Θα ήθελα όμως με αυτό το άρθρο, να θυμίσω ότι δεν έχει τιμηθεί από την Πάρο, ένας ακόμα μεγάλος Έλληνας, ο οποίος υπήρξε τέκνο του νησιού μας. Είχει παλέψει για τον τόπο μας συμμετέχοντας στα δημοτικά, ζούσε εδώ και είχε σημαία του τη νησιωτικότητα στο δημόσιο λόγο του.
Αναφέρομαι φυσικά στον Μανώλη Γλέζο. Εδώ και ενάμιση χρόνο από το θάνατο του, αδημονώ για μία εισήγηση από το Δ.Σ. της Πάρου, στην οποία να προτείνεται κάτι που να αποδεικνύει την αναγνώριση του Μανώλη, για όσα προσέφερε στο νησί μας και στη χώρα.
Είμαι σίγουρος ότι ο Μανώλης δεν θα ήθελε δόξες και τιμές. Όμως ο Μανώλης δεν είναι μαζί μας αλλά εμείς που ‘’νοικιάζουμε’’ λίγα μέτρα σε αυτή τη γη, οφείλουμε πάση θυσία, να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη αυτών των ανθρώπων.
Ας μη δοθεί λοιπόν το όνομα του σε δρόμο της Πάρου αν δεν το θέλει το Δ.Σ. της Πάρου, ας μη δοθεί το όνομα του σε σχολείο του νησιού γιατί δεν θέλουμε τα παιδιά μας να εκπαιδεύονται σε σχολείο που έχει όνομα ενός αντίθετου ιδεολογικά Έλληνα, ας μη γίνει τίποτα γιατί δεν είπε ο Μανώλης να με θάψετε ως ‘‘κουμουνιστή’’.
Όταν όμως άκουγα την ομιλία του δημάρχου, στις Διαδρομές της Μάρπησσας, να εκφωνεί με τόση υπερηφάνεια, ότι οι συντελεστές του φεστιβάλ αναδεικνύουν την παράδοση και την αρχιτεκτονική δομή των κτηρίων του χωριού, αναρωτήθηκα: «βρε λες να πει και για το σπίτι της μάνας του Νώλη;». Τελικά δεν είπε τίποτα!!!
Η μητέρα του Μανώλη Γλέζου, ήταν η Ανδρομάχη Ναυπλιώτη, εκπαιδευτικός στο επάγγελμα, της οποίας είχε μεγάλη αδυναμία ο Μανώλης και την ανέφερε συνεχώς. Το πατρικό της είναι το γνωστό στους πιο νέους ως «σπίτι Γαβαλά», το οποίο όταν θέλησαν οι ιδιοκτήτες να το δωρίσουν στο δήμο Πάρου, ο δήμος δεν το αποδέχθηκε. Θέλει λέει πολλά λεφτά για να φτιαχτεί. Ένα κτήριο που έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο από την εφορία αρχαιοτήτων Κυκλάδων, το οποίο μετά την άρνηση του δήμου Πάρου, το 50% ανήκει στο Υπουργείο Οικονομικών ενώ το υπόλοιπο στους ιδιοκτήτες.
Αναφέρω χαρακτηριστικά το χρηματοδοτούμενο εργαλείο για το οποίο θα μπορούσε να αγωνιστεί ο δήμος Πάρου, να το ανακαινίσει, αφού πρώτα κάνει κάποιες ενέργειες για να περάσει στην ιδιοκτησία του. Εδώ κολλάει η παροιμία: ‘’σου χάριζαν έναν γάιδαρο και το κοίταγες στα δόντια’’.
Αντώνης Τρίτσης - Πρόσκληση ΑΤ07
Η πρόσκληση ΑΤ07, με τίτλο «Αξιοποίηση του κτιριακού αποθέματος των Δήμων» καλεί τους Δήμους της Χώρας, για την υποβολή προτάσεων προκειμένου να ενταχθούν στο Πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης», στον Άξονα Προτεραιότητας «Παιδεία, Πολιτισμός, Τουρισμός και Αθλητισμός».
Η πρόσκληση αφορά στη χρηματοδότηση των ως παραπάνω δικαιούχων για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας τους, καθώς και παραχωρημένης ακίνητης περιουσίας σε αυτούς, για διάστημα τουλάχιστον 15 ετών μετά και την οριστική παραλαβή του προτεινόμενου έργου.
Ειδικότερα, θα χρηματοδοτηθούν έργα που αφορούν:
Ομάδα Α
Την επανάχρηση ανενεργών εμβληματικών κτιρίων, που βρίσκονται εντός οικισμού. Ως εμβληματικά κτίρια ορίζονται τα κτίρια με «ταυτότητα» ή συμβολικό χαρακτήρα που αποτελούν για κάποιο λόγο τοπόσημο ή σύμβολο. Είναι κτίρια με ξεχωριστό κοινωνικό, ιστορικό, πολιτιστικό ενδιαφέρον, με αρχιτεκτονική μοναδικότητα ή πρωτοπόρο σχεδιασμό. Σχετίζονται με την κοινωνική ιστορία των πόλεων και έχουν συμβάλει ή επιδράσει, ως σημεία αναφοράς στη δημιουργία ή την καθιέρωση της «ταυτότητας» της πόλης/οικισμού.
Κάποιος θα έλεγε ότι το συγκεκριμένο επιδοτούμε πρόγραμμα, βγήκε μόνο γι’ αυτό το κτήριο, αφού περιγράφει ακριβώς τη χρηματοδότηση τέτοιων κτηρίων.
Επίσης αναφέρω ότι η υπουργός πολιτισμού, κ. Μενδώνη, όταν σε ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων, με ΥΠΠΟΑ/ΑΤΝΕΚΕ/565547/2279 με ημερομηνία έκδοσης, 04/11/2020, απαντούσε ότι εφόσον το ακίνητο περιέλθει εξ ολοκλήρου στην ιδιοκτησία του δημοσίου, θα αναζητήσει τις μελέτες που θα είναι ικανές για να χρηματοδοτηθεί η ανακαίνιση του μνημείου.
Ελπίζω να μην αξιοποιηθεί το μνημείο, προς όφελος του υπουργείου, με ότι αυτό συνεπάγεται είτε για το παρόν του ακινήτου είτε για το μέλλον του.
Εύχομαι ότι ο δήμος θα κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να περιέλθει το μνημείο στην ιδιοκτησία του, τιμώντας παράλληλα το γνήσιο τέκνο του, Μανώλη Γλέζο.
Μάνος Σταυριανός