Στην εκδήλωση συμμετείχαν και μίλησαν για τη ζωή και την παρακαταθήκη που άφησε ο Μανώλης Γλέζος, η Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μετσόλα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, ενώ ο επικεφαλής της ευρωομάδας της Νέας Δημοκρατίας, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, παρενέβη στη συζήτηση για να αποτίσει φόρο τιμής, μέσω βιντεοκλήσης. Το παρών έδωσαν επίσης μέλη της οικογένειας του Μανώλη Γλέζου, καθώς και φίλοι και συναγωνιστές του που τον έζησαν από κοντά.
Στην εκδήλωση πραγματοποιήθηκαν και τα επίσημα αποκαλυπτήρια της αίθουσας του Ευρωκοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, που πλέον φέρει το όνομα του Μανώλη Γλέζου - κατόπιν ομόφωνης απόφασης που έλαβε το Προεδρείο του Ευρωκοινοβουλίου, μετά από πρόταση του Αντιπροέδρου του ΕΚ και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Δημήτρη Παπαδημούλη.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για μια «ιστορική μέρα» για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που σήμερα αποδίδει μέγιστη τιμή, «όχι απλά σε ένα Έλληνα πολιτικό, και σε ένα Έλληνα αγωνιστή, αλλά σε ένα σημαντικό ευρωπαίο, σε ένα ευρωπαϊκό σύμβολο αντίστασης και αγώνα για την κοινωνική δικαιοσύνη, σε ένα σύμβολο αγώνα ενάντια στον φασισμό».
«Ο Μανώλης Γλέζος για όλους εμάς δεν υπήρξε απλά ένα σύμβολο, αλλά η ίδια η ιστορία μας. Το πρόσωπο μιας Ελλάδας που αγωνίζεται. Το μυαλό μιας Ελλάδας που οραματίζεται. Η ψυχή μιας Ελλάδας που δεν υποτάσσεται ποτέ στον αυταρχισμό. Αν μία στιγμή ήταν όλη του η ζωή, θα ήταν εκείνη που μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν το λάβαρο της φρίκης του ναζισμού από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης.
Το θάρρος, η ορμή και η λάμψη στα μάτια του, όμως έμειναν ίδια σε όλες τις στιγμές τη ζωής του. Γιατί το θάρρος του Μανώλη Γλέζου πήγαζε πάντα από τις ιδέες του. Από τη βαθιά του πίστη ότι η Δημοκρατία και η Ελευθερία είναι αρχές απαράβατες για την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Και σε αυτές αφιέρωσε όλη του τη ζωή. Αυτές τις αρχές μεταλαμπάδευσε, όχι μόνο σε εμάς τους συντρόφους του, όχι μόνο στους προοδευτικούς και Αριστερούς αλλά σε έναν ολόκληρο λαό, με το παράδειγμα του. Ο Μανώλης ήταν εθνικός, ήταν οικουμενικός, ήταν σύμβολο αγώνα και διεκδίκησης απέναντι στη αδικία, απέναντι στο φασισμό για όλους τους λαούς του κόσμου. Δε ζούσε όμως για να είναι ένα περήφανο σύμβολο του χθες. Αλλά για να είναι πάντα χρήσιμος στους αγώνες τους καθημερινούς στο σήμερα και στο αύριο», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας.
Συνεχίζοντας, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε: «Ο Μανώλης Γλέζος μας αφήνει πίσω μια βαριά κληρονομιά με τις πράξεις του, αλλά και μια σπουδαία ιδέα. Ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, αν αγωνιστούμε με πάθος για αυτό και αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας για αυτό. Και αυτή η κληρονομιά είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ. Οδηγός μας στις καινούριες μάχες απέναντι στο σκοτάδι της ακροδεξιάς και του ολοκληρωτισμού που απειλεί και πάλι σήμερα να γυρίσει το ρολόι της Ευρώπης δεκαετίες πίσω. Αυτή είναι η μεγάλη διαχωριστική γραμμή που δυστυχώς και σήμερα μετά από δεκαετίες ξεπροβάλει ως αναγκαιότητα σε μια Ευρώπη που απειλείται. Και δεν είναι τυχαίο που σήμερα είμαστε όλοι εδώ για να τιμήσουμε το πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης, την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι κλείνουν το μάτι και νομιμοποιούν την άνοδο της ακροδεξιάς στην εξουσία σε κρίσιμες ευρωπαϊκές χώρες. Η τιμή στον Μανώλη Γλέζο, είναι σήμερα καθήκον για όλους εμάς, ταυτόσημο με αυτό για την υπεράσπιση των αξιών μας. Των κοινών προοδευτικών ευρωπαϊκών αξιών. Της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης. Κάποτε χρειάστηκαν ήρωες σαν το Μανώλη για να υπερασπιστούν αυτές τις αξίες και να σύρουν το κάρο της ιστορίας μπροστά. Σήμερα είναι καθήκον όλων μας να μη χρειαστούν ποτέ ξανά άλλοι ήρωες σαν τον Μανώλη στο μέλλον. Αλλά η Ευρώπη να μείνει στο δρόμο της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και της προκοπής».
Λαμβάνοντας το λόγο, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης υπενθύμισε ότι οι συνθήκες της πανδημίας δεν επέτρεψαν στον ελληνικό λαό να ακολουθήσει το Μανώλη Γλέζο ως την τελευταία του κατοικία. Και ότι αν γινόταν αυτό, θα τον ακολουθούσαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. «Σε όλη του τη ζωή δεν δίστασε ούτε λεπτό να παλεύει για τα ιδανικά του, όσο ισχυρός κι αν ήταν ο αντίπαλος. Ο Σαρλ Ντε Γκολ τον είχε χαρακτηρίσει ως τον πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης. Ξεκίνησε από την Απείρανθο της Νάξου και εξελίχθηκε σε μια από τις ανεπανάληπτες εκείνες μορφές που σφράγισαν τη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας», ανέφερε ο Ν. Ανδρουλάκης. «Ένα γεγονός που δείχνει το μέγεθος του ανδρός είναι ότι, ενώ ως ευρωβουλευτής συνέχισε τον αγώνα του για τις γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα, συντονίζοντας όλους εμάς, τις κοινοβουλευτικές μας ομάδες, δε δίστασε το καλοκαίρι του 2017 να δώσει εκείνος το στεφάνι στο Γερμανό πρεσβευτή, στο μνημείο εκτελεσθέντων κατοίκων του Διστόμου, θέλοντας να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα σε όλη την Ευρώπη, για την Ευρώπη των λαών, της ειρηνικής συνύπαρξης και της προόδου», είπε στη συνέχεια και πρόσθεσε: «Σε μια εποχή όπου η ακροδεξιά ενισχύεται απειλητικά και αυταρχικοί ηγέτες ποδοπατούν το διεθνές δίκαιο, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του ανθρώπου, η πολιτική παρακαταθήκη του Γλέζου αποτελεί πυξίδα για κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη».
Συνεχίζοντας, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τόνισε ότι «Οι εχθροί της Δημοκρατίας και των λαών μας είναι προ των θυρών» , με έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης με εκατομμύρια πρόσφυγες και χιλιάδες νεκρούς, λόγω της βάρβαρης και παράνομης εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία. «Ποιος το περίμενε ότι οι απολογητές των αυταρχικών καθεστώτων που οδήγησαν στον όλεθρο την ανθρωπότητα θα κέρδιζαν πολιτικό έδαφος σε πολλά κράτη της Ευρώπης. «Όποιος λησμονήσει το παρελθόν χάνεται και δεν έχει μέλλον», έλεγε ο Γλέζος. Για να έχουν λοιπόν μέλλον προοπτικής και ευημερίας οι λαοί της Ευρώπης, οφείλουμε όχι απλώς να τιμάμε τους αγώνες που έδωσαν άνθρωποι, όπως ο αγαπημένος μας συνάδελφος Μανώλης Γλέζος, αλλά πάνω από όλα να εμπνεόμαστε και στο δικό μας αγώνα απτούς δικούς μας αγώνες, για ειρήνη, δημοκρατία και πρόοδο!»
Από την πλευρά του, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης αναφέρθηκε αναλυτικά στη ζωή του Μανώλη Γλέζου: «Ο Μανώλης Γλέζος, ο αγωνιστής της Αντίστασης, καταγράφηκε στην ελληνική και παγκόσμια ιστορία πρωτοστατώντας μαζί με το Λάκη Σάντα, σε μια εμβληματική ενέργεια γενναίας αντίστασης του λαού μας, κατεβάζοντας από την Ακρόπολη την αποκρουστική και λαομίσητη χιτλερική σημαία, τη νύχτα της 30ής προς 31η Μάη του 1941. Ο Μανώλης Γλέζος στην περίοδο της Κατοχής, έδρασε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Συνελήφθη και καταδικάστηκε 3 φορές από τις ιταλικές και τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις. Μετά την απελευθέρωση ανέλαβε τη χρέωση του αρχισυντάκτη στον "Ριζοσπάστη". Συνελήφθη και πέρασε από δίκη το 1948. Όπως χιλιάδες αγωνιστές, θα υποστεί για χρόνια φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια. Μέσα από τη φυλακή, το Σεπτέμβρη του 1951, εκλέγεται βουλευτής με την ΕΔΑ. Αποφυλακίζεται το 1954 και το 1956 αναλαμβάνει διευθυντής της "Αυγής", που ήταν τότε η εφημερίδα της ΕΔΑ. Φυλακίζεται και πάλι από το 1958 έως το 1962. Το 1962 τιμήθηκε με το Βραβείο Λένιν από τη Σοβιετική Ένωση, για την αντιστασιακή