Τι αφήνει στο λαό αυτή η πραγματικότητα σε υποδομές και πώς μπορεί να γίνει κριτήριο ψήφου στις εκλογές; Τι μήνυμα θα στείλει η ισχυροποίηση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και του ΚΚΕ;
-- Πράγματι, το 2018 έπεσαν όλα τα προηγούμενα ρεκόρ σε αφίξεις ξένων τουριστών. Βέβαια, οι στατιστικές αυτές δεν αφορούν την ελληνική λαϊκή οικογένεια, για την οποία οι διακοπές στο νότιο Αιγαίο είναι άπιαστο όνειρο! Κερδισμένοι από το «τουριστικό θαύμα» είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού, ενώ συναντάμε εργασιακό Μεσαίωνα για τους εργαζόμενους και εγκατάλειψη κρίσιμων αναγκών του λαού των νησιών.
Οι εργαζόμενοι, αλλά και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροεπιχειρηματίες γύρω από τον τουρισμό είναι αυτοί που δουλεύουν στο «κόκκινο», για να φέρουν εις πέρας το «θαύμα» στις ναυαρχίδες του τουρισμού και όχι μόνο.
Επίσης, τα πανάκριβα ενοίκια και το υψηλό κόστος διαβίωσης αναγκάζουν εργαζόμενους, που προέρχονται από άλλα μέρη, να κοιμούνται στις παραλίες, σε αυτοκίνητα, ή «σωρηδόν» σε κάποια καταλύματα της κακιάς ώρας, αφού έχουν δουλέψει για 10 - 12 ώρες, χωρίς υπερωρίες και ρεπό.
Οξύ πρόβλημα στέγης αλλά και υπεραπασχόληση αντιμετωπίζουν και οι εργαζόμενοι σε άλλους τομείς, από τα νοσοκομεία και τις Υπηρεσίες Πολιτικής Αεροπορίας, μέχρι τα Σώματα Ασφαλείας. Το Κόμμα μας απηύθυνε μάλιστα σχετική Ερώτηση προς την κυβέρνηση στη Βουλή, χωρίς απάντηση. Οι ανάγκες αξιοπρεπούς διαβίωσης των εργαζομένων πρέπει να καλύπτονται! Δεν συμφωνούμε όμως με την προσπάθεια - κοροϊδία να απαλυνθεί το πρόβλημα εντελώς αποσπασματικά, από την Τοπική Διοίκηση, φορτώνοντας με επιπλέον τοπική φορολογία το νησιωτικό λαό.
Η κατάσταση αυτή αποθαρρύνει εργαζόμενους στο να ανταποκρίνονται στις προκηρύξεις θέσεων, με σοβαρές επιπτώσεις στη στελέχωση των νοσοκομείων. Ετσι εγκυμονούν κίνδυνοι για το λαό και τα εκατομμύρια επισκεπτών των νησιών. Εκτός από την υποστελέχωση, το «τουριστικό θαύμα» στον τομέα Υγείας συμπληρώνεται με ελλείψεις σε εξοπλισμό, νοσοκομειακά οχήματα, κ.λπ.!
Το «τουριστικό θαύμα», από την άλλη πλευρά, σημαίνει επίσης ακριβοπληρωμένο, κακής ποιότητας νερό, σημαίνει βιολογικούς καθαρισμούς με ανεπαρκή χωρητικότητα (π.χ. Μύκονος)! Οι πλημμύρες είναι συχνό φαινόμενο, εννοείται πλην περιοχών με «5άστερα». Η αντισεισμική θωράκιση, η πρόληψη πυρκαγιών και η πυροπροστασία είναι ακόμη ζητούμενο. Ενέργεια, νερό, απορρίμματα ξεπουλιούνται σε μεγαλοεπιχειρηματίες. Γενικής ισχύος είναι η μηδενική χρηματοδότηση λειτουργικών δαπανών υπηρεσιών, που στηρίζονται αποκλειστικά σε δωρεές!
Μετά την περίοδο του «θαύματος», τα δρομολόγια των πλοίων ελαχιστοποιούνται χωρίς να εξυπηρετούν το λαό, ιδιαίτερα των μικρών και απόμερων νησιών, αλλά και γενικότερα στη μεταξύ νησιών επικοινωνία. ΕΕ και κυβερνήσεις έχουν παραχωρήσει το δικαίωμα στους εφοπλιστές να επιλέγουν δρομολόγια με βάση το συμφέρον τους και όχι με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Το εισιτήριο παραμένει ακριβό, ενώ τα προνόμια για τους εφοπλιστές αυγαταίνουν. Το «μεταφορικό ισοδύναμο» δεν καλύπτει τη ζημιά από το κόστος μεταφοράς, που μπορεί να καλυφθεί μόνο με δραστική μείωση των εισιτηρίων, κατά 50%, με επαναφορά του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ για όλα τα νησιά και κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής και στα καύσιμα.
