Η νόσος αυτή παρουσιάζεται κυρίως σε νέα άτομα, ηλικίας 20-40 ετών. Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες σε αναλογία 3:1.
Στην σκλήρυνση κατά πλάκας, το περίβλημα που προστατεύει τις νευρικές ίνες (μυελίνη) καταστρέφεται με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η μετάδοση μηνυμάτων από τον εγκέφαλο προς το σώμα αλλά και το αντίστροφο. Οι βλάβες που επέρχονται μπορεί να είναι μόνιμες ή αναστρέψιμες σε άλλοτε άλλο βαθμό. Τα υπολείμματα που παραμένουν μετά από κάθε έξαρση της νόσου αθροίζονται και μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη αναπηρία.
Όπως τόνισε ο κ. Νίκος Γρηγοριάδης, Καθηγητής Νευρολογίας – Δ/ντής Νευρολογικής Κλινικής ΑΧΕΠΑ, 24.000 είναι τα περιστατικά στην Ελλάδα, ένας αριθμός που δεν φαίνεται εντυπωσιακός σε σχέση με άλλα χρόνια νευρολογικά νοσήματα, ωστόσο, αποκτά άλλη σημασία, συνδυαστικά με το γεγονός ότι η Σκλήρυνση κατά Πλάκας, είναι μία νόσος της νεότητας και χρόνια, που αφορά παραγωγικές ηλικίες, με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται για την προσωπική ζωή και τον εργασιακό βίο του πάσχοντος.
Σύμφωνα με τον κ. Γρηγοριάδη, “τα συμπτώματα που μπορεί να οδηγήσουν κάποιον στον νευρολόγο είναι διαταραχές της αισθητικότητας, της ισορροπίας, προβλήματα στην οπτική οξύτητα, κ.α., όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αν εμφανίσουμε κάτι από όλα αυτά παροδικά, πρέπει να τρέχουμε κατευθείαν στον γιατρό και πρόσθεσε: ” Ο καθένας γνωρίζει το σώμα του καλύτερα, οτιδήποτε παρατηρούμε και μας φαίνεται περίεργο και διαρκεί πάνω από 24 ώρες θα πρέπει να διερευνάται”
Την ίδια ώρα, ένα νέο φάρμακο που για την ώρα βρίσκεται σε φάση πειραμάτων και για το οποίο η κλινική μελέτη αναμένεται να “τρέξει” παράλληλα σε Ελλάδα και Αυστραλία, μέσα στο 2026, δίνει ελπίδα στους ασθενείς. Ένας Έλληνας της Αυστραλίας, ο νευροβιολόγος Στίβεν Πετράτος, δουλεύοντας για την πολλαπλή σκλήρυνση, αυτή τη στιγμή ακόμη σε επίπεδο προ κλινικών μελετών, ερευνά φάρμακο που μπορεί να προσφέρει επαναμυελίνωση και νευροπροστασία, καθώς υπόσχεται προστασία του εγκεφάλου έναντι φλεγμονωδών βλαβών.
Την ίδια ώρα, βάσει μελετών, “κάποιες ιδιότητες της φαρμακευτικής κάνναβης, ενός παμπάλαιου φαρμάκου 3.000 ετών, μπορούν να φανούν χρήσιμες κάτω από πολύ συγκεκριμένες ενδείξεις, όπως για παράδειγμα στην σπαστικότητα του ασθενούς”, είπε ο κ. Γρηγοριάδης, προσθέτοντας ότι” δεν αποτελεί πανάκεια για όλους τους πάσχοντες και η μεγάλη πρόκληση είναι να γίνει ξεκάθαρο ότι η κάνναβη είναι είναι φάρμακο, και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.”
