Η Τήνος, με μεγάλη ναυτική παράδοση η ίδια και με σεβασμό στη μεγάλη ναυτική οικογένεια, μόλις την 5η μέρα του αποκλεισμού της (όχι από αδράνεια αλλά ακριβώς από ευαισθησία), υψώνει τη φωνή της και επαναφέρει αυτό που με μέτρο είχε προτείνει και στο παρελθόν. Υπό τύπον «δρομολογίου ασφαλείας», ας υπάρξει ένα δρομολόγιο την ημέρα, ώστε να δοθεί λύση σε ακραίες καταστάσεις που υπάρχουν και που θα επιδεινωθούν μετά από 6 ημέρες αποκλεισμού ενός νησιού χωρίς αεροδρόμιο.
Ζητήματα υγείας, άνθρωποι για αιμοκάθαρση, άνθρωποι αποκλεισμένοι από μέρες είτε στην Τήνο είτε στην Αθήνα και τον Πειραιά, άνθρωποι με αεροπορικά εισιτήρια ανά χείρας και τόσοι άλλοι, δοκιμάζουν τις συνέπειες μιας απεργίας, που ήδη οδεύει στην συμπλήρωση ενός συνεχούς 6ήμερου, χωρίς διακοπή.
Δεν μιλήσαμε για το ότι με τη συγκεκριμένη απεργία, η πιο ωραία γιορτή μας υποβαθμίστηκε (Εύρεση της Ιερής Εικόνας της Παναγίας) ούτε ζητήσαμε ειδική μεταχείριση, δεν μιλήσαμε για ό,τι αντιμετωπίσαμε ως τώρα σαν τοπική κοινωνία, σεβόμενοι τους εργαζομένους. Όμως και τα δικαιώματα πρέπει να προβάλλονται με μέτρο και να μη θίγονται υπέρμετρα τα νησιά, ευαίσθητες περιοχές, δοκιμαζόμενες απείρως πιο άγρια από τη λαίλαπα των εναντίον τους αποφάσεων (αποψίλωση από δημόσιες υπηρεσίες, όλο και περισσότερα υποχρεωτικά ταξίδια εκτός Τήνου, υποβάθμιση υπηρεσιών, απίστευτη ακρίβεια λόγω μεταφορών των προϊόντων, κλπ).
Η ζεστασιά με την οποία οι νησιώτες προσεγγίζουμε τους ναυτικούς μας, πρέπει να είναι αμφίδρομη και αυτό να εκφραστεί έμπρακτα. Η ΠΝΟ οφείλει να λάβει υπόψη την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και να υιοθετήσει (παράλληλα με τον απεργιακό της αγώνα) τη λύση του «δρομολογίου ασφαλείας», πριν τα πράγματα γίνουν χειρότερα ή υπάρξουν μη αναστρέψιμες καταστάσεις, ειδικά σε θέματα υγείας.