Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι «κόλαφος» για το κυβερνών κόμμα καθώς όπως όλα δείχνουν, υπάρχει μία πιθανότητα και τα δύο σώματα του Κογκρέσου να περάσουν στα χέρια των Ρεπουμπλικανών.
Ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, τρίβει τα... χέρια του και περιμένει στη γωνία για να ανακοινώσει και επισήμως την υποψηφιότητά του - πιθανότατα στις 15 Νοεμβρίου.
Για τον Μπάιντεν, οι ενδιάμεσες εκλογές είναι από τις πιο κρίσιμες ημέρες της προεδρίας του. Οι Δημοκρατικοί θέλουν μόνο τη νίκη, διαφορετικά το υπόλοιπο της θητείας του Αμερικανού προέδρου στον Λευκό Οίκο αναμένεται να εξελιχθεί σε «κόλαση».
Από την άλλη πλευρά, οι Ρεπουμπλικάνοι βλέπουν τα ποσοστά τους να ενισχύονται σημαντικά.
Εάν οι Δημοκρατικοί απωλέσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου, τότε θα είναι υποχρεωμένοι να βάλουν πολλά θέματα της ατζέντας τους στον «πάγο», ενώ πολλά νομοσχέδια θα πρέπει να τα διαπραγματεύονται με τους Ρεπουμπλικάνους έως το 2024.
Στην περίπτωση όμως που το κυβερνών κόμμα καταφέρει να περάσει και αυτόν τον «σκόπελο», τότε ο Μπάιντεν θα κάνει... περίπατο στο υπόλοιπο της θητείας του, ολοκληρώνοντας με άνεση το κυβερνητικό του έργο, ενώ θα βυθίσει περισσότερο στο χάος τους Ρεπουμπλικανούς, κυρίως όμως τον Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Αμερικανός τέως πρόεδρος των ΗΠΑ επιδιώκει να είναι ξανά υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Ωστόσο αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την έκβαση της σημερινής εκλογικής μάχης.
Κατά την διάρκεια της τελευταίας του ομιλίας του στο Οχάιο, αν και υπήρξε όργιο φημών ότι θα ανακοίνωνε επίσημα την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και της προεδρίας των ΗΠΑ, μετέφερε την ημερομηνία εστιάζοντας κυρίως στα καυτά θέματα της οικονομίας και της μετανάστευσης.
Ωστόσο, ο Τραμπ δήλωσε ότι, στις 15 Νοεμβρίου θα υπάρξει μία «μεγάλη ανακοίνωση». Εν συνεχεία, έστειλε μήνυμα νίκης και δεν δίστασε να αποκαλέσει τους Δημοκρατικούς «τρελούς».
Από την πλευρά του, ο Τζο Μπάιντεν, ολοκλήρωσε την προεκλογική του εκστρατεία στο Μέριλαντ, μία πολιτεία η οποία είναι παραδοσιακά διάκειται φιλικά στους Δημοκρατικούς.
Ο Αμερικανός ηγέτης έστειλε το δικό του μήνυμα νίκης, κάλεσε τον κόσμο «να σκεφτεί λογικά» και να αποφασίσει για το μέλλον της χώρας. «Η επόμενη χρονιά θα διαμορφώσει τη ζωή μας«, δήλωσε ο Μπάιντεν.
Έξι πολιτείες στο επίκεντρο
Σε αυτές τις ενδιάμεσες εκλογές, έξι πολιτείες βρίσκονται στο επίκεντρο, με δύο από αυτές- τη Τζόρτζια και την Πενσιλβάνια να παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όπως το 2020.
Τα πρώτα εκλογικά τμήματα άνοιξαν στις 06:00 (13:00 ώρα Ελλάδας) στις ανατολικές ακτές της χώρας.
Σύμφωνα πάντως με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. αμφίρροπες προβλέπεται να είναι οι μάχες σε τουλάχιστον είκοσι εκλογικές περιφέρειες, πράγμα που σημαίνει ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι θα βγάλει η κάλπη.
Οι κάλπες ανοίγουν πρώτα στην Ιντιάνα, το Κεντάκι τη Νότια Καρολίνα, το Βερμόντ, την Φλόριντα και άλλες πολιτείες με τελευταία την Αλάσκα.
Σύμφωνα με τους δημοσκόπους η Πενσιλβάνια όπως και η Τζόρτζια αποτελούν πολιτείες- κλειδιά για τις σημερινές ενδιάμεσες εκλογές .
Από την πλευρά του, ο Τραμπ έχει στραμμένο το βλέμμα του κυρίως στον μεγαλύτερο εσωκομματικό του αντίπαλο, τον ιδιαίτερα δημοφιλή ντε Σάντις, που βάζει υποψηφιότητα για το αξίωμα του κυβερνήτη στη Φλόριντα.
Στην Πενσιλβάνια, ο Αμερικανός τουρκικής καταγωγής Μεχμέτ Οζ, βάζει πλώρη για τη Γερουσία δηλώνοντας λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες: «Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ακόμα μεγαλύτερο και από την Πενσινβάνια».
Στο πλευρό του φιλότουρκου Ρεπουμπλικανού που στηρίζει με θέρμη ο Τραμπ βρισκόταν σήμερα η Νίκη Χάλεϊ, η οποία επί θητείας του Αμερικανού δισεκατομυριούχου,είχε διατελέσει μόνιμη αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στα Ηνωμένα Έθνη.
Την ίδια ώρα ο «Δόκτωρ Οζ», τηλεστάρ Μεχμέτ Οζ, θεωρείται ανερχόμενο αστέρι των Ρεπουμπλικανών διεκδικώντας το αξίωμα του γερουσιαστή στην Πενσιλβάνια. Ο καρδιοχειρουργός σταρ της τηλεόρασης, στενός φίλος του Ντόναλντ Τραμπ και ακόμη πιο στενών δεσμών με την κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία, ο Τουρκο-αμερικανός Δρ Μεχμέτ Οζ, αναμετριέται με τον αντισυμβατικό Δημοκρατικό νυν αντικυβερνήτη της πολιτείας, Τζον Φέτερμαν.
Ο ίδιος, που ανήκει στην αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος και εξαιρετικά δημοφιλής στην πολιτεία του λόγω του κοινωνικού και πολιτικού έργου, ήταν μέχρι πρότινος το μεγάλο φαβορί στις δημοσκοπήσεις.
Το γεγονός ότι παλεύει να αναρρώσει από ένα σοβαρό εγκεφαλικό, που υπέστη τον περασμένο Μάιο, δεν φάνηκε να επηρεάζει αρχικά τους ψηφοφόρους.
Αυτό ωστόσο άλλαξε ξαφνικά από τα τέλη Οκτωβρίου, μετά το πρώτο και μοναδικό ντιμπέιτ με τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό του.
Παρά τις ιατρικές διαβεβαιώσεις ότι είναι σε θέση να υπηρετήσει στη Γερουσία, η δυσκολία του Φέτερμαν στην εκφορά του λόγου κατά την τηλεοπτική αναμέτρηση ενέτεινε τον προβληματισμό.
«Αν ο Τζον Φέτερμαν είχε φάει ποτέ λαχανικά στη ζωή του, ίσως δεν θα είχε πάθει σοβαρό εγκεφαλικό», δήλωσε στο τέλος Αυγούστου ο Δρ Οζ, που πολλοί από την ιατρική κοινότητα τον έχουν χαρακτηρίσει «τσαρλατάνο».
Τζόρτζια: Το πιθανό απόλυτο ντέρμπι
Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής και πάστορας Ράφαελ Γουόρνοκ υπερασπίζεται την έδρα του έναντι του «τραμπικού» πρώην παίκτη του αμερικανικού ποδοσφαίρου, Χέρσελ Γουόκερ.
Η κούρσα αυτή μπορεί να εξελιχθεί σε θρίλερ, σε μια πολιτεία που κράτησε το 2020 τις ΗΠΑ σε «αναμμένα κάρβουνα» με επανακαταμετρήσεις, μέχρι να επιβεβαιωθεί η οριακή επικράτηση του Τζο Μπάιντεν στην Τζόρτζια (η πρώτη Δημοκρατικού προεδρικού στα εδάφη της από το 1992).
Οι δύο βασικοί υποψήφιοι γερουσιαστές είναι στήθος με στήθος στις δημοσκοπήσεις και η τοπική νομοθεσία προβλέπει τη διεξαγωγή δεύτερου γύρου έναν μήνα αργότερα, εάν κανείς δεν εξασφαλίσει το 50% των ψήφων.
Το γεγονός ότι η προεκλογική εκστρατεία του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου έχει αμαυρωθεί από μία σωρεία σκανδάλων δεν δείχνει να πτοεί το βαθιά συντηρητικό κομμάτι του εκλογικού σώματος της Τζόρτζια.
Αντιθέτως οι ψηφοφόροι του δείχνουν να του συγχωρούν ακόμη και τον ξεδιάντροπο προεκλογικό φαρισαϊσμό του.
Παρουσιάστηκε ως «προστάτης των παραδοσιακών αξιών» και σφοδρός πολέμιος των αμβλώσεων. Ωστόσο καταγγέλλεται ότι ανάγκασε πρώην ερωμένες του να κάνουν άμβλωση. Έχει ιστορικό κακοποίησης γυναικών (η πρώτη σύζυγός του κατήγγειλε ότι της είχε βάλει όπλο στον κρόταφο). Επίσης αποδέχθηκε ότι έχει εξώγαμα παιδιά.
Όλα αυτά, την ώρα που ο Δημοκρατικός αντίπαλός του προσπαθεί να εστιάσει στα ουσιώδη.
Ένα δεύτερο είναι το δικαίωμα στην άμβλωση, που στην παραδοσιακά συντηρητική πολιτεία απαγορεύτηκε μετά την έκτη εβδομάδα της κύησης. Διάστημα κατά το οποίο πολλές γυναίκες δεν γνωρίζουν καν ότι κυοφορούν.
Πάντως, η διεθνής κοινότητα περιμένει με κομμένη την ανάσα το αποτέλεσμα της κάλπης που λαμβάνει τη μορφή δημοψηφίσματος για τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν, η θητεία του οποίου έχει πολλά σκαμπανεβάσματα, κυρίως όμως για τον Ντόναλντ Τραμπ.
Εκτός από την κατάσταση της υγείας του Μπάιντεν που έχει αναδειχθεί σε μέγα θέμα, καθώς οι απανωτές λεκτικές γκάφες του όπως επίσης και η αστάθεια στο βάδισμά του εγείρουν ερωτήματα για το αν θα μπορέσει να εξαντλήσει ακόμη και την θητεία του.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, υπάρχουν καλές πιθανότητες οι Ρεπουμπλικάνοι να κατακτήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων και οι Δημοκρατικοί να διατηρήσουν την πλειοψηφία τους στη Γερουσία. Αυτό θα ήταν ένα ευχάριστο μαντάτο για τον Μπάιντεν, καθώς το κόμμα του προέδρου συνήθως χάνει στις ενδιάμεσες εκλογές.
Είθισται ο ενδιάμεσες εκλογές να αποκτούν τον χαρακτήρα δημοψηφίσματος απέναντι στην κυβέρνηση και η αμερικανική πολιτική εμπειρία έχει δείξει ότι οι ψηφοφόροι της αντιπολίτευσης είναι αυτοί που εμφανίζονται πιο δραστήριοι και πρόθυμοι να προσέλθουν στην κάλπη.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι στο πρόσφατο παρελθόν είδαμε προέδρους που απολάμβαναν πολύ υψηλότερη δημοτικότητα από τον Μπάιντεν, όπως για παράδειγμα τον Μπαράκ Ομπάμα και τον Τζορτζ Μπους το νεότερο, να οδηγούνται σε συντριπτικές ήττες κατά τη διάρκεια των ενδιάμεσων εκλογών.
