των οξύτατων περιβαλλοντικών ζητημάτων της σύγχρονης εποχής, όσο και μια προσωπική πρόσκληση για τον κάθε πολίτη να αναλογιστεί τις συνέπειες των ζητημάτων αυτών.
Η κινητοποίηση σε επίπεδο πολιτών, φαίνεται εν τέλει να είναι πιο ισχυρή από τις ενέργειες κυβερνήσεων, επιστημονικών ενώσεων και οικολογικών οργανώσεων. Η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση από την οικογένεια, το σχολείο και τους φορείς κοινωνικοποίησης ως πρώτο πυλώνα αυτής της κινητοποίησης, η αποφυγή της υπερκατανάλωσης και η επιδίωξη της εξοικονόμησης, η συνετή διαχείριση των φυσικών πόρων και η συνειδητοποίηση της ταύτισης της προστασίας του περιβάλλοντος με την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, προσφέρεται ως πολύ καλή λύση στο πρόβλημα, που δεν πρέπει όμως να καθυστερήσει περαιτέρω.
Η άμεση ουσιαστική προσπάθεια του ενός είναι προς το συμφέρον όλων μας.
Ευχή μας είναι η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος να αποτελεί στο εξής μία ημέρα γιορτής για ό,τι έχει επιτευχθεί στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και όχι μια ημέρα υπενθύμισης για τη διάσωσή του.
Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ν. ΜΑΚΡΥΩΝΙΤΗΣ