Η ερώτηση αφορά το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων στην Ουγγαρία, ωστόσο η διατύπωση του ερωτήματος, η ρητορική και ο χρόνος του δημοψηφίσματος στοχεύουν στην «καρδιά» του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ο Β. Ορμπαν είναι θιασώτης των εθνικών -και όχι κοινοτικών- πολιτικών εντός της ΕΕ. Αν τελικά το αποτέλεσμα τον δικαιώσει, θα έχει ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια του για το μέλλον.
Αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου και προγράμματα μετεγκατάστασης προσφύγων -κυρίως- από την Ελλάδα και την Ιταλία είναι δύο από τα θέματα που η διαπραγμάτευσή τους βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Πέρα όμως από το Προσφυγικό, θα μπορεί να «αντιδρά» και να «απειλεί» και σε άλλα θέματα εναρμόνισης με τις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες...
«Η Ευρώπη απέτυχε να διαχειριστεί την προσφυγική κρίση. Η μεταναστευτική πολιτική δεν θα έπρεπε να είναι ευρωπαϊκή αλλά εθνική αρμοδιότητα» δήλωσε στο «Εθνος της Κυριακής» ο ευρωβουλευτής του κυβερνώντος κόμματος Ταμάς Ντόιτς. «Ο λαϊκιστής Ορμπαν εφηύρε έναν ''εχθρό'' για να αποπροσανατολίσει την κοινωνία από τα πολλά προβλήματα που δεν μπορεί να διαχειριστεί» καταγγέλλει ο ευρωβουλευτής της αντιπολίτευσης Πίτερ Νιντερμίλερ. «Θέλετε να είναι σε θέση η Ευρωπαϊκή Ενωση να επιβάλει την υποχρεωτική μετεγκατάσταση μη Ούγγρων πολιτών στην Ουγγαρία, ακόμη και χωρίς την έγκριση της Εθνοσυνέλευσης;». Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο θα απαντήσουν σήμερα ναι ή όχι οι Ούγγροι. Οι δρόμοι της χώρας, από τη Βουδαπέστη έως και το τελευταίο χωριό, έχουν γεμίσει με αφίσες με συνθήματα που θυμίζουν περισσότερο ακροδεξιό παραλήρημα παρά δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. «Από τότε που ξεκίνησε η μεταναστευτική κρίση, περισσότερα από 300 άτομα σκοτώθηκαν εξαιτίας τρομοκρατικών επιθέσεων» αναφέρει μία από αυτές, συνδέοντας άμεσα τους μετανάστες με την τρομοκρατία, ενώ σε άλλη αναφέρεται ότι «οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις έχουν εκτοξευθεί».
Χαρακτηριστικό είναι το σύνθημα ότι «Οι Βρυξέλλες θέλουν να εγκαταστήσουν μία πόλη παράνομων μεταναστών στην Ουγγαρία». Το κόμμα του Ορμπαν φιλοδοξεί να λάβει ψήφους και από το ακροδεξιό -αλλά εσχάτως... φιλοευρωπαϊκό- κόμμα Γιόμπικ, με το οποίο ελάχιστες διαφορές υπάρχουν στο συγκεκριμένο θέμα.
Ο ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ταμάς Ντόιτς, ο ευρωσοσιαλιστής Πίτερ Νιντερμίλερ και ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν. Αριστερά, πρόσφυγες υπό το αυστηρό βλέμμα Ούγγρων αστυνομικών, οι οποίοι έχουν κατηγορηθεί για χρήση υπερβολικής βίας.
Ο ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ταμάς Ντόιτς, ο ευρωσοσιαλιστής Πίτερ Νιντερμίλερ και ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν. Αριστερά, πρόσφυγες υπό το αυστηρό βλέμμα Ούγγρων αστυνομικών
Απάντηση με... αφίσες
Από την άλλη, τα σοσιαλιστικά και αριστερά κόμματα της χώρας επιχειρούν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα (και) με χιούμορ. Οι δικές τους αφίσες... αντεπιτίθενται με ερωτήματα όπως «Το ξέρετε ότι υπάρχουν ένα εκατομμύριο άνθρωποι από την Ουγγαρία που θέλουν να πάνε στην Ευρώπη;». Στην πλειονότητά τους οι εκπρόσωποι των αντιπολιτευτικών κομμάτων ζητάνε μποϊκοτάζ προκειμένου να ακυρωθεί εντελώς το δημοψήφισμα.
«Το ερώτημα του δημοψηφίσματος έχει περάσει από νομικό έλεγχο και έχει εγκριθεί στο υψηλότερο επίπεδο, το Συνταγματικό Δικαστήριο» επιχειρηματολογεί ο ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ταμάς Ντόιτς.
«Το πρόγραμμα με τις ποσοστώσεις στις μετεγκαταστάσεις δεν είναι παρά μια... ενθάρρυνση για τους μετανάστες και τους διακινητές, διότι τους δίνει τη σιγουριά ότι η ΕΕ θα τους δέχεται, ανεξάρτητα από το πόσοι έρχονται. Αντίθετα, πιστεύουμε ότι η ΕΕ θα πρέπει να στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των εξωτερικών της συνόρων της Σένγκεν, ώστε να αποθαρρύνει τους μετανάστες από το να εισέρχονται παράνομα.
Ωστόσο, το σύστημα μετεγκατάστασης κάνει το αντίθετο. Είναι μια κακή ιδέα και εμποδίζει την κυριαρχία των κρατών-μελών. Ο ουγγρικός λαός καλείται να αποφασίσει αν θέλει η μεταναστευτική πολιτική να παραμείνει εθνική αρμοδιότητα» μας λέει.
