Όσοι παρευρέθησαν σε μία(ή και στις δύο)από τις «συνελεύσεις κατοίκων» στην Νάουσα και την Παροικιά, λογικά θα πρέπει να αποχώρησαν με μεγάλη ανησυχία.

Επί έναν και πλέον χρόνο η δημοτική αρχή δεν είχε ενημερώσει τους πολίτες της Πάρου για το πού είναι οι χώροι συγκέντρωσης, πως και με ποια μέσα θα προστατευθούν όσον αφορά στην αντιμετώπιση των φυσικών φαινομένων.

 Το έγκλημα στα Τέμπη και η τροπή που πήρε αυτή η ιστορία είναι ενδεικτική για το πώς λειτουργεί η δημοκρατία στην χώρα μας τα δύο τελευταία χρόνια.

Έχουμε την εντύπωση ότι και στα τέσσερα επίπεδα εξουσίας καταβάλλεται «υπογείως» μία προσπάθεια αποσιώπησης , συγκάλυψης και παραπλάνησης του Ελληνικού λαού.

Ξεκινώντας από την εκτελεστική εξουσία που με τις θρασύτατες και αλαζονικές δηλώσεις εκπροσώπων της , έως την ανηθικότητα της μη ανάληψης της πολιτικής ευθύνης τουλάχιστον, που επιβεβαιώθηκε με την ξεδιάντροπη υποψηφιότητα και την επανεκλογή του αρμοδίου τότε υπουργού.

Εδώ και δύο χρόνια η κυβέρνηση κάνει ότι είναι δυνατόν να παρουσιάσει το γεγονός ως ευθύνη ενός δύο ατόμων και ως «άτυχη στιγμή», παρακάμπτοντας την εγκληματική αδιαφορία δημιουργίας ασφαλών υποδομών, είτε από ανικανότητα(βολικό) είτε για την εξυπηρέτηση συμφερόντων.

Αυτά κοστίζουν εκατομμύρια …

Αυτά γίνονται όταν το κέρδος και η πολιτική υποταγή σε αυτό, αξιολογούνται ως σημαντικότερα από την ανθρώπινη ζωή.

Προχωρώντας προς το νομοθετικό σώμα και τον προηγούμενο πρόεδρο του, ο οποίος οσονούπω θα εκλεγεί και πρόεδρος της δημοκρατίας , αποκαλύπτεται εσχάτως και η επιφανειακή εξέταση του θέματος από τις επιτροπές της βουλής, αλλά κυρίως ο ρόλος στην υπόθεση αυτή του μέλλοντος πρώτου πολίτη της χώρας.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια θα είναι ο … «εκφραστής» όλων των Ελλήνων!!!

Για την δικαιοσύνη θα πούμε μόνο ότι αλλοίμονο αν χαθεί εντελώς η εμπιστοσύνη στον θεσμό της.

Την χρονική στιγμή που η συνεχώς αυξανόμενη ανισότητα έχει φτάσει τα δέκα πλουσιότερα άτομα να κατέχουν το μισό πλούτο των εθνών, που οι πόλεμοι θεωρούνται το πιο συνηθισμένο γεγονός , που η τεχνολογική παραπληροφόρηση «απογειώνεται» και που η καταστροφή του περιβάλλοντος δεν απασχολεί πλέον κανέναν από τους «μεγάλους» στα σοβαρά , μας προέκυψαν τα «νέα φρούτα» μαζί με ένα «σαπισμένο».

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες γίναμε όλοι μας μάρτυρες μίας πρωτοφανούς αντιπαράθεσης , μεταξύ του πρώην και του νυν δημάρχου , για ένα θέμα που αποτελεί «μόνιμη κουβέντα» εδώ και αρκετά χρόνια στους ανά την επικράτεια της Παροικιάς καφενέδες.

Πρόκειται για την υπόθεση των απαλλοτριωμένων εκτάσεων , πριν από πενήντα περίπου χρόνια για την κατασκευή του περιφερειακού δρόμου και την απορία των «συνευρισκομένων» για το τι πραγματικά ισχύει στην συγκεκριμένη δημοτική οδό.

Πόσα μέτρα δηλαδή έχουν (αν έχουν) καταπατηθεί από ορισμένους ιδιοκτήτες μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο (οι περισσότεροι έχουν αποδημήσει εις Κύριον) και του τι μπορεί να γίνει σήμερα;

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από ένα «σημαντικό» και συγκεκριμένο σημείο…

Βρισκόμαστε πριν από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές , όπου ο πρώην δήμαρχος(νυν εκείνη την εποχή) «μαθαίνει» ότι αντίπαλος του πρόκειται να είναι ο τωρινός δήμαρχος , που συγγενικό του πρόσωπο αλλά και υποψήφιοι του συνδυασμού του έχουν ιδιοκτησίες πέριξ του περιφερειακού.

Τότε αναθέτει στην τεχνική υπηρεσία να «ανακαλύψει» για πρώτη φορά τι ακριβώς ισχύει (ζήτημα που έχουμε την εντύπωση ότι ακόμη και τώρα δεν είναι πλήρως εξακριβωμένο).

Γίνεται μία «κοπιαστική» δουλειά και τα συμπεράσματα της παρουσιάζονται προεκλογικά στην αίθουσα του επαγγελματικού λυκείου.

Άρα εξάγεται το συμπέρασμα ότι επρόκειτο τελικά για μία «προεκλογική επίθεση» και όχι για προσπάθεια επίλυσης ενός ακανθώδους προβλήματος.

Το ίδιο θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς και για την τωρινή διένεξη , ότι αφορά δηλαδή μία «μετεκλογική επίθεση» αυτή την φορά , συνεπικουρούμενη και από το έργο των πεζοδρομίων και του φωτισμού του περιφερειακού δημοτικού δρόμου.

Όμως τα «πράγματα» είναι πολύ πιο σοβαρά … αυτή την φορά!

Από το 1968 , που ήταν η αρχή , έως το τελευταίο νομοσχέδιο νομιμοποίησης αυθαιρέτων , ποτέ δεν περιελήφθησαν (και ορθώς) σε ευνοϊκές ρυθμίσεις αυθαίρετες κατασκευές σε αιγιαλό , παραλία , αρχαιολογικούς χώρους , δασικές εκτάσεις και εθνικούς , επαρχιακούς και δημοτικούς δρόμους.

Ήταν «κάτι» που γινόταν αντιληπτό από τους «εντός των τειχών» ήδη από τα μέσα του 2024.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος «εχθρός» μιας κοινωνίας;

Την Κυριακή το πρωί , δέκα και μισή , μαζευόμαστε στην Παροικιά στην πλατεία της Εκατονταπυλιανής , για να διατρανώσουμε την αντίθεση μας , με ειρηνικό τρόπο αλλά αποφασισμένοι για ακόμη πιο δυναμικές κινητοποιήσεις , στα σχέδια του «κράτους των Αθηνών» σχετικά με την «διαχείριση» του νερού.

Υπάρχει μία πληγή «ακαταπαύστως αιμορραγούσα» που έχει σχέση με τα οικονομικά του Δήμου Πάρου και φυσικά επηρεάζει τα πάντα σε σχέση με την λειτουργία του και τις προσπάθειες που γίνονται σε όλους τους τομείς.