Λίγο πολύ, το νησί έζησε ημέρες καλοκαιριού του 2019, μια χρονιά κατά την οποία ο τουρισμός «απογειώθηκε» στην Πάρο μετά από μια μακρά περίοδο σταδιακής ανόδου που ακολούθησε τη «βουτιά» των ετών της δεκαετούς οικονομικής κρίσης.
Φέτος όμως που το νησί «είδε» και πάλι ημέρες μεγάλης τουριστικής εισροής, ήρθαν στην επιφάνεια ζητήματα και προβληματισμοί για τις προοπτικές του, αναφορικά με τα όρια της τουριστικής του ανάπτυξης. Κατά πόσο δηλαδή οι υπάρχουσες υποδομές μπορούν να εξυπηρετήσουν τα υφιστάμενα ή ακόμα μεγαλύτερα τουριστικά ρεύματα και το πώς μπορεί η περαιτέρω τουριστική – οικονομική ανάπτυξη που οι περισσότεροι ευαγγελίζονται, να είναι βιώσιμη για τον τόπο εξασφαλίζοντας την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος του νησιού.
Η διατήρηση της ταυτότητας του τόπου δεν αποτελεί απλώς θεωρητικό ζητούμενο χωρίς πρακτική σημασία. Όσοι επισκέπτονται το νησί, όλο και περισσότεροι τα τελευταία ιδίως χρόνια, αναζητούν σε αυτό φυσικές ομορφιές και στοιχεία της ιδιαίτερής του ταυτότητας. Αυτά απολαμβάνουν όταν έρχονται, αυτά αναζητούν για να ξεφύγουν από το πολύβουο κλεινόν άστυ ή τις πατρίδες τους. Μια μη σχεδιασμένη όμως άναρχη ανάπτυξη στην οποία η Πάρος κατακλύζεται από τόσο πολύ κόσμο που οι υποδομές της δεν μπορούν να υποστηρίξουν, φέρνει ασφαλώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Κίνηση, κυκλοφοριακή συμφόρηση, συνωστισμό παντού ακόμα και στις παραλίες, κομφούζιο και ουρές και στις πιο απλές δραστηριότητες της καθημερινότητας, χάος και φυσικά δυσαρέσκεια για κατοίκους και επισκέπτες… Κάτι το οποίο κανείς φυσικά δεν θέλει να αντιμετωπίσει και να νιώσει στις διακοπές του, γιατί ακριβώς από αυτό θέλει να ξεφύγει επισκεπτόμενος ένα νησί.
Ένα δηλωτικό απτό παράδειγμα της ραγδαίας αναπτυξιακής τροχιάς στην οποία έχει μπει τελευταία η Πάρος, και σημειωτέον το νέο αεροδρόμιο δεν έχει ακόμα επεκταθεί, είναι ότι ενώ τις μέρες της μεγαλύτερης τουριστικής κίνησης η ημερήσια αποκομιδή των απορριμμάτων, μόνο στη Νάουσα, ζύγιζε το 2019 19 τόνους, το 2021 την αντίστοιχη περίοδο της high season η ημερήσια αποκομιδή είχε βάρος 24 τόνους!
Ζητήματα εντελώς πρακτικά, θέματα διαχείρισης της καθημερινότητας δηλαδή, τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει το νησί καθώς συνεχίζει να αναπτύσσει τουριστικά, έρχονται στο προσκήνιο κα θέτουν φλέγοντες προβληματισμούς για το μέλλον.
Αίτημα όλων θα πρέπει να είναι η ορθή ανάπτυξη. Εκείνη δηλαδή που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της τοπικής οικονομίας και η οποία ωστόσο δεν θα θέτει σε κίνδυνο την περιβαλλοντική και πολιτισμική φυσιογνωμία του νησιού υποθηκεύοντας το μέλλον του, τις προοπτικές των επόμενων γενιών του. Χρειάζεται πάνω απ΄όλα σεβασμός και αγάπη για τον τόπο αλλά και πραγματιστική θεώρηση σχετικά με το πώς θα πρέπει να πορευτεί τουριστικά το νησί αναπτυσσόμενο, με άξονα τη λογική και τα όρια της ανάπτυξης αυτής στη βάση υποδομών που μπορούν να την υποστηρίξουν…
Μέλος του μητρώου
