Συγκεκριμένα, έδειξαν για ακόμα μία φορά το μηδενικό ενδιαφέρον τους για την Παροικιά. Η αντίδραση τους εξάλλου, έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά αλυσίδα αρνητικών ενεργειών από πλευράς τους στο παρελθόν, όσον αφορά την περιοχή αυτή.
Ειδικότερα:
- Έχουν αρνηθεί να συμμετέχουν στη συζήτηση για μίσθωση δύο νέων χώρων στάθμευσης, επικαλούμενοι την τυπική διαδικασία εισήγησης του θέματος και ισχυριζόμενοι ότι οι χώροι στάθμευσης στην Παροικιά επαρκούν, αρκεί να αξιοποιηθούν κατάλληλα.
- Ενοχλήθηκαν για το βάψιμο της πλατείας του Αγίου Νικολάου από εθελοντές και όχι από εργολάβο. (Μάλλον τους ενόχλησε ότι η πρωτοβουλία ανήκε στον Αντιδήμαρχο Παροικιάς.)
- Ψήφισαν αρνητικά στη νυχτερινή αποκομιδή απορριμμάτων με προκαθορισμένο ραντεβού, από τα καταστήματα της Παροικιάς, στο πρότυπο του συστήματος που εφαρμόζεται ήδη από πέρσι στη Νάουσα με επιτυχία.
- Ψήφισαν παρών στην εργολαβία για φόρτωση και μεταφορά μπαζών και φυτικών υπολειμμάτων.
- Ψήφισαν παρών στην κλαδονομή δημοτικών πάρκων.
- Ψήφισαν παρών στον καθαρισμό των δασών και αλσυλλίων.
- Ψήφισαν παρών στον καθορισμό και στην αποψίλωση των ρείθρων του οδικού δικτύου.
- Ψήφισαν παρών στην επίστρωση και τον καθαρισμό των παραλιών με μηχανικά μέσα ενόψει του καλοκαιριού.
- Ψήφισαν παρών στην προσωρινή αποθήκευση και διαχείριση στρωμάτων.
Απορίας άξιο είναι επίσης το γεγονός ότι ενώ υπάρχουν επτά (7) δημοτικοί Σύμβουλοι της Παροικιάς στην παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης, αδυνατούν εντούτοις να αρθρώσουν έστω μία λέξη, μία ουσιαστική πρόταση για την περιοχή. Αντ’ αυτού, παραμένουν θεατές του άκρατου λαϊκισμού του επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, ο οποίος μηδενίζει τα πάντα στον βωμό του τυφλού κομματισμού και της στείρας αντιπολίτευσης.
Όλα τα παραπάνω, από την παράταξη, που ενώ λίγους μήνες πριν ζητούσε την ψήφο του Παριανού Λαού για να διοικήσει τον τόπο και να υποστηρίξει δήθεν δυναμικά και με λύσεις τα συμφέροντά τους, φτάνει τώρα είτε να καταψηφίζει είτε να δηλώνει, με προκλητικό και επαναλαμβανόμενο τρόπο, “παρών” σε μέτρα που στοχεύουν στην επίλυση ζωτικών θεμάτων για τη λειτουργία της Παροικιάς και την ευζωία των κατοίκων και των επισκεπτών της.
Η εμφανής έλλειψη πολιτικής βούλησης, η απουσία ευθύνης και οράματος και οι προσχηματικές δικαιολογίες που χαρακτηρίζουν τη στάση τους, αποδεικνύουν περίτρανα ότι δεν είναι τα προβλήματα του τόπου που τους ενδιαφέρουν, αλλά μονάχα η καρέκλα που δεν έχουν.