Η οικογένειά της ανακοίνωσε πως πέθανε στις 16 Οκτωβρίου στο Μπουλέ του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η Βαλερί δημιούργησε τις πρώτες «paddi», μετά τη γέννηση του τρίτου της παιδιού, Νάιτζελ το 1947, όταν είχε πλέον κουραστεί να πλένει συνεχώς τις παραδοσιακές πάνες.
Οι πρώτες πάνες που αποτελούνταν από δύο κομμάτια, ήταν κατασκευασμένες από παλιά νάιλον αλεξίπτωτα και βαμβάκι.
Η κυρία Χάντερ Γκόρντον έφτιαξε εκατοντάδες πάνες χρησιμοποιώντας μια ραπτομηχανή στο τραπέζι της κουζίνας της, δίνοντας σε φίλους της και τροποποιώντας διαρκώς το σχέδιο.
Ο σύζυγός της, Πατ Χάντερ Γκόρντον, αναγκάστηκε να την βοηθήσει στην κατασκευή τους, μόλις επέστρεψε από τον πόλεμο στο Βόρνεο.
Μιλώντας στο BBC το 2015, η κυρία Χάντερ Γκόρντον είπε πως θεωρούσε το πλύσιμο των πανών εξαιρετικά επίπονο και έτσι άρχισε να ψάχνει για εναλλακτικές. «Θεώρησα ότι θα έπρεπε να μπορείς να τις αγοράζεις, αλλά δεν μπορούσες, δεν υπήρχαν πουθενά» είχε δηλώσει. «ήταν πολύ περίεργο που κανείς δεν το είχε κάνει πιο πριν. Σκέφτηκα πως θα ήταν εύκολο να φτιάξω εγώ πάνες. Αλλά δεν ήταν καθόλου. Ήταν αρκετά δύσκολο. Όποιος τις έβλεπε μου έλεγε: ‘Βάλερι, μπορείς να φτιάξεις και για μένα; Κι έτσι κατέληξα να φτιάξω πάνω από 600. Περνούσα το χρόνο μου καθισμένη στη ραπτομηχανή της μητέρας μου, φτιάχνοντας αυτά τα άθλια πράγματα».
Τα Paddis αντικατέστησαν τις απορροφητικές βαμβακερές πάνες, που έπρεπε να πλένονται μετά από κάθε χρήση.
«Όλοι ήθελαν να σταματήσουν να πλένουν πάνες. Στη σημερινή εποχή φαίνεται πως οι άνθρωποι θέλουν να επιστρέψουν και πάλι στο πλύσιμό τους. Καλή τους τύχη» δήλωσε πέρυσι η κυρία Χάντερ Γκόρντον.
Το ζευγάρι έκανε αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1948 και υπέγραψε συμφωνία με την Robinsons για την κατασκευή πάνας μιας χρήσης το 1949. Οι πρώτες πάνες φτιάχτηκαν με μοντέλο το γιο της Νάιτζελ.
Μεταξύ των πιθανών ονομάτων για το προϊόν ήταν τα Valette, Snappy, Χαρτοπετσέτες, Lavnets και Drypad. Το όνομα Paddi επιλέχθηκε μετά από συνάντηση μεταξύ του συζύγου της και μιας ομάδας ανώτερων διευθυντικών στελεχών του Στρατού, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Paddi.
Στην αρχή, υπήρξε έντονη αντίδραση από τους γιατρούς, που πίστευαν ότι οι πάνες θα έβλαπταν το δέρμα των βρεφών, ενώ ένα μεγάλο μέρος του ευρύ κοινού δεν είχε συνηθίσει να πετά πράγματα στα μεταπολεμικά χρόνια.
Ωστόσο, ένα άρθρο στο επιστημονικό περιοδικό Lamcet, γραμμένο από έναν στρατιωτικό γιατρό που χρησιμοποίησε τα Paddis για το μωρό του, βοήθησε στο να αλλάξει γνώμη η ιατρική κοινότητα.
Οι πάνες διαφημίστηκαν ως «ένα πραγματικά ελκυστικό ένδυμα, επιδέξια κατασκευασμένο από μια μητέρα».
Η εταιρεία τελικά έπεσε σε παρακμή στη δεκαετία του ’60, με την άφιξη της αμερικανικής μάρκας Pampers.
www.ethnos.gr