Άνθρωποι με τις στάχτες και την αγωνία στα πρόσωπα, αδυνατούν να πιστέψουν αυτό που τούς συμβαίνει. Με έκδηλη την απόγνωση εγκαταλείπουν τους κόπους μιας ζωής για να προστατευτούν. Η πολιτεία προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα πολλαπλά μέτωπα και να σταματήσει το κακό χρησιμοποιώντας όσα μέσα έχει στη διάθεσή της αλλά παράλληλα και με τη βοήθεια που έστερξαν να δώσουν άλλες χώρες για την ιδιαίτερα κρίσιμη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα.
Μέσα σε όλη αύτη τη συμφορά που μας βρήκε έχουμε και τη διασπορά ψευδών (Fake news) ειδήσεων να διατρέχει το διαδίκτυο και να διεκδικεί να διαμορφώσει τάσεις πολιτικές και να επηρεάσει γνώμες. Πολιτική όμως δεν γίνεται με Fake news. Άλλο κριτική και άλλο παραπληροφόρηση. Η πρώτη είναι αποδεκτή και απαραίτητη σε κάθε υγιή Δημοκρατία, όταν στηρίζεται σε λογικά επιχειρήματα και τεκμηριώνεται. Η δεύτερη όμως είναι καταστροφική και διχαστική. Εδώ και μέρες μας πολιορκούν με αναληθείς ειδήσεις: «η κυβερνητική εκπρόσωπος βρίσκεται στην Κούβα για διακοπές, ενώ η χώρα καίγεται.», «οι πυρόπληκτοι πλήρωσαν τα εισιτήρια στο καράβι για να φύγουν από την Εύβοια, ενώ ο αρμόδιος Υπουργός Ναυτιλίας διαψεύδει λέγοντας ότι το Υπουργείο Ναυτιλίας ανέλαβε εξ ολοκλήρου τη μεταφορά», «η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας, σύμφωνα με το Σύνταγμα θα προκηρυχθούν εκλογές» κ.ο.κ.
Υπάρχει επίσημη κυβέρνηση, νόμιμα εκλεγμένη που έχει επωμιστεί την ευθύνη να διαχειρίζεται την κατάσταση και σε έκτακτες πολύ δύσκολες καταστάσεις.
Κάποιοι επενδύοντας στην καταστροφή προσπαθούν να παίξουν ρόλο για την επόμενη ημέρα βγαίνοντας από τη ναφθαλίνη της πολιτικής τους ανυπαρξίας. Άλλοι πάλι γίνονται τιμητές των πάντων και επικριτές για του τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται να δημοσιεύει κανείς. Μήπως όμως άθελά μας οδηγούμαστε σε έναν ολοκληρωτισμό και μια ομοιομορφία; Ποιοι είμαστε εμείς που θα υποδείξουμε στον άλλον τι θα πράξει, πως θα λειτουργήσει, όταν η ίδια η κοινωνία έχει διαμορφώσει ένα ναρκισσιστικό πρότυπο με αυτούς τους κανόνες;
Από την άλλη υπάρχουν οι νέοι, αυτοί οι υπέροχοι νέοι της χώρας μας (ανήλικοι και ενήλικοι), αυτή η γενιά η γαλουχημένη με το διαδίκτυο, που έχει λοιδορηθεί κατά καιρούς για πολλά να γίνει μπροστάρης στο κίνημα του εθελοντισμού, εντελώς αυθόρμητα με όπλο το διαδίκτυο. Υποκλίνομαι μπροστά σε αυτούς τους νέους που δεν δίστασαν να τρέξουν στα μέτωπα της φωτιάς, που κινητοποιήθηκαν να συγκεντρώσουν χρήματα και κάθε είδους υλικό για τους πληγέντες.
Η σκέψη μου φτερούγισε στο Άξιον Ἐστίν του αγαπημένου Ποιητή, Οδυσσέα Ελύτη: «Καὶ νωρὶς ἐβγήκανε καταμπροστὰ στὸν ἥλιο, μὲ πάνου ὡς κάτου ἀπλωμένη τὴν ἀφοβιὰ σὰν σημαία, οἱ νέοι μὲ τὰ πρησμένα πόδια ποὺ τους ἔλεγαν ἀλήτες.»
Το πρωί μου έγραψε μια νέα κοπέλα: «τρέχω στην πλατεία, συγκεντρώνουμε υλικό για αποστολή». Και μετά μου έστειλε τη φώτο που επισυνάπτω. Πόση συγκίνηση ένιωσα και πόση περηφάνια γι αυτή τη νέα κοπέλα και για όλους τους νέους που σήκωσαν μανίκια για να βοηθήσουν την πατρίδα μας τη δύσκολη τούτη ώρα.
Αν υπάρχει ακόμη ελπίδα σ’ αυτό τον κόσμο, αυτή είναι στη Νιότη!
Ιφιγένεια Χατζηγεωργίου, Φιλόλογος
Πρόεδρος ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ. ΠΑΡΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ
Μέλος του μητρώου