«Η Ουγγαρία έχει δεχθεί ελάχιστους πρόσφυγες από την αρχή της προσφυγικής κρίσης, οι οποίοι κυρίως περνούσαν για να φτάσουν στη Γερμανία. Οσοι έχουν μείνει, σύμφωνα με το πόρισμα της Διεθνούς Αμνηστίας, βρίσκονται σε άθλια κατάσταση στα σύνορα με τις άλλες χώρες» σχολιάζει ο ευρωσοσιαλιστής Πίτερ Νιντερμίλερ.
Ενσπείρει τον φόβο
«Η ρητορική του μίσους που έχει συστηματικά χρησιμοποιήσει ο Ορμπαν στοχεύει στην αύξηση της δημοτικότητάς του, αλλά και στον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας από τα βασικά προβλήματα της χώρας, όπως η διαφθορά και η έλλειψη κοινωνικού κράτους. Σε μια τόσο κλειστή κοινωνία όπως ήταν παραδοσιακά η ουγγρική, είναι πολύ εύκολο γι' αυτόν να ενσπείρει τον φόβο και την ξενοφοβία στους κατοίκους των απομακρυσμένων φτωχών περιοχών που δεν έχουν δει ποτέ πρόσφυγα».
Ο Ορμπαν επιθυμεί μια εθνοκεντρική, χριστιανική, λευκή, συντηρητική Ευρώπη και δεν χάνει την ευκαιρία να το δηλώσει με όλους τους τρόπους. Πρόσφατα, στην Σύνοδο Κορυφής στην Μπρατισλάβα, οι 4 του Βίσεγκραντ κατέβασαν κοινή ανακοίνωση θέσεων στην οποία ανέφεραν τον όρο... «ευέλικτη αλληλεγγύη». Τα έμμεσα βέλη στρέφονταν κυρίως κατά της Ελλάδας, που -σύμφωνα με τους 4- δεν ελέγχουν επαρκώς τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.
«Η Ουγγαρία και η Ομάδα Βίσεγκραντ έχουν επιτύχει να ελέγξουν τα εξωτερικά τους σύνορα, σε αντίθεση με την Ευρώπη. Ωστόσο, αυτό είναι μόνο ένα από τα καθήκοντα της ΕΕ. Για να σταματήσει τους παράνομους μετανάστες από το να μπαίνουν, θα πρέπει να δημιουργήσει σημεία εγγραφής, τα λεγόμενα hotspots, εκτός της ΕΕ, όπου μπορεί να επεξεργαστεί τις αιτήσεις ασύλου. Αν δεν το κάνουμε αυτό, η μόνη λύση είναι η εφαρμογή μιας αποτελεσματικής πολιτικής επιστροφής» λέει ο ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, εναρμονισμένος πλήρως με τις δηλώσεις του Β. Ορμπαν που είχε αναφέρει πριν από λίγες μέρες την ανάγκη δημιουργίας πόλης-μαμούθ προσφύγων στη Λιβύη.
Το «κακό παιδί» της Ενωσης
«Ο Ορμπαν θέλει τα χρήματα της ΕΕ, αλλά καμία υποχρέωση»
Μια σειρά από συγ-κυρίες ευνόησαν τον Β. Ορμπαν στην πολιτική που ακολούθησε από την αρχή της κρίσης. Ο ίδιος ήταν ο πρώτος που μίλησε για την ανάγκη να κλείσει ο δρόμος των Δυτικών Βαλκανίων και μάλιστα έχτισε φράχτη για να αποτρέψει τα καραβάνια. Εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι η ΕΕ δεν ήταν έτοιμη για τέτοια κρίση, έγινε το «κακό παιδί» της Ενωσης τραβώντας την προσοχή και βρήκε ευήκοα ώτα σε πολλές χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.
Οι επόμενες κινήσεις των ευρωπαϊκών οργάνων «δικαίωσαν» τις επιλογές Ορμπαν στα μάτια των πολιτών του. «Ο Ορμπαν θέλει τα χρήματα της ΕΕ, τις ευνοϊκές της ρυθμίσεις, τα δικαιώματα και καμία υποχρέωση» σχολίασε ο Νιντερμίλερ. «Εδώ χρειάζεται πιο μεγάλη πυγμή από την Επιτροπή, ώστε να καταλάβει ότι ΕΕ αλά καρτ δεν μπορεί να υπάρξει». Ακόμη και το Brexit ευνόησε την ατζέντα Ορμπαν.
«Η ψήφος του Brexit δημιούργησε νέα δεδομένα στη συζήτηση για το Μεταναστευτικό, με την αναγνώριση ότι η ΕΕ χρειάζεται περισσότερες κοινές πολιτικές παρά διάσπαση σε θέματα όπως το υποχρεωτικό πρόγραμμα μετεγκατάστασης» μας είπε ο Ζόλταν Γκιεβάι, Ούγγρος δημοσιογράφος με έδρα τις Βρυξέλλες. «Αν η συμμετοχή στο δημοψήφισμα θα είναι κάτω από το 50% του εκλογικού σώματος, δεν θα είναι έγκυρο. Οποια κι αν είναι πάντως η απόφαση, θα αφορά -όχι στις ήδη ειλημμένες αλλά- στις επόμενες αποφάσεις της ΕΕ για το Προσφυγικό, όπως την αναθεώρηση του Κανονισμού του Δουβλίνου και το πρόγραμμα μετεγκατάστασης» καταλήγει ο δημοσιογράφος.
www.ethnos.gr
Μέλος του μητρώου
