω που είχε «ανάψει» η συζήτηση, έπεσε η «βόμβα».

Τώρα είναι η ώρα να βάλουμε στο τραπέζι, όλα εκείνα τα θέματα που είναι σημαντικά, ώστε να μην ξαναβρεθούμε στο σημείο να «τρέχουμε» πανικόβλητοι και να παίρνουμε αποφάσεις, είτε στο πόδι, είτε με το μαχαίρι στο λαιμό.

Όσοι παρευρέθησαν σε μία(ή και στις δύο)από τις «συνελεύσεις κατοίκων» στην Νάουσα και την Παροικιά, λογικά θα πρέπει να αποχώρησαν με μεγάλη ανησυχία.

Επί έναν και πλέον χρόνο η δημοτική αρχή δεν είχε ενημερώσει τους πολίτες της Πάρου για το πού είναι οι χώροι συγκέντρωσης, πως και με ποια μέσα θα προστατευθούν όσον αφορά στην αντιμετώπιση των φυσικών φαινομένων.