σε ένα συγκεκριμένο σημείο του επαρχιακού δρόμου των Καμαρών, κοντά στη στάση Ποπολάνου, σχηματίζοντας έτσι μια λωρίδα αποκρουστικού και επικίνδυνου θεάματος που πλήττει βάναυσα την εικόνα αλλά και την δημόσια υγεία όχι μόνο της περιοχής αλλά και ολόκληρης της Πάρου.
Το δυσώδες θέμα και θέαμα φαίνεται να χρονίζει, γιατί κατ' επανάληψη ο εν λόγω χώρος ρυπαίνεται καθώς φαίνεται κατά συνήθεια δημιουργώντας συχνά στην περιοχή μια εστία απωθητικής ασχήμιας, ντροπιαστικής ασυνειδησίας και πολιτισμικής βαρβαρότητας.
Γιατί πράγματι, αποτελεί βαρβαρότητα, πλήρη έλλειψη συναίσθησης της ευθύνης και ενσυνείδητη ίσως κακοβουλία μια τέτοιου είδους συμπεριφορά από αγνώστους η ενέργεια των οποίων μπορεί να χαρακτηριστεί με τα μελανότερα χρώματα αμαύρωσης του κοινωνικού μας πολιτισμού.
Πρόκειται για μια βαθιά αντικοινωνική συμπεριφορά, μια συμπεριφορά που επιμένει να πλήττει στο όνομα της προσωπικής «ευκολίας» ή της «σκοπιμότητας» την καρδιά της ομορφιάς και της υγειονομικής αρτιότητας της Πάρου ειδικά σήμερα στο ζενίθ της θερινής τουριστικής περιόδου.
Γιατί άραγε κάποιοι εμμένουν να χτυπούν την εικόνα του νησιού και κατ' επέκταση τον τουρισμό του με εικόνες που θίγουν και βάλλουν ενάντια στον κοινωνικό πολιτισμό του;
Η καθαριότητα και η διαφύλαξη της υγείας, η ομορφιά και η καθαρότητα του φυσικού περιβάλλοντος αποτελούν ίσως τους πλέον αδιάψευστους μάρτυρες για το πολιτισμικό επίπεδο ενός τόπου και ενός δη τουριστικού όπως η Πάρος.
Μας προσβάλλει όλους αυτή η εικόνα στις Καμάρες. Είτε ζούμε εκεί, είτε ζούμε σε κάποια άλλη γωνιά της Πάρου.
Μας προσβάλλει ως κατοίκους, ως επαγγελματίες, ως πολίτες. Μικρή σημασία έχει ίσως το ποιός έχει την ευθύνη για την εξεύρεση λύσης στο χρονίζον πρόβλημα. Πέρα από του κύριους υπαίτιους και δράστες της καταστροφικής για τον τόπο συμπεριφοράς, όλοι μας, οι πολίτες, και βεβαίως η Δημοτική Αρχή εμπλεκόμαστε ως προς την μη επίλυση του προβλήματος μέχρι σήμερα.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που έχει σημασία. Και το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί σοβαρά για την πάταξη του οδυνηρού φαινομένου που μας ντροπιάζει όλους συλλήβδην όσο ψηλά ή χαμηλά βρισκόμαστε στις θέσεις εξουσίας.
Το σκηνικό του σκουπιδότοπου της αναλγησίας παραμένει το ίδιο. Ελπίζουμε να μην παραμείνει ίδια και η αντιμετώπιση που έχουμε δει να συμβαίνει μέχρι σήμερα. Δηλαδή η παντελής αδιαφορία και έλλειψη πολιτιστικού αισθητηρίου και αγωγής.
Μέλος του μητρώου
