Εάν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις, η αναμέτρηση αναμένεται οριακή και η μη αυτοδυναμία δεδομένη. Η τάση που διαφαίνεται τις τελευταίες ημέρες θέλει τους Τόρις να προηγούνται ελαφρώς.
Ο Ντέιβιντ Κάμερον θεωρήθηκε άλλωστε «νικητής» και της τελευταίας πριν από τις εκλογές μεγάλης τηλεοπτικής αναμέτρησης των ηγετών, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στο πλατό του BBC (δεν ήταν ακριβώς ντιμπέιτ, καθώς οι ηγέτες απάντησαν διαδοχικά σε ερωτήσεις του κοινού).
Επί της ουσίας, ωστόσο, μάλλον δεν έχει νόημα να μιλάμε για δημοσκοπικό προβάδισμα, καθώς αυτό αλλάζει... σε καθημερινή βάση, χωρίς μάλιστα να ξεφεύγει από τα όρια του στατιστικού λάθους.
Οι Συντηρητικοί (Τόρις) του απερχόμενου πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον και οι Εργατικοί του Εντ Μίλιμπαντ κοντράρονται για την πρώτη θέση κυριολεκτικά στο νήμα. Τόρις και Εργατικοί παρουσιάζονται να συγκεντρώνουν γύρω στο 33% με 35% έκαστος. Το Κόμμα Ανεξαρτησίας UKIP του ευρωσκεπτικιστή Νάιτζελ Φάρατζ ακολουθεί με περίπου 14%, ενώ οι Φιλελεύθεροι (Lib-Dems) του Νικ Κλεγκ μετρούν μεγάλες απώλειες και πέφτουν γύρω στο 8% (από 23% το 2010). Οσο για τη μεγάλη έκπληξη των εκλογών, αυτή είναι το Εθνικό Κόμμα της Σκοτίας (SNP), που αναμένεται να αυξήσει τις έδρες του από 6 σε 59, στερώντας έδρες από τους Εργατικούς.
Με δεδομένα τα παραπάνω, η αυτοδυναμία φαντάζει απίθανη ως ενδεχόμενο, καθώς απαιτεί τουλάχιστον 326 έδρες, αλλά κανένα κόμμα δεν φαίνεται να εξασφαλίζει πάνω από 280. Μέσα σε αυτό το τοπίο, λοιπόν, οι ηγέτες όλων των μεγάλων παρατάξεων βρίσκονται πλέον να συζητούν ανοιχτά για... πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες στην τελική ευθεία προς την κάλπη.
Ο Συντηρητικός Ντέιβιντ Κάμερον χαρακτηρίζει «καταστροφικό» το ενδεχόμενο ενός κυβερνητικού συνασπισμού Εργατικών-Σκοτσέζων (SNP) σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει τους δικούς του, ανακόπτοντας τις διαρροές προς τον Φάρατζ.
Ο Εργατικός Εντ Μίλιμπαντ, από την πλευρά του, δηλώνει ότι δεν πρόκειται να μπει σε συνασπισμό με το SNP, σε μια προσπάθεια να περιορίσει τις διαρροές προς το Εθνικό Κόμμα της Σκοτίας.
Ο ευρωφοβικός Νάιτζελ Φάρατζ, από την άλλη, δηλώνει ότι θα στήριζε έναν συνασπισμό Συντηρητικών-Φιλελευθέρων, χωρίς ωστόσο να συμμετάσχει σε αυτόν.
Οσο για τον Φιλελεύθερο Νικ Κλεγκ, αυτός θέτει ως «κόκκινη» γραμμή για την όποια μετεκλογική συνεργασία την υπεράσπιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Με βάση τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις, ακόμη κι αν κερδίσουν οι Συντηρητικοί στις 7 Μαΐου, η σημερινή κυβέρνηση Συντηρητικών-Φιλελευθέρων δεν θα μπορέσει να εξασφαλίσει αυτοδυναμία, καθώς οι Lib-Dems αναμένεται να χάσουν μεγάλο μέρος της δύναμής τους. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον δεν αποκλείεται μάλιστα ακόμη και να δούμε κυβέρνηση μειοψηφίας είτε από τους Εργατικούς (με την ανοχή του SNP) είτε από τους Συντηρητικούς (με την ανοχή του Φάρατζ).
Για την ιστορία η τελευταία φορά που είχαμε στη Βρετανία κυβέρνηση μειοψηφίας ήταν την περίοδο 1996-1997 επί Τζον Μέιτζορ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
Ν. ΣΤΕΡΤΖΙΟΝ
Ρυθμιστής των εξελίξεων το κόμμα των Σκοτσέζων
Για τους εχθρούς αυτή συνιστά «υπαρξιακή απειλή για το Ηνωμένο Βασίλειο» και ξεχωρίζει ως «η πιο επικίνδυνη γυναίκα στη Βρετανία». Για τους φίλους της, από την άλλη, είναι η πολιτικός που μπορεί να χαρίσει στη Σκοτία τη χαμένη (μετά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Σεπτεμβρίου του 2014) «αξιοπρέπειά» της. Είναι επίσης η πρώτη γυναίκα-πολιτικός μετά τη Θάτσερ που αποκτά ηγετικό ρόλο στην ανδροκρατούμενη κεντρική πολιτική σκηνή του Ηνωμένου Βασιλείου. Από όποια σκοπιά και να το δει κανείς, η 44χρονη Νίκολα Στέρτζιον είναι το πρόσωπο των βρετανικών εκλογών της 7ης Μαΐου. Η ηγέτιδα του Εθνικού Κόμματος της Σκοτίας (SNP) ξεκίνησε ως αουτσάιντερ, αλλά έχει πλέον εξελιχθεί σε ρυθμιστή των εξελίξεων. Μέχρι και τις αρχές Απριλίου οι περισσότεροι εκτός Σκοτίας δεν ήξεραν καν ποια είναι.
Στην πορεία, ωστόσο, η 44χρονη «έλαμψε» μέσα από τις επιτυχημένες εμφανίσεις της στα τηλεοπτικά ντιμπέιτ, με αποτέλεσμα η δημοφιλία της να εκτοξευτεί στα ύψη και πολλοί στη Βρετανία να μιλούν πλέον για «Στερτζιονμάνια». Το SNP γνώρισε μια μεγάλη ήττα το φθινόπωρο του 2014 με το «όχι» στην ανεξαρτησία, αλλά πλέον οδεύει προς νίκες με τον αέρα πιθανού κυβερνητικού εταίρου. Αναμένεται συγκεκριμένα να εξασφαλίσει τη συντριπτική πλειονότητα των 59 εδρών που εκλέγει η Σκοτία στο κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου. Δεν αποκλείεται μάλιστα να τις εξασφαλίσει ακόμη και... όλες (από έξι που έχει σήμερα) εκτοπίζοντας τους Εργατικούς από τα άλλοτε προπύργιά τους.
www.ethnos.gr