σωματείων των σμυριδεργατών και της ομοσπονδίας των μεταλλωρύχων, του δημάρχου Δ. Λιανού, του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Λ. Χατζηανδρέου, του προέδρου της Κορώνου και των βουλευτών των Κυκλάδων, (ο Γ. Βρούτσης εκπροσωπήθηκε από συνεργάτιδα του), με το Γενικό Γραμματέα Κ. Αραβώση.
Η πολύωρη συνάντηση ήταν απογοητευτική, διότι κανένα από τα αιτήματα του σωματείου δεν έγινε ουσιαστικά δεκτό. Ούτε η τροποποίηση των 150 στατήρων αδιακρίτως για όλους και ανεξάρτητα από την ποσότητα που παρέδωσε ο κάθε σμυριδεργάτης, που ισοδυναμούν με 75 ένσημα, ούτε βεβαίως το άμεσο άνοιγμα των ορυχείων για το 2020.
Για το μεν πρώτο αίτημα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, τους πρότεινε τη «λύση» του συμψηφισμού της ασφάλισης της περσινής χρονιάς με την ποσότητα που θα δηλωθεί για τον καθένα για το 2020, ενώ για το δεύτερο τους επιφύλασσε τη «λύση» της διαλογής και φέτος, έναντι της εξόρυξης, λόγω της εκτίμησης των μηχανικών μεταλλείων πως τα ορυχεία δεν διαθέτουν τους κατάλληλους όρους ασφαλούς λειτουργίας. Σε παρότρυνση των εργατών να αναλάβει την ευθύνη η ηγεσία του υπουργείου, όπως έκανε ο Σταθάκης το 2018, υπήρξε σθεναρή άρνηση με το επιχείρημα της μη ανάληψης ευθύνης σε περίπτωση ατυχήματος. Επιπλέον η πρόταση του υπουργείου, το σκηνικό αυτό να επαναλαμβάνεται και για τα επόμενα χρόνια με κάλυψη της ασφάλισης για όλους, μέχρι να οριστικοποιηθεί η προοπτική μιας βιώσιμης λύσης για το μέλλον.
Σε ότι αφορά το μέλλον, η ηγεσία του ΥΠΕΝ, απορρίπτοντας την εκπονηθείσα μελέτη του ΙΓΜΕ ως μη βιώσιμη, προσανατολίζεται στην εκ νέου ανάθεση νέας μελέτης, έτσι ώστε να υπάρξουν οριστικές αποφάσεις.
Από την πλευρά του ο Νίκος Συρμαλένιος, αφού υπενθύμισε ότι το 2012 με παρέμβαση της αντιπολίτευσης και των τοπικών φορέων της Νάξου, απετράπη στη βουλή η ψήφιση διάταξης που έκλεινε τα σμυριδωρυχεία, παρέθεσε και πάλι τις ενέργειες που έγιναν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το διπλασιασμό της ποσότητας και την εγγραφή νέων μετά από χρόνια, την επίσκεψη Σκουρλέτη στην Κόρωνο και το άνοιγμα του διαλόγου με τους σμυριδεργάτες για δημιουργία Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης (ΚΟΙΝΣΕΠ), τη στήριξη μας για το ετήσιο άνοιγμα των ορυχείων και τη διάταξη περί ανοίγματος το α’ εξάμηνο κάθε έτους, την ανάθεση μελέτης στο ΙΓΜΕ για μια ολιστική ανάπτυξη της ορεινής Νάξου κλπ.
Να συνυπολογίσουμε επίσης την επιτόπια επίσκεψη του Σταθάκη στα ορυχεία, στο γραφείο της Νάξου και στις αποθήκες, τη διεύρυνση των εξορύξιμων τόνων σε 7.500 ετησίως, τη διάθεση πρόσθετων κονδυλίων για την αποκατάσταση ζημιών και διασφάλισης της ασφάλειας των ορυχείων, ενώ τέλος να υπενθυμίσουμε και το σύνολο της κοινοβουλευτικής υποστήριξης των αιτημάτων των σμυριδεργατών με συνεχείς αναφορές καθώς και την Ερώτηση για την αποκατάσταση των ζημιών από την πυρκαϊά στον εναέριο το καλοκαίρι του 2019.
Εν κατακλείδι, η υπόθεση της σμύριδας Νάξου, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως παρωνυχίδα ή ως υποχρέωση διεκπεραίωσης ιστορικής κληρονομιάς. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί επιτέλους ως ένας πυλώνας εξόρυξης της καλλίτερης ποιότητας σμυριγλιού στον κόσμο – όπως μας θυμίζει πάντοτε ο αείμνηστος Μανώλης Γλέζος – στα πλαίσια μιας συνολικής ανάπτυξης της ορεινής Νάξου, που θα εντάσσει παράλληλα τη βιομηχανική κληρονομιά και στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
Οι ευθύνες είναι ιστορικές, εάν η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα της κατάστασης και οδηγεί αντικειμενικά στο κλείσιμο των σμυριδωρυχείων, τότε θα καταγραφεί ως η κυβέρνηση που έγραψε μια από τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας της Νάξου.
29/6/2020
