Ηδη, μετά την ψηφοφορία της Τρίτης, ο Κρις Κρίστι και η Κάρλι Φιορίνα αποσύρθηκαν από τη διαδικασία, ενώ ο Τζον Κέισικ δεν έχει πείσει ακόμη ότι μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις το χρίσμα. Μετά την απογοητευτική του απόδοση στο τελευταίο ντιμπέιτ, ο Μάρκο Ρούμπιο, οι παραδοσιακά συντηρητικές θέσεις του οποίου έχουν κερδίσει αρκετούς υποστηρικτές μεταξύ ισχυρών ψηφοφόρων του κόμματος σε Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον, θα πρέπει να ανακάμψει, προκειμένου να έχει πιθανότητες. Για τον Τζεμπ Μπους, θα είναι, επίσης, η τελευταία ευκαιρία να δώσει δυναμική στην υποψηφιότητά του. Η Νότια Καρολίνα είναι μία πολιτεία που τόσο ο πατέρας του όσο και ο αδελφός του κέρδισαν εύκολα το 1988 και το 2000, αντίστοιχα.
Υπό μία έννοια, όμως, τα ισχυρά αποτελέσματα του Τραμπ συνιστούν μικρότερη έκπληξη από τη σαρωτική νίκη του Μπέρνι Σάντερς έναντι της Χίλαρι Κλίντον στο Νιου Χάμσαϊρ. Είναι γνωστό πλέον ότι η εκκεντρική προσωπικότητα, οι εξωφρενικές δηλώσεις και η παντελής έλλειψη πολιτικής ορθότητας του κ. Τραμπ έχουν κοινό. Αυτό δεν ήταν εξίσου προφανές στην περίπτωση του κ. Σάντερς. Ομως, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι νέοι προσελκύονται από το «σοσιαλιστικό» μήνυμα του Σάντερς εναντίον της εισοδηματικής ανισότητας και της Γουόλ Στριτ. Η προσιτή προσωπικότητά του κερδίζει τις γυναίκες. Και η καταγωγή του του δίνει πόντους μεταξύ της εβραϊκής κοινότητας. Τραμπ και Σάντερς, ωστόσο, έχουν κάτι κοινό: το αντισυστημικό τους μήνυμα. Υπό αυτή την έννοια, ο κ. Σάντερς δύσκολα θα παίξει τον ρόλο του αντι-Τραμπ, όπως θα μπορούσε να κάνει η Χίλαρι Κλίντον.
Από την πλευρά της, η Χίλαρι Κλίντον προηγείται στις δημοσκοπήσεις στη Νότια Καρολίνα, αλλά ο κ. Σάντερς είναι αποφασισμένος να μην της αφήσει αμαχητί το προνομιακό πεδίο της αφροαμερικανικής κοινότητας. Στη Νότια Καρολίνα, τα φυλετικά ζητήματα θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή. Οποιος από τους δύο επικρατήσει εκεί, εκτιμάται ότι θα έχει προβάδισμα εν όψει των υπερ-εσωκομματικών εκλογών που θα πραγματοποιηθούν τον Μάρτιο στις μεσοδυτικές πολιτείες.
Εντός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, το ζήτημα για την αντιπολίτευση στον κ. Τραμπ είναι ότι, παρότι ισχυρή, παραμένει διχασμένη. Οπως επισημαίνει ο Τζον Γκίζι, ανταποκριτής στον Λευκό Οίκο για το NewsMax «το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ένας αντι-Τραμπ». Φέρνει ως παράδειγμα τη Μαρίν Λεπέν στην Γαλλία, η οποία «μπορεί να ηγείται στις περιφερειακές εκλογές αλλά όταν πρέπει να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο, Αριστερά και Δεξιά έβαλαν στην άκρη τις διαφορές τους και τη νίκησαν. Το ίδιο θα γίνει και με τον Τραμπ, αν και όταν οι αντίπαλοί του ενωθούν. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο “εάν”».
Στην περίπτωση των ΗΠΑ, αυτός ίσως να είναι ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, ο οποίος δηλώνει δημοσίως ότι θα σκεφτεί την υποψηφιότητα. Είναι ίσως χαρακτηριστικό των ημερών ότι το «σύστημα», είτε αυτό το τοποθετεί κανείς στο αμερικανικό πολιτικό κέντρο είτε και στο οικονομικό κατεστημένο της Γουόλ Στριτ, εναποθέτει τις ελπίδες του σε έναν ανεξάρτητο υποψήφιο, έστω και δισεκατομμυριούχο.
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
