Εντείνονται προϊόντος του χρόνου οι ενέργειες προκειμένου να πάρει «σάρκα και οστά» το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ σύνδεσης της Ευρώπης με την Αφρική μέσω τούνελ στο Στενό του Γιβραλτάρ, ώστε η υποδομή να είναι έτοιμη το 2030 όταν και θα διεξαχθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου (Μουντιάλ) με διοργανώτριες χώρες το Μαρόκο, την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Όπως αναφέρουν διεθνή Μέσα, η Μικτή Επιτροπή Μαρόκου-Ισπανίας (Morocco-Spain Joint Mixed Committee) αναμένεται να συναντηθεί τους προσεχείς μήνες ώστε να γίνει μια ανασκόπηση της προόδου σε μελετητικό στάδιο, αλλά και να προσδιοριστούν τα επόμενα βήματα που θα προλειάνουν περαιτέρω το έδαφος για την υλοποίηση του έργου που θα ενώσει την Ισπανία με το Μαρόκο.
Η τελευταία συνάντηση έγινε τον περασμένο Απρίλιο και το επόμενο ραντεβού είναι προγραμματισμένο για τον Ιούνιο του 2024.
Το αρχικό πλάνο προέβλεπε την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής σήραγγας μήκους 42 χιλιόμετρων εκ των οποίων τα 27,7 θα ήταν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας σε βάθος έως και 475 μέτρα.
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, έχει διεξαχθεί πλήθος μελετών για τον προσδιορισμό των γεωλογικών σχηματισμών και για τη χαρτογράφηση της καλύτερης τοποθεσίας για την κατασκευή του τούνελ, ενώ ξεκάθαρος στόχος είναι να εξασφαλιστεί, πέρα από σιδηροδρομική και οδική σύνδεση.
Μελέτες έδειξαν ότι η μικρότερη απόσταση μεταξύ των ηπείρων στο Στενό του Γριβραλτάρ είναι περίπου 14 χιλιόμετρα, αλλά η κατασκευή της σήραγγας στο συγκεκριμένο σημείο θα αποτελούσε μια ιδιαίτερα απαιτητική διαδικασία, καθώς αποδείχθηκε ότι αποτελεί τη βαθύτερη διαδρομή, με το βάθος σε ορισμένα σημεία να φτάνει τα 900 μέτρα.
Έχει εξεταστεί επίσης, το σενάριο η υποθαλάσσια σήραγγα να ξεκινάει από την Punta Paloma στον ισπανικό δήμο Ταρίφα και να καταλήγει στο ακρωτήριο Μαλαμπάτα στο Μαρόκο -διαδρομή που εκτείνεται σε απόσταση 28 χλμ. και σε βάθος έως 300 μ.
τούνελ μαρόκο ισπανία
Ο εντοπισμός του κατάλληλου σημείου όπου θα δεσπζόζει η υποθαλάσσια σήραγγα απασχολεί έντονα τις δύο χώρες, όπως δείχνουν και οι 44 ωκεανογραφικές έρευνες που έχουν ολοκληρωθεί στο Στενό του Γιβραλτάρ δια της χρήσης των πιο σύγχρονων τεχνολογιών.
Για τη τη γεωλογική διερεύνηση του βυθού -μεταξύ άλλων- έχουν γίνει έρευνες πλευρικής σάρωσης (side-scan sonar), έχει γίνει χρήση σεισμικής ανάκλασης, έχουν συλλεχθεί περίπου 5.000 δείγματα από τον βυθό της θάλασσας και έχουν διανοιχθεί περίπου 50 πηγάδια σε συνολικά με συνολικό βάθος 3.000 μ.
Αμφότερες οι χώρες εργάζονται σκληρά για να ολοκληρώσουν το πολυαναμενόμενο έργο της σήραγγας, καθώς η υλοποίησή του ανοίγει πόρτες για νέες κοινές ευκαιρίες στον τουρισμό και σε επιχειρηματικό επίπεδο, την ίδια ώρα που σφυρηλατεί ισχυρότερες διμερείς σχέσεις.
Η ιστορία του έργου
Η κοινή πρόθεση ηπειρωτικής σύνδεση μεταξύ των δύο χωρών μέσω του Στενού του Γιβραλτάρ εκφράστηκε το 1979 σε μια συνάντηση μεταξύ του Βασιλιά Χασάν Β' του Μαρόκου και του πρώην βασιλιά Χουάν Κάρλος Α' της Ισπανίας.
Δημιουργήθηκε μια κοινή επιτροπή και δύο εξειδικευμένοι φορείς αφιερωμένοι στο έργο: Η National Strait of Gibraltar Studies Company (SNED) και μια ισπανική εταιρεία για τη μελέτη σταθερής επικοινωνίας κατά μήκος του Στενού του Γιβραλτάρ (SECEGSA).
Οι δύο χώρες υπέγραψαν μια συμπληρωματική συμφωνία συνεργασίας το 1980 και μια άλλη το 1989, που δημοσιεύθηκαν και οι δύο με βασιλικό διάταγμα το 2011.
Πρόκειται για ένα έργο που έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον πολλών διεθνών πολυμερών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένης της Ένωσης του Αραβικού Μαγκρέμπ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Διαδικασίας της Βαρκελώνης και της Ένωσης για τη Μεσόγειο.
Σήμερα, η SNED συνεργάζεται με τη SECEGSA για την ανάπτυξη νέων προγραμμάτων που στοχεύουν στην ενίσχυση του ρυθμού του έργου ηπειρωτικής σύνδεσης.
Σημειώνεται, τέλος, ότι για την υλοποίηση του έργου έχουν δείξει ενδιαφέρον -μεταξύ άλλων- η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και η Παγκόσμια Τράπεζα.
Μέλος του μητρώου
