"Άνθρακας" αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος ο θησαυρός της Υπουργικής Απόφασης (ΥΑ) που έφερε ο τέως υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας κ. Διαμαντίδης δήθεν για να αποκατασταθεί η τάξη στην απόσταση αλιείας από την ακτή με μηχανότρατα, σύμφωνα με τα όσα ορίζει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 1967/2006.
Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ από την πρώτη μέρα δημοσίευσης της ΥΑ βρίσκεται σε επικοινωνία με κατά τόπους λιμεναρχεία και αρμόδιες αρχές ανά την επικράτεια προκειμένου να εξακριβώσει τι προκύπτει στην πράξη από τις πολυάριθμες ασαφείς παραπομπές και ρυθμίσεις της ΥΑ. Ανέλυσε και αποτύπωσε σε χάρτη GIS τα δεδομένα που προκύπτουν από τη νέα αυτή Υπουργική απόφαση. Ταστοιχεία στάλθηκαν στις 5/7/2011 στο γραφείο της Επιτρόπου Θαλασσίων Υποθέσεων κας Δαμανάκη, την οποία ενημερώσαμε με κάθε λεπτομέρεια για το πώς η Υπουργική Απόφαση διαμορφώνει τον αλιευτικό χάρτη της Ελλάδας.
Από το γραφείο της Επιτρόπου μας διαβεβαίωσαν ότι τα στοιχεία του Αρχιπελάγους θα χρησιμοποιηθούν στην έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη σχετικά με τη συνέχιση μη συμμόρφωσης της Ελλάδας με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό για την Αλιεία στη Μεσόγειο.
Να σημειωθεί ότι ένα χρόνο μετά το τέλος της προθεσμίας που είχε δώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα κράτη-μέλη για πλήρη εναρμόνιση με τον Κανονισμό, το ελληνικό κράτος συνεχίζει να παραβαίνει την ευρωπαϊκή νομοθεσία, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στην πολιτική νοοτροπία αυτής της χώρας. Την αυθαίρετη υπουργική απόφαση του πρώην υπουργού Αλέξανδρου Κοντού (164198/03-03-2008) που επέτρεπε την αλιεία με μηχανότρατα στο 1ν.μ. από την ακτή, ήρθε λοιπόν να την αντικαταστήσει με εξίσου προκλητικό και αυθαίρετο τρόπο, η νέα υπουργική απόφαση του Γιάννη Διαμαντίδη (9131.4/1/201, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 776/Β/6-5-2011).
Το είδος και το πλήθος των εξαιρέσεων που περιλαμβάνονται στη νέα ρύθμιση ξεπερνούν κάθε λογική. Προκαλούν τουλάχιστον αγανάκτηση, ενώ ο συνολικός σχεδιασμός της ΥΑ αποτυπώνει την πάγια στάση όλων των πολιτικών ηγεσιών απέναντι στα θέματα της αλιείας στην Ελλάδα: Υποταγή στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του κλάδου της μέσης αλιείας, εξυπηρέτηση μικροπολιτικών περιφερειακών συσχετισμών και μόνιμη αδιαφορία για το μέλλον των ιχθυαποθεμάτων, των νησιωτικών κοινωνιών και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
Η νέα αυτή απόφαση του κ. Διαμαντίδη, περιέχει «ψιλά γράμματα» εξαιρέσεων – παρεκκλίσεων τα οποία κρατήθηκαν επιμελώς στην αφάνεια. Σύμφωνα με τις εξαιρέσεις που ακολουθούν για τις περιοχές που επιτρέπεται η αλιεία με μηχανότρατα σε απόσταση μεγαλύτερη του ενός (1) ναυτικού μιλίου, η λεγόμενη «Επικράτεια» μετατρέπεται αυτομάτως στο 51% του μήκους της ελληνικής ακτογραμμής και εξαιρείται το 45%!
Στην υπουργική απόφαση αναφέρονται οι περιοχές που παρεκκλίνουν στα όσα ορίζει ο Ε.Κ. 1967/2006 για την απόσταση αλιείας της μηχανότρατας από την ακτή, αλλά σε κανένα σημείο δεν επεξηγούνται οι λόγοι βάσει των οποίων αιτιολογείται να παρθεί η συγκεκριμένη απόφαση. Ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός ορίζει ξεκάθαρα και με σαφήνεια τις προϋποθέσεις και τις επιστημονικές διαδικασίες που χρειάζονται για να ληφθούν παρεκκλίσεις ως προς την απόσταση αλιείας από την ακτή της μηχανότρατας. Η νέα απόφαση προσπαθεί να «ξεγελάσει» καταφανώς τον ΕΚ 1967/2006, ο οποίος επιτρέπει παρέκκλιση από το 1.5 ναυτικό μίλι μόνο για περιορισμένο αριθμό σκαφών, αφού έχει χαρτογραφηθεί η μορφολογία του βυθού και έπειτα από αναλυτικές επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, εφαρμογή αυτής της παρέκκλισης σε συγκεκριμένες ζώνες, και την a posteriori λεπτομερή επιστημονική παρακολούθηση και αξιολόγηση. Τίποτα από τα παραπάνω δεν λήφθηκε υπόψη.
Ο πρώην υπουργός Γιάννης Διαμαντίδης, αλλά και το Συμβούλιο Αλιείας που γνωμοδότησε σχετικά, φέρουν ακέραια την ευθύνη για την καταστροφή που επιφυλάσσει η συγκεκριμένη απόφαση στα οικοσυστήματα και στα ιχθυαποθέματα.
Ο μη-εναρμονισμός της ελληνικής νομοθεσίας με τον ΕΚ 1967/2006 συνεχίζει να επιτρέπει καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές και ουσιαστικά βάζει ταφόπλακα στις ελπίδες αναβίωσης των ιχθυαποθεμάτων. Προδικάζει ένα ζοφερό μέλλον για τα ευαίσθητα θαλάσσια οικοσυστήματα και τις νησιωτικές κοινωνίες, που ζουν από την παράκτια αλιεία.
Ζητάμε να αποσυρθεί άμεσα η νομοθετική ρύθμιση – σκάνδαλο και να εφαρμοστεί ο ΕΚ 1967/2006. Οι σχέσεις εξάρτησης μεταξύ κράτους και επιχειρηματιών της μέσης αλιείας θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Αυτό που δεν πρόκειται να συνεχιστεί είναι η ένοχη σιωπή και η καταφανής κοροϊδία.
Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ καλεί τις τοπικές αλιευτικές κοινωνίες να ξεκινήσουν αυτο-οργανωτικές διαδικασίες, προτού να είναι αργά. Είναι επιτακτική ανάγκη να αποκτήσουν επιτέλους οι τοπικές κοινωνίες ενεργό ρόλο στη διαχείριση των θαλάσσιων αποθεμάτων και να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος. Να προωθήσουν βιώσιμα μέτρα αυτοδιαχείρισης και ελέγχου των αλιευτικών τους πεδίων. Πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία η κατάρρευση των ιχθυαποθεμάτων που αποτελεί, με βάση επιστημονικά δεδομένα αλιείας, αυξανόμενη απειλή στις θάλασσές μας...Σε αυτή την κατεύθυνση πορεύεται ήδη η δράση του Αρχιπελάγους σε στενή συνεργασία με αλιευτικούς συλλόγους του Ανατολικού Αιγαίου.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από ηγεσίες που νομοθετούν στη βάση πελατειακών και ψηφοθηρικών σχέσεων. Είναι επικίνδυνοι...