Γιατί κύριοι λέτε ψέματα και διαστρεβλώνετε;
Ανεξάρτητα απ' αυτό, το δελτίο τύπου είχε προφανή σκοπιμότητα:
• Να φανεί ότι η ΚΕΠ είναι υπέρμαχος των συμφερόντων των ασφαλισμένων και ταυτόχρονα να αναδείξει, ότι κάποιος άλλος, αλήθεια ποιος (;), στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα τους.
• Να προχωρήσει η ΚΕΠ σε μια προσωπική επίθεση-στοχοποίηση, με κάλπικη αφορμή, κατά του δημοτικού συμβούλου Κ. Ροκονίδα. Ο Κ. Ροκονίδας είναι ο επικεφαλής της παράταξης «Λαϊκής Συσπείρωσης» και όχι σκέτο κ.Ροκονίδας, γεγονός που διέφυγε του δελτίου όχι τυχαία. Τυχαία επίσης δεν είναι και η επιλογή του χρόνου αυτής της επίθεσης που τα πυρά κατά της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δείχνουν να συντονίζονται... και να συνωστίζονται... ενόψει των επόμενων εκλογών.
Όμως, καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.
Επί της ουσίας λοιπόν.
Αντί κάποιοι να αναζητούν τις ευθύνες της ανελέητης επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι σε αυτούς που παράγουν και εφαρμόζουν τη πολιτική που εξαθλιώνει το λαό μας,
αντί να στήνουν στο τοίχο αυτούς που καταργούν κάθε μέρα τα ασφαλιστικά δικαιώματα,
εμφανίζουν σαν «αριστερή», «προοδευτική» πρόταση την παραχώρηση στέγης στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. από τον Δήμο, δηλαδή στο Υπουργείο Υγείας, δηλαδή σε αυτούς που μας στερούν συνειδητά το δικαίωμα στην δημόσια δωρεάν υγεία.
Ζητούν με άλλα λόγια και με δεδομένη την ανυπαρξία ελεύθερου δημοτικού χώρου, να πληρώσει ο παριανός λαός αυτό που χρυσοπληρώνει με τις ασφαλιστικές εισφορές, τα φορολογικά βάρη και τις δαπάνες υγείας.
Η συνέχεια, δηλαδή, της λογικής που θέλει να πληρώνουμε για να φιλοξενούμε γιατρούς, νοσηλευτές, ΕΚΑΒίτες., να πληρώνουμε δηλαδή αυτό που δικαιούμαστε εμείς και τα παιδιά μας.
Απέναντι σε αυτόν τον «ρεαλισμό», που αποδέχεται τη σημερινή πραγματικότητα σαν τη προοπτική για τη ζωή μας στο μέλλον και πασχίζει να μας πείσει, δήθεν, για μια άλλη «αριστερή-προοδευτική διαχείριση της εξαθλίωσης», ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ:
Ο δρόμος για τους εργαζόμενους και όλους αυτούς που μοχθούν για το μεροκάματο τους, τα λαϊκά στρώματα στο σύνολο τους, είναι ΕΝΑΣ. Αυτός του συντονισμένου αγώνα που με συνέχεια και συνέπεια αναδεικνύει ότι η λύση βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων και όχι στις δήθεν «ικανότητες» κάποιων επίδοξων και αυτόκλητων «σωτήρων».
Πάρος 28/7/2013