Με το 69% των Αμερικανών να πιστεύει ότι η χώρα οδεύει προς την λάθος κατεύθυνση και τα ποσοστά δημοτικότητας του Τζο Μπάιντεν να βρίσκονται στα τάρταρα φθάνοντας ακόμη και στο 36%, οι προεκλογικοί οιωνοί δεν φάνταζαν ευνοϊκοί για τους Δημοκρατικούς.
Δεν είναι τυχαίο ότι, μέχρι και τα μέσα της προεκλογικής περιόδου πολλοί βουλευτές και γερουσιαστές είχαν φτάσει στο σημείο να αμφιβάλλουν για το εάν η παρουσία του Τζο Μπάιντεν στις περιφέρειες τους θα τους ωφελούσε. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η κοινωνική δυσαρέσκεια που συνέχισε να διογκώνεται από τον ανεξέλεγκτο καλπασμό του πληθωρισμού.
Αίφνης, όμως, μέσα στο καλοκαίρι η συντηρητική πλειοψηφία του Ανώτατου Δικαστηρίου προσέφερε άθελά της το «φιλί της ζωής» στους Δημοκρατικούς.
Η ανατροπή της απόφασης που καθόριζε το νομικό πλαίσιο των αμβλώσεων πυροδότησε κύμα αντιδράσεων και οδήγησε στην εγγραφή πολλών νέων γυναικών στους εκλογικούς καταλόγους.
Αυτή η κινητικότητα καταγράφηκε και στις δημοσκοπήσεις, ανυψώνοντας για πρώτη φορά τις ελπίδες των Δημοκρατικών, οι οποίοι εκτός από το φόβητρο των αμβλώσεων φάνηκαν να αποκτούν επιτέλους και ορισμένα πολεμοφόδια στην μάχη κατά του πληθωρισμού.
Οι επιτυχίες του πρόεδρου Μπάιντεν για τη μείωση στις τιμές των φαρμάκων, η διαγραφή μέρους του χρέους των φοιτητικών δανείων αλλά και η μείωση στην τιμή της βενζίνης ήταν μικρές αλλά ουσιαστικές νίκες στον αγώνα κατά της ακρίβειας.
Αντί όμως να εστιάσουν στην οικονομία, οι Δημοκρατικοί επένδυσαν υπέρμετρα στο «χαρτί» των αμβλώσεων.
Ήταν μια επένδυση που δεν τους βγήκε γιατί πολύ απλά το θέμα της οικονομίας συνέχισε να παραμένει το κύριο μέλημα των ψηφοφόρων.
Επιπλέον, στο δεύτερο σημαντικότερο θέμα που είναι η πάταξη της εγκληματικότητας, οι Δημοκρατικοί φάνηκαν αδρανείς και έδειξαν να ταυτίζονται με τα ακραία αριστερά κινήματα που ζητούσαν την υποχρηματοδότηση της αστυνομίας.
Οταν μιλάμε για το Κογκρέσο πρέπει να έχουμε υπόψη ότι τα νομοθετικά σώματα αποτελούν «ντε φάκτο» και όχι τυπικά βασικούς πυλώνες εξουσίας που συμμετέχουν στην συνδιαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ κομματική πειθαρχία δεν υπάρχει. Και δεν είναι καθόλου σπάνιο βουλευτές και γερουσιαστές να κινούνται σε διαφορετική γραμμή ακόμα και από έναν πρόεδρο που προέρχεται από το δικό τους κόμμα.
Στα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου έχουμε δει επανειλημμένα τους βουλευτές και τους γερουσιαστές να είναι περισσότεροι απελευθερωμένοι από τις αγκυλώσεις που περιορίζουν την γραφειοκρατία του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Άλλωστε, το παράδειγμα του γερουσιαστή φιλέλληνα Ρόμπερτ Μενέντεζ που αντιστάθηκε σε βασικές επιλογές της κυβέρνησης Ομπάμα, οι οποίες είχαν να κάνουν με το Ιράν και την Σαουδική Αραβία, είναι χαρακτηριστικό.
Με αυτά τα δεδομένα, η σύνθεση του Κογκρέσου συνδέεται άμεσα με την πορεία της προώθησης των εθνικών θεμάτων στην Αμερική.