Οι ελλείψεις σε υποδομές και υπηρεσίες στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου είναι πολλές, δεν μπορεί να χωρέσουν στον περιορισμένο χώρο μιας συνέντευξης και αναγκαστικά περιοριζόμαστε στις πιο κρίσιμες από αυτές. Ολες τους όμως πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου για τους νησιώτες και να στείλουν μήνυμα αντίθεσης και καταδίκης της πολιτικής που ακολουθείται διαχρονικά από ΕΕ, κυβερνήσεις και Τοπική Διοίκηση. Και ο πιο σίγουρος τρόπος να σταλεί το μήνυμα αυτό είναι ψηφίζοντας ΚΚΕ και «Λαϊκή Συσπείρωση» στις εκλογές.
-- Στο Αιγαίο πλέουν διαρκώς πλοία του ΝΑΤΟ και ενόψει των ευρωεκλογών αναθερμαίνεται η συζήτηση για τα «σύνορα της Ευρώπης», που δήθεν συμπίπτουν με τα ελληνικά. Κι όμως, οι αμφισβητήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων από την τουρκική κυβέρνηση είναι διαρκείς. Πώς μπορεί να αξιολογηθεί αυτή η πραγματικότητα από το λαό των νησιών και τι λένε οι άλλοι υποψήφιοι;
-- Εχουμε πικρή - πικρότατη πείρα από τους «συμμάχους», που οι κυβερνήσεις διαχρονικά φόρτωσαν στο σβέρκο του λαού: Χούντα, Κυπριακό, «γκριζάρισμα» του Αιγαίου, για να περιοριστούμε στα τελευταία. Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο. Αντίθετα, με την παρουσία της ΝΑΤΟικής αρμάδας που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κουβάλησε στο Αιγαίο, όπως και της ευρωενωσιακής «FRONTEX», οι υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά συνεχίζονται, όπως και οι παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου και της χωρικής θάλασσας. Διαχρονικά, όσο η Τουρκία αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, οι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ σφυρίζουν αδιάφορα. Τα αστικά όμως κόμματα αλλά και οι παρατάξεις τους στην Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση κλείνουν τα μάτια για τη στάση αυτή των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Ειδικά στο Νότιο Αιγαίο διασταυρώνονται πολύ απειλητικοί σχεδιασμοί για το λαό. Στη νευραλγική για τις ΗΠΑ βάση της Σούδας προστίθεται η Σύρος, που κατονομάζεται μάλιστα ως «μίνι Σούδα», λόγω της στρατηγικής της θέσης, την οποία συχνά εξαίρει ο Αμερικανός πρέσβης, ενώ η κυβέρνηση έχει ήδη εκφραστεί θετικά για τη διαμόρφωση νέας βάσης στην Κάρπαθο. Το πόσο αυτά τα σχέδια εξασφαλίζουν «σταθερότητα» και «ασφάλεια» για το λαό του Ν. Αιγαίου και συνολικά για τη χώρα μας φαίνεται από τη συζήτηση που έχει ανοίξει π.χ. για το Καστελόριζο, στο φόντο της «αξιοποίησης» των υδρογονανθράκων της περιοχής. Η Τουρκία αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας που απορρέουν από το νησί, ενώ στο τραπέζι ήδη έχουν μπει, με τη μορφή «τροχιοδεικτικών βολών», πολύ σοβαρά ζητήματα, που στρώνουν το έδαφος της «συνεκμετάλλευσης» του Αιγαίου, σύμφωνα με τα αμερικανοΝΑΤΟικά πρότυπα. Ακούμε π.χ. στελέχη της κυβέρνησης να κάνουν λόγο για συμφωνία τύπου «Πρεσπών» και για το Αιγαίο ή τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Τσιρώνη να λέει ότι το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά.
Την ίδια στιγμή, όλοι οι άλλοι συνδυασμοί στην Περιφέρεια συμφωνούν με την όλο και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στόχους, με τους οποίους ευθυγραμμίζεται πλήρως και η σημερινή κυβέρνηση. Δήμαρχοι και περιφερειάρχες καλοδέχονται τον Αμερικανό πρέσβη και τα πολεμικά πλοία των ΗΠΑ. Εχουν ταχθεί ξεκάθαρα με τις επιδιώξεις των Αμερικανών τόσο στα επενδυτικά σχέδια όσο και στα γεωστρατηγικά, επικαλούμενοι το περιβάλλον «ασφάλειας» που προσφέρουν αυτές οι συμμαχίες για την ευημερία των νησιωτών.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» και το Κόμμα μας ξεκαθαρίζουν στο λαό ότι:
-- Οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις δεν προστατεύουν τη χώρα. Αντίθετα, αποτελούν υποψήφιους στόχους επιθέσεων αντίπαλων ιμπεριαλιστών. Υποψήφιοι στόχοι, εκτός από τη Σούδα, είναι και αεροδρόμια, λιμάνια και στρατιωτικές εγκαταστάσεις της χώρας, που πλέον αξιοποιούν οι Αμερικανοί. Η περίπτωση της Σύρου είναι ένα ακόμα παράδειγμα. Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία και την Κίνα, οι ΗΠΑ διεκδίκησαν για τα συμφέροντά τους το Νεώριο Σύρου. Πέρα από την αξιοποίησή του για τυχόν επισκευαστικές ανάγκες πλοίων του αμερικανικού στόλου, καλοβλέπουν επίσης και το εκεί λιμάνι, όπως και άλλων νησιών, για τη φιλοξενία των πλοίων τους. Εχουμε, δηλαδή, επιπλέον αμερικανικές βάσεις χωρίς να ονομάζονται βάσεις.
