Η παραίτηση του Μονεδέρο από τα κομματικά αξιώματα είναι μια κρίση στην πορεία ταχείας μεγέθυνσης ενός σχηματισμού που ξεκίνησε από τους δρόμους και προσπαθεί να φθάσει στην εξουσία. «Μερικές φορές μοιάζουμε με αυτούς που θέλουμε να υποκαταστήσουμε», είπε ο Μονεδέρο ανακοινώνοντας την αποχώρησή του από το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
«Δεν το βλέπω έτσι», σχολίασε ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, παραδεχόμενος ωστόσο ότι και ο ίδιος αισθάνεται «κάποια νοσταλγία» για την εποχή που έκαναν πολιτική σε στενότερο κύκλο.
Ο Μονεδέρο αποχώρησε τονίζοντας ότι το κόμμα του Podemos «συνεχίζει να είναι το καλύτερο στην ισπανική πολιτική», ενώ χθες συνέταξε δημόσια επιστολή «στον φίλο μου Πάμπλο», με την οποία επαινεί τον υπ' αριθμόν 1 του Podemos. Ομως η αποχώρηση του ανθρώπου που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στη μετουσίωση του κινήματος των πλατειών σε κόμμα δεν μπορεί παρά να ανοίγει τη συζήτηση για την πολιτική κατεύθυνση του Podemos.
Για τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις θα ήταν μια ευχάριστη εξέλιξη, αν δεν τους στερούσε το «αλεξικέραυνο», τον μαγνήτη όλων των επικρίσεών τους. Μετά την απρόσμενη εμφάνιση του Podemos στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου, έπειτα από μήνες αδιάλειπτης ανόδου στις δημοσκοπήσεις και ενώ το μήνυμα της αφαίρεσης της οικονομικής εξουσίας από τις ελίτ συγκινούσε τον ισπανικό πληθυσμό, ο Ισπανός υπουργός Οικονομίας, Κριστόμπαλ Μοντόρο, έπιασε λαβράκι. Οι υπηρεσίες του ανακάλυψαν ότι ο Μονεδέρο, ο οποίος είναι καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης και έχει υπάρξει πολιτικός σύμβουλος λατινοαμερικανικών κυβερνήσεων, έλαβε 425.000 ευρώ από την ΑLBA. ALBA ίσον βολιβαριανή ένωση χωρών της Νότιας Αμερικής, με κυρίαρχη παίκτρια τη Βενεζουέλα.
Η δημοσκοπική κάμψη του Podemos ξεκίνησε παράλληλα με τη γιγάντωση της υπόθεσης Μονεδέρο στα ισπανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία αναζητούσαν εναγωνίως πατήματα για την αποδόμηση του κινήματος που υποσχόταν «να γκρεμίσει την κάστα». Ο Μονεδέρο κατέβαλε στην εφορία 200.000 ευρώ ως φόρους και πρόστιμα, διατύπωσε την ευχή ο υπουργός Μοντόρο να επεδείκνυε τον ίδιο ζήλο κυνηγώντας «τα δισεκατομμύρια της λίστας Φαλτσιανί» (της ισπανικής λίστας Λαγκάρντ) και ελάττωσε πολύ τις δημόσιες εμφανίσεις.
Ο βιογράφος του, Ραμόν Λόμπο, σημείωσε ότι ουδείς εξεπλάγη από την αποχώρησή του, αλλά μόνο από τη χρονική στιγμή που επέλεξε. Για λόγους που δεν γίνονται εύκολα κατανοητοί, ο Μονεδέρο δεν περίμενε να περάσουν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Μαΐου. Υλοποίησε όμως τη βασική του δέσμευση, που ήταν η κατάρτιση, με τη βοήθεια των «κύκλων» (ομάδων εργασίας) του Podemos, του προγράμματος του σχηματισμού για τις βουλευτικές εκλογές του φθινοπώρου, που θα παρουσιαστεί στις 5 Μαΐου. Η σημερινή, άγνωστο πόσο αντιπροσωπευτική, εικόνα των δημοσκοπήσεων για τις εκλογές αυτές δείχνει το πολιτικό σκηνικό χωρισμένο στα τέσσερα, με μικρές διαφορές ανάμεσα στο Λαϊκό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Podemos και το κεντρώο Ciudadanos.
Ισχυρές εντάσεις
«Τι συνέβη και το τέλος ήταν τόσο απότομο;» διερωτάται ο Λόμπο. «Δεν χρειάζονται πολλά για να ανιχνεύσει κανείς ισχυρές εντάσεις στην πολιτική ηγεσία για την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει το κόμμα Podemos». Οι δημοτικές εκλογές της 24ης Μαΐου ίσως δείξουν ποιος πρέπει να είναι ο δρόμος αυτός. Την ημέρα εκείνη, η σύμμαχος του Podemos, Αντα Κολάου, η δικηγόρος επικεφαλής του πανίσχυρου κινήματος κατά των εξώσεων (PAH), αναμένεται να κερδίσει τον δήμο της Βαρκελώνης. Ενα κίνημα που ανδρώθηκε εξαιτίας της απαράμιλλης σκληρότητας του ισπανικού πτωχευτικού δικαίου, οργάνωσε τα θύματα των εξώσεων, ξεπέρασε τις διαχωριστικές γραμμές του «καταλανισμού» και βρίσκεται ένα βήμα πριν από μια συγκλονιστική πολιτική ανατροπή.
www.kathimerini.gr