Άρωμα Ελλάδας στις ενδιάμεσες εκλογές
Όσον αφορά στη Βουλή των Αντιπροσώπων. πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η ελληνική κοινοβουλευτική ομάδα (Hellenic Caucus) δεν θα βγει αλώβητη από τη διαδικασία των ενδιάμεσων εκλογών.
Μάλιστα, μια πρώτη απώλεια που ήδη καταγράφεται είναι αυτή της συμπροέδρου της ομάδας, της Κάρολιν Μαλόνεϊ, η οποία ηττήθηκε από τον εσωκομματικό της αντίπαλο στο Δημοκρατικό Κόμμα.
Επί πολλά χρόνια, η Κάρολιν Μαλόνεϊ υπήρξε από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές των ελληνικών θεμάτων, κερδίζοντας μάλιστα λόγω του ταπεραμέντου και του πάθους της το όνομα «Μπουμπουλίνα» στους κόλπους της ομογένειας.
Επιπλέον, πρέπει να επισημάνουμε ότι η ομογενής βουλευτής, Ντίνα Τάιτους, απειλείται με ήττα στην Νεβάδα, ενώ ο Κρις Πάππας καλείται να δώσει μια πολύ πιο δύσκολη μάχη από ότι είχε φανταστεί στο Νιου Χάμσαϊρ.
Στα θετικά πάντως καταγράφεται η άνετη επικράτηση που εκτιμάται ότι θα έχει ο πρωτοεμφανιζόμενος στον πολιτικό στίβο γιος του γερουσιαστή Μενέντεζ αλλά και η ομογενής βουλευτής Νικόλ Μαλλιωτάκη στην Νέα Υόρκη, ενώ δεν αποκλείεται να δούμε και έναν άλλο ομογενή, τον Άλεκ Σκαρλάτο, να κάνει την έκπληξη στην πολιτεία του Όρεγκον.
Ο Άλεκ Σκαρλάτος είχε γίνει διεθνώς γνωστός όταν μαζί με δύο φίλους του είχε καταφέρει να αφοπλίσει ένα βαριά οπλισμένο τρομοκράτη μέσα σε μια αμαξοστοιχία που κατευθυνόταν προς το Παρίσι.
Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δύο από τις πιο ισχυρές ελληνοαμερικανικές φωνές στην Βουλή, ο Δημοκρατικός Τζον Σαρμπάνης και ο Ρεπουμπλικάνος Γκας Μπιλιράκης, αναμένεται να επικρατήσουν με χαρακτηριστική άνεση.
Σε ότι αφορά τη Γερουσία, μια ενδεχόμενη απώλεια του Σώματος από τους Δημοκρατικούς θα σημαίνει αυτομάτως ότι ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ θα μετατραπεί από πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων σε επικεφαλής της μειοψηφίας.
Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη μπορεί στην πράξη να μην αποδειχτεί τόσο άσχημη όσο ακούγεται, καθώς ο Μενέντεζ θα συνεχίσει να διατηρεί το δικαίωμα του βέτο στο θέμα της αναβάθμισης των τουρκικών F-16.
Επιπλέον, εκτιμάται ότι, εάν οι Δημοκρατικοί υποστούν ολοκληρωτική ήττα στο Κογκρέσο, η φωνή του γερουσιαστή Μενέντεζ θα γίνει ακόμα πιο απαραίτητη για την κυβέρνηση και συνεπώς θα αποκτήσει νέους μοχλούς επιρροής, καθώς δεν είναι μυστικό ότι πολλοί Δημοκρατικοί αξιωματούχοι έβλεπαν ανταγωνιστικά την ισχυροποίηση του, θεωρώντας ότι, σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί ως ένας ανεξάρτητος πόλος εξουσίας.
Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμετο «alter ego» του Ρόμπερτ Μενέντεζ που είναι ο φιλέλληνας γερουσιαστής Κρις βαν Χόλεν, ο οποίο εκτιμάται ότι επίσης θα πετύχει μια άνετη επικράτηση στην πολιτεία του Μέριλαντ.
