Η τεράστια προσφορά της στον Αγώνα καθώς διέθεσε ολόκληρη την τεράστια περιουσία της σε αυτόν, ο παθιασμένος ιδεαλισμός της για την Ελευθερία και τα Δίκαια του έθνους, η πλατιά της μόρφωση και η ευρωπαϊκή κουλτούρα της, αλλά και η φεμινιστική της στάση πριν ακόμα ο φεμινισμός ανατείλει ως έννοια, τη χαρακτήρισαν ως μοναδική περίπτωση γυναίκας που αφιέρωσε εξ΄ολοκλήρου τον εαυτό της στην ανάσταση του Γένους.
Η Μαντώ Μαυρογένους, πλούσια αστή της ελληνικής ομογένειας της Τεργέστης, αφύπνισε το φιλελληνικό κίνημα του εξωτερικού και η πολυεπίπεδη προσηλωμένη δράση της στο σκοπό της Ελευθερίας της πατρίδας δεν γνώριζε όρια και δυσκολίες. Παρ΄όλα αυτά, η ίδια ήπιε στο τέλος της ζωής της το πικρό ποτήρι της αγνωμοσύνης της πατρίδας, συκοφαντήθηκε από πολιτικούς αντιπάλους, έζησε την αντίδραση της οικογένειάς της για την εξανέμιση της οικογενειακής περιουσίας και πέθανε πάμφτωχη και λησμονημένη στην Πάρο, χωρίς ο τάφος της να έχει βρεθεί ποτέ.
Η Μαντώ ήταν μια αγνή ιδεαλίστρια που η ζωή και η στάση της ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή που έζησε. Ενσάρκωσε το όραμα της Λευτεριάς και με όλες της τις δυνάμεις, υλικές, ψυχικές, πνευματικές, δόθηκε στο όραμά της με πάθος και αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια και δυναμισμό, αρετές μοναδικές για μια νεαρή, όμορφη, πλούσια και καλλιεργημένη γυναίκα που έζησε 200 χρόνια πριν σε μια εποχή με ήθη πολύ διαφορετικά για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Η Μαντώ, μια γυναίκα με δύναμη και σπάνια χαρίσματα, έσπασε τα στερεότυπα και έζησε όπως επιθυμούσε εκείνη, ταγμένη ολόψυχα στις επάλξεις της Ιστορίας του καιρού της και γι΄αυτό η περίπτωσή της είναι μοναδική στο πάνθεον των ηρώων της Εθνικής Παλιγγενεσίας.