Newsroom Ακόμη, το 93% δίνει πρόθυμα τον κωδικό PIN του smartphone του όταν του ζητηθεί, βάζοντας την ασφάλεια του «ψηφιακού καλύτερου του φίλου» σε κίνδυνο.
Όταν κατά τη διάρκεια ενός πειράματος ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν διάφορα άτομα και αντικείμενα στη ζωή τους κατά σειρά σπουδαιότητας, το 37% των συμμετεχόντων αξιολόγησε το smartphone του ως περισσότερο ή εξίσου σημαντικό με τους φίλους του. Τα αποτελέσματα του πειράματος, το οποίο πραγματοποιήθηκε από τα πανεπιστήμια του Würzburg και Nottingham Trent για λογαριασμό της Kaspersky Lab, δείχνουν ότι τα smartphones τείνουν να ξεπεράσουν τους φίλους σε σημασία.
Παρά την αξία που αποδίδεται στις συσκευές ως πηγή ψυχαγωγίας, πληροφόρησης και αποθήκευσης δεδομένων, οι συμμετέχοντες στο πείραμα ήταν πιο πρόθυμοι να μοιραστούν τον αριθμό PIN του smartphone τους όταν τους ζητήθηκε, επιτρέποντας την πρόσβαση σε όλα τα προσωπικά και ευαίσθητα δεδομένα τους. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, το 93% των συμμετεχόντων έδωσε τον κωδικό PIN του «καλύτερου ψηφιακού φίλου» του, όταν αυτό ζητήθηκε.
Η Astrid Carolus, ερευνητής Ψυχολογίας των Μέσων στο Πανεπιστήμιο του Würzburg και επικεφαλής της μελέτης, σχολίασε: «Τα τηλέφωνά μας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας και η μελέτη αυτή το αποδεικνύει και με όρους Ψυχολογίας. Η φιλική μας σύνδεση με τα smartphones σημαίνει ότι έχουμε τοποθετήσει ένα απίστευτο βαθμό εμπιστοσύνης σε ένα άψυχο αντικείμενο – σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε να το θεωρούμε ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της ζωής μας σε σύγκριση με πολλούς ανθρώπους. Με αυτό κατά νου, μας εξέπληξε ιδιαίτερα όταν διαπιστώσαμε ότι ήταν πολύ εύκολο να πάρουμε στα χέρια μας τους κωδικούς PIN των smartphone όσων συμμετείχαν στη μελέτη. Ζητήσαμε από τους συμμετέχοντες να παραμείνουν σε μια αίθουσα αναμονής για ένα χρονικό διάστημα και στη συνέχεια τους ζητήσαμε να μας πουν το ύψος τους και τον κωδικό PIN του smartphone τους. Χωρίς μεγάλο δισταγμό, η συντριπτική πλειοψηφία μας τον έδωσε. Αυτό είναι ανησυχητικό, γιατί δείχνει ότι είμαστε πρόθυμοι να θέσουμε τους «ψηφιακούς μας φίλους» - και τα δεδομένα που περιέχονται σε αυτούς - σε κίνδυνο».
Στο πλαίσιο του πειράματος, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να τοποθετήσουν τις εικόνες που εκπροσωπούν διάφορα άτομα και αντικείμενα στη ζωή τους σε σχέση με τον εαυτό τους σ’ ένα διάγραμμα μιας σκακιέρας. Ενώ η οικογένεια, οι φίλοι και τα κατοικίδια ζώα τοποθετήθηκαν γενικά πιο κοντά στον συμμετέχοντα από το smartphone του, πολλά άλλα σημαντικά άτομα στη ζωή του συμμετέχοντος - συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων με τους οποίους εργάζεται ή μελετά μαζί κάθε μέρα – βρέθηκαν μία θέση πίσω σε σχέση με τους «ψηφιακούς συντρόφους».
Περίπου το ένα τρίτο των συμμετεχόντων (29%) δήλωσε ότι το smartphone του είναι εξίσου σημαντικό ή και πιο σημαντικό από τους γονείς του, ενώ για έναν στους πέντε αναδείχθηκε ότι η ψηφιακή συσκευή του έχει την ίδια ή και ακόμα μεγαλύτερη σημασία από τον έτερον του ήμισυ. Το 17% των ερωτηθέντων αξιολόγησε το smartphone του στην κατηγορία υψηλότερης σημασίας, αν και μόλις το 1% δήλωσε ότι το smartphone του ήταν πιο σημαντικό απ’ οτιδήποτε άλλο στη ζωή του.
Η εξίσωση των ψηφιακών συσκευών με ανθρώπινες ιδιότητες δεν είναι κάτι νέο. Αντίστοιχα πειράματα στη δεκαετία του 1990 κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι αποδίδουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά στους υπολογιστές, όταν αλληλεπιδρούν μαζί τους.
www.protothema.gr