Το χειρότερο σενάριο
Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι αποκτήσουν το «πάνω χέρι» στη Γερουσία, ο Μπάιντεν δεν θα μπορούσε να περάσει σημαντικά νομοθετικά έργα από το Κογκρέσο και αυτό «γιατί οι Ρεπουμπλικάνοι δεν θέλουν να έχει επιτυχίες και να βελτιώσει τον ισολογισμό του», λέει ο Γιοχάνες Τιμ, ειδικός σε θέματα ΗΠΑ από το Ίδρυμα« Επιστήμη και Πολιτική.
Αυτό θα μπορούσε όμως να έχει συνέπειες πέρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή οι Ρεπουμπλικάνοι θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να μπλοκάρουν τη βοήθεια προς την Ουκρανία, η οποία πρέπει να εγκριθεί από το Κογκρέσο.
Ένα άλλο σενάριο είναι, εάν οι Ρεπουμπλικάνοι κερδίσουν την πλειοψηφία και στα δύο σώματα. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ δύσκολο για το νυν πρόεδρο.
«Τότε θα έχει τρία προβλήματα, λέει ο Γιοχάνες Τιμ και εξηγεί: «Δεν θα μπορεί πλέον να περνάει νόμους, θα πρέπει να ασχολείται με τις εξεταστικές επιτροπές και δεν θα καταφέρει να περάσει και άλλες υποψηφιότητες στη Γερουσία». Σημαντικά πρόσωπα, όπως, πρεσβευτές, μέλη του υπουργικού συμβουλίου ή οι ομοσπονδιακοί δικαστές πρέπει να εγκριθούν από τη Γερουσία.
Ο διορισμός των δικαστών είναι ιδιαίτερα σημαντικός, γιατί τα δυο κόμματα θεωρούν ότι από αυτούς εξαρτάται «το πολιτικό μέλλον τους», επισημαίνει ο Γιοχάνες Τιμ.
Εάν οι Δημοκρατικοί έχαναν την ισχνή τους πλειοψηφία στη Γερουσία, πολλά πράγματα θα «πάγωναν» κι «αυτό σημαίνει σε πρώτη φάση αδυναμία μεταρρυθμίσεων», εξηγεί ο Τιμ, ενώ τονίζει ότι ο Μπάιντεν συνεχίζει να έχει εργαλεία στα χέρια του όπως είναι τα προεδρικά διατάγματα.
Προς το παρόν, οι Δημοκρατικοί του Μπάιντεν διαθέτουν ισχνή πλειοψηφία και στα δύο σώματα του Κογκρέσου.
Στη Γερουσία διαθέτουν 48 από τις 100 έδρες και σχεδόν πάντα μαζί τους ψηφίζουν δύο ανεξάρτητοι βουλευτές και την πλειοψηφία την κερδίζουν μόνο μέσω της ψήφου της Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις, η οποία είναι επίσης πρόεδρος της Γερουσίας και η οποία επιτρέπεται να ψηφίσει σε περίπτωση ισοψηφίας.
Αν παρέμεναν έτσι τα πράγματα, θα ήταν για τον Μπάιντεν μια πραγματική επιτυχία, δεδομένων των συνηθισμένων απωλειών για τον εκάστοτε πρόεδρο στις ενδιάμεσες εκλογές.
Αυτό θα σήμαινε ότι ο Μπάιντεν θα μπορούσε να συνεχίσει όπως πριν, αλλά και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο όπως απέδειξαν τα δύο τελευταία χρόνια.
«Ακόμη και με απλές πλειοψηφίες, ο Μπάιντεν δεν μπορεί να κυβερνήσει», λέει ο Τιμ. Κυρίως δυο βουλευτές του κόμματός του κάνουν δύσκολη τη ζωή του Μπάιντεν στη Γερουσία. Μπλόκαραν ένα τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα για το κλίμα και κοινωνικά ζητήματα που ο Μπάιντεν ήθελε να αφήσει ως κληρονομιά της προεδρίας του.
Μέλος του μητρώου
