Πρέπει, λοιπόν, καταρχάς, να γίνει συνείδηση η συμμετοχή όλων μας στα κοινά. Κατ΄επέκταση, μέχρι να βρούμε νέους τρόπους, όπως για παράδειγμα η άμεση δημοκρατία, οφείλουμε να λειτουργούμε στο πλαίσιο των θεσμικών μας οργάνων. Παράλληλα έχουμε ανάγκη να μοιραζόμαστε προβληματισμούς και ανησυχίες και με εργαζόμενους από άλλους εργασιακούς χώρους.
Αυτή η αναγκαιότητα, σε συνδυασμό με τη συνειδητοποίηση ότι τα προβλήματα είναι κοινά ( π.χ. υγεία, παιδεία, στεγαστικό, σκουπίδια, νερό κλπ.), βρήκε στον τόπο μας διέξοδο στη δημιουργία και λειτουργία του Συντονιστικού Συλλόγων Εργαζομένων Πάρου – Αντιπάρου (ΣΥ.Σ.Ε.Π.Α.), στο οποίο συμμετέχουν η ΕΛΜΕ, ο Καλλίερος, ο σύλλογος εργαζομένων του Δήμου και της ΔΕΥΑΠ.
Φέτος, λοιπόν, το Συντονιστικό έθεσε ως προτεραιότητα την υγεία και το στεγαστικό πρόβλημα των εργαζομένων. Στα πλαίσια αυτά, κίνησε το Νοέμβριο του 2019 διαδικασίες, στέλνοντας έγγραφο στον Δήμαρχο Πάρου και τον Επικεφαλής της μείζονος Αντιπολίτευσης, εκτός των άλλων και για την ενεργοποίηση του Νόμου 4512 / 2018 για την παροχή κινήτρων σε εργαζόμενους από Ο.Τ.Α ορεινών και νησιωτικών περιοχών. Ο νόμος αφορούσε γιατρούς, νοσηλευτές, εκαβίτες, πυροσβέστες, λιμενικούς, αστυνομικούς και τελικά αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Και για την αποκατάσταση της αλήθειας, έτσι ήρθε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, καθώς η Αντιπολίτευση ανταποκρίθηκε.
Η ανώνυμη πρωτοβουλία αναπληρωτών, δυστυχώς, τίποτα από αυτά δε σεβάστηκε. Προσπάθησε να καπηλευτεί τον αγώνα που έκαναν όλοι οι άλλοι σύλλογοι, λειτούργησε διασπαστικά και, ενώ οι αναπληρωτές είχαν παρουσία τόσο στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ με έναν εκπρόσωπο όσο και στο Δ.Σ. του Καλλίερου με τέσσερις εκπροσώπους στους επτά, η πρωτοβουλία προτίμησε να κινηθεί έξω από τα πλαίσια των Συλλόγων, προτάσσοντας μόνο τα δικά τους συντεχνιακά συμφέροντα.
Παρόλα αυτά η ΕΛΜΕ, ο Καλλίερος και το Συντονιστικό στο σύνολό του, παρά το γεγονός ότι αποκλείστηκαν από τη διεκδίκηση μόνιμοι εκπαιδευτικοί, οι υπάλληλοι του δήμου και άλλοι εργαζόμενοι, συναισθανόμενοι τα προβλήματα και το καθεστώς ομηρίας των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ( ας μη ξεχνάμε ότι πολλοί από τους μόνιμους εκπαιδευτικούς έχουν βιώσει, πριν μονιμοποιηθούν, ανάλογες καταστάσεις), αντί να φωνασκούν, κινήθηκαν προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης ουσιαστικών επιχειρημάτων και εξεύρεσης τεκμηρίων ώστε «να διευκολυνθεί» η Δημοτική αρχή να παραχωρήσει το επίδομα στους αναπληρωτές.
Η αντίδραση της πρωτοβουλίας στη θετική, τελικά, απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν ένα ανυπόγραφο λιβελλογράφημα σε βάρος της ΕΛΜΕ και του Καλλίερου, ένα κείμενο γεμάτο μισές αλήθειες και ψέματα. Όταν αναζητήθηκαν οι συντάκτες του κειμένου και το ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί που εκπροσωπούν την πρωτοβουλία αναπληρωτών, κανείς δεν ήξερε τίποτα για τον φόνο.
Το πιο λυπηρό όλων είναι ότι νέοι άνθρωποι διεκδικούν χωρίς πολιτικό ήθος, αρχές και αξίες, χρησιμοποιώντας μεθοδεύσεις και παλαιοκομματικές τακτικές, τις οποίες διατυμπανίζουν αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι ότι στηλιτεύουν, αμαυρώνοντας έναν ολόκληρο κλάδο που πραγματικά ταλαιπωρείται, και πυροδοτώντας με ανευθυνότητα αντιδράσεις που μπορεί να στερήσουν το επίδομα κι από τους υπόλοιπους αναπληρωτές, που μάλιστα οι περισσότεροι αντιτίθενται στην εκπροσώπησή τους από την πρωτοβουλία.
Περιττό να ειπωθεί ότι αυτοί οι «επαναστάτες χωρίς αιτία» ήταν απόντες όταν συζητούνταν τα σοβαρά θέματα που έχει να αντιμετωπίσει ο κλάδος μας, μόνιμοι και αναπληρωτές, και οι μαθητές μας στα σχολεία από τη λαίλαπα των μέτρων του νέου νόμου για την παιδεία ή στις άλλες διεκδικήσεις του Συντονιστικού για την υγεία.
«Πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται.»
Και ο νοών νοείτω...
--
ΕΛΜΕ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ
Μέλος του μητρώου