-- Η αποστολή τμημάτων του ελληνικού στρατού, πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών εκτός συνόρων σε ευρωΝΑΤΟικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και ασκήσεις, αντικειμενικά, αδυνατίζει την άμυνα της χώρας. Αν χρειαστεί, οι μονάδες αυτές δεν θα βρίσκονται στα σύνορα της χώρας, όπως αυτά του νότιου Αιγαίου, για να τα προστατέψουν.
Επίσης, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στα ΝΑΤΟικά κράτη με τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες αναλογικά προς το ΑΕΠ τους, καθώς ανταποκρίνεται με συνέπεια στο στόχο να δαπανούν το 2% του ΑΕΠ της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο δαπανά περί τα 4 δισ. ευρώ για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν κρίσιμες λαϊκές ανάγκες.
Επομένως, οι διαχρονικοί σύμμαχοι της χώρας, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, είναι αχρείαστοι, αλλά και επικίνδυνοι και έτσι ο λαός επιβάλλεται να τους διώξει από τη χώρα, εξασφαλίζοντας επιπλέον κονδύλια για τις δικές του ανάγκες.
-- Τόσο στην Περιφέρεια όσο και σε νησιά, όπως στα Δωδεκάνησα, καταγράφονται χαρακτηριστικά παραδείγματα συνεργασιών μεταξύ υποψηφίων των ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Τι είναι αυτό που κάνει τόσο εύκολο για τον ΣΥΡΙΖΑ να στηρίζει υποψήφιους κομμάτων που κατά τ' άλλα παρουσιάζει ως αντιπάλους του στη Βουλή;
-- Μα νομίζω είναι καθαρό! Συμφωνούν σε όλα τα βασικά ζητήματα. Συμφωνούν στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, συμφωνούν για τη σχέση με ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάστηκε στην κυβέρνηση με ένα ακροδεξιό κόμμα επί χρόνια. Ακόμα, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ συνυπέγραψαν το 3ο μνημόνιο. Τώρα πλέον συσπειρώνονται στον ΣΥΡΙΖΑ και πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και της ΝΔ. Οι κοινές στρατηγικές επιλογές επιτρέπουν στον καθένα να μετακινείται, ωθούμενος από προσωπικές επιδιώξεις και συμφέροντα.
Για όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμη ο ελληνικός λαός με την ψήφο του θα πρέπει να απορρίψει τους δήθεν «ανεξάρτητους», «ακομμάτιστους» και τα ψεύτικα «προοδευτικά μέτωπα» του ΣΥΡΙΖΑ και των ευρωατλαντικών φίλων του (Μακρόν, Μέρκελ, Γιούνκερ, Μοσκοβισί, κ.λπ.) και να ψηφίσει τους υποψηφίους του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει:
ΝΑΙ στην πρόοδο.
Οχι στην ΕΕ των μονοπωλίων
Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ - ΕΕ.
-- Γιατί λέτε ότι η «διαφορά» μπορεί να γίνει από το λαό μόνο με ενιαία στάση σε όλες τις κάλπες, ευρωεκλογές, τοπικές και περιφερειακές, ψηφίζοντας τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ;
-- Ο λαός των νησιών δεν πρέπει να αρκείται στα ελάχιστα που του παρέχονται. Πρέπει να διεκδικεί τη ζωή που του αξίζει! Ψηφίζοντας ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και «Λαϊκή Συσπείρωση» στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές μπορεί να κάνει τη διαφορά, γιατί μόνο έτσι θα δυναμώσει η λαϊκή αντιπολίτευση και διεκδίκηση απέναντι στην πολιτική που ξεζουμίζει το λαό, εξασφαλίζοντας κέρδη για το επιχειρηματικό κεφάλαιο. Μια πολιτική που εμπλέκει τη χώρα σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια χωρίς κανένα συμφέρον για το λαό.
Ψηφίζοντας το ΚΚΕ, επιλέγουμε να στηρίξουμε μια ριζικά διαφορετική πολιτική, με σχέδιο για το σήμερα και για το αύριο, για μια διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, με το λαό στην εξουσία και ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.
Μέλος του μητρώου
