Αυτό όμως που ίσως δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει φορέας όπου να μπορεί να εκπαιδευτεί κάποιος που θέλει να γίνει εκπαιδευτής του λευκού μπαστουνιού.
Είναι απαραίτητο να γνωρίζει κανείς ότι σε ολόκληρη την χώρα υπάρχουν λιγότεροι από 10
Εκπαιδευτές που καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες όλης της επικράτειας.
Με το συγκεκριμένο Δελτίο Τύπου θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή όλων των αρμόδιων φορέων που εντάσσονται στα πλαίσια της εκπαίδευσης και του πολιτισμού και να σας μεταφέρουμε την έντονη ανησυχία μας για τις μελλοντικές διεθνείς ημέρες λευκού μπαστουνιού στην χώρα μας. Πώς γίνεται να συνυπάρχει η αξία της ανεξαρτησίας που προσφέρει με την απραξία των εκάστοτε αρμοδίων φορέων που εδώ και χρόνια δεν είναι σε θέση να δώσουν λύση στο τόσο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι και όχι μόνο…….
Ας δώσουμε ένα πολύ απλό παράδειγμα ενός νέου που έχει καταφέρει με τα τεχνολογικά εφόδια που πλέον είναι στην διάθεσή του να σπουδάσει σε μια πόλη μακριά από το σπίτι του και χρειάζεται να κάνει τα απαραίτητα μαθήματα κινητικότητας και προσανατολισμού.
Σκεφτείτε ότι δεν είναι στην Αθήνα αλλά σε μία επαρχιακή πόλη.
Πόσες είναι οι πιθανότητες να λάβει αυτά τα μαθήματα;;;
Ένας τυφλός ή με μειωμένη όραση άνθρωπος που μετακόμισε πρόσφατα σε μια καινούρια πόλη χωρίς κανένα γνωστό σημάδι, χωρίς εκπαιδευτή χωρίς την ασφάλεια που του προσφέρει η σωστή χρήση του λευκού μπαστουνιού…..
Ως νεοσύστατο Σωματείο Ατόμων με Προβλήματα Όρασης απευθύνουμε έκκληση στους αρμόδιους φορείς να δώσουν λύση στο παγιωμένο αυτό θέμα που κάθε μέρα που περνάει άλλος ένας άνθρωπος που επιθυμεί να κινείται με ασφάλεια στον δρόμο χάνει την ευκαιρία να ζήσει ανεξάρτητα.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότητα στις ευκαιρίες της ζωής σε μια χώρα που το να κάνεις μάθημα κινητικότητας και προσανατολισμού δεν αποτελεί προτεραιότητα αλλά είδος πολυτελείας.
Ζούμε στις Κυκλάδες ,σε νησιά, θεωρούμε ότι ο κάθε ένας από εσάς μπορεί να αντιληφθεί ότι μέχρι σήμερα για να μάθει ένας νησιώτης να χρησιμοποιεί το λευκό μπαστούνι πρέπει να μετακομίσει στο κέντρο , με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η απλή λογική θέτει το ερώτημα : Πόσο κοινά είναι τα ερεθίσματα που λαμβάνει κάποιος στην Αθήνα σε σχέση με τα ερεθίσματα ενός νησιού;;;
Ευελπιστούμε ότι με τις απαραίτητες πρωτοβουλίες θα δοθεί λύση και τα νέα μέλη του Σωματείου μας που ανήκουν στην νησιωτική Ελλάδα θα είναι σε θέση να εκπαιδεύονται
Στον τόπο τους και να αποκτήσουν το αγαθό της ανεξάρτητης διαβίωσης.
«ΑΡΩΓΗ» ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΡΑΣΗΣ