Στο Συνέδριο με θέμα τη Διαχείριση των Υδάτινων Πόρων υπό την αιγίδα του Δήμου Τήνου, ο Νίκος Συρμαλένιος στο χαιρετισμό του τόνισε μεταξύ άλλων:
«...Καταρχήν και από το βήμα αυτό θα ήθελα να καταδικάσω την αποτρόπαια δολοφονική πράξη εναντίον ενός νέου ανθρώπου από τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής. Απέναντι στις δολοφονικές πράξεις δεν χωρούν οι ανιστόρητες θεωρίες των δύο άκρων. Απαιτείται παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στο νεοναζισμό, εγρήγορση για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, ανατροπή των πολιτικών που εξαθλιώνουν το λαό, τιμωρία των ενόχων που μας οδήγησαν μέχρι εδώ...
Σχετικά με το θέμα του Συνεδρίου, θέλω να τονίσω ότι η υπόθεση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, ιδιαίτερα στις Κυκλάδες, αποτελεί μια πολύ σοβαρή υπόθεση από την οποία εξαρτάται εν πολλοίς η βιώσιμη αειφόρος διαχείριση των πόρων και αυτής καθεαυτής της ανάπτυξης.
Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ δίνουμε τεράστια σημασία ξεκινώντας από την αρχή ότι, το νερό αποτελεί αδιαπραγμάτευτο δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Προς αυτή την κατεύθυνση πριν τρείς μήνες κατέθεσα και προσωπικά Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή προς τον υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου, χωρίς βεβαίως να πάρω πειστικές απαντήσεις.
Θεωρούμε ότι η μέχρι σήμερα διαχείριση του νερού στα νησιά μας, είναι όπως σχεδόν σε όλου τους τομείς, μια διαχείριση που είτε δεν υπήρξε, είτε έγινε χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, χωρίς αντίληψη για τον εμπλουτισμό και την εξοικονόμηση των υδάτινων πόρων. Τα πάντα αφέθηκαν στον καιρό και στο θεό, με αποτέλεσμα αν έβρεχε, τότε βεβαίως σε κάποιο βαθμό καλύπταμε τις ανάγκες μας, αν όχι καταφεύγαμε σε λύσεις της τελευταίας στιγμής για την εξυπηρέτηση των άνυδρων νησιών. Λύσεις μεταφοράς του νερού με υδροφόρα πλοία, λύσεις που κοστίζουν πανάκριβα (13-15 ευρώ το κυβικό), λύσεις που τις διαχειρίζονται με εκβιαστικό τρόπο συγκεκριμένες εταιρείες.
Σε αντίθεση με αυτό που οι πρόγονοι μας στις Κυκλάδες είχαν φτιάξει, δηλαδή πληθώρα αναβαθμίδων που λειτουργούν πολλαπλασιαστικά στη συγκράτηση του νερού, ομβροδεξαμενές σε κάθε σπίτι, δεξαμενές (χαβούζες) για πότισμα των περιβολιών, εμείς με την ανορθολογική και ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών, καταστρέψαμε στην ουσία ότι είχε παραχθεί τους προηγούμενους αιώνες.
Προφανώς οι ενδεικνυόμενες λύσεις δεν μπορεί να είναι ίδιες για όλα τα νησιά. Όμως οι κύριες λύσεις και πολιτικές δεν μπορεί να είναι άλλες παρά αυτές που αφενός μεν εμπλουτίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα και αφετέρου στοχεύουν στην εξοικονόμηση των υδάτινων πόρων. Λύσεις δηλαδή των μικρών ανασχετικών φραγμάτων, των υποχρεωτικών ομβροδεξαμενών σε κάθε σπίτι παλαιό και νέο, των λιμνοδεξαμενών όπου είναι εφικτό.
Από εκεί κι έπειτα, η αφαλάτωση είναι μια μορφή που ευρέως καλύπτει σήμερα τις υδροδοτικές ανάγκες, όμως δεν μπορεί να είναι η κύρια και αποκλειστική λύση και μάλιστα χωρίς τη χρήση των ΑΠΕ, λόγω της ενεργοβόρας λειτουργίας της. Είναι λοιπόν απορίας άξιον πως πιλοτικές λύσεις όπως η πλωτή αφαλάτωση που λειτούργησε πριν μερικά χρόνια με συνδυασμό ανεμογεννήτριας και φωτοβολταϊκών στην Ηρακλειά, απαξιώθηκε και εγκαταλείφθηκε.
Τέλος δεν συζητάμε καθόλου, απορρίπτουμε κατηγορηματικά, κάθε σκέψη για ιδιωτικοποίηση του νερού, που επιδιώκεται να γίνει μέσω και της παρουσίας της ΕΥΔΑΠ στα νησιά. Αποτελεί, όπως είπαμε αδιαπραγμάτευτο κοινωνικό αγαθό και επιπλέον πρέπει να πούμε ότι όπου έγινε ιδιωτικοποίηση, αυτή είχε σαφώς αρνητικά αποτελέσματα, τόσο ως προς την ποιότητα του νερού με επιπτώσεις και στην υγεία, όσο και στην ραγδαία αύξηση της τιμής. Γι αυτό λοιπόν όπου το νερό ιδιωτικοποιήθηκε, τώρα επανακρατικοποιείται. Επιπλέον στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατατέθηκαν εκατομμύρια υπογραφές για το σταμάτημα κάθε ιδιωτικοποίησης των υδάτινων πόρων...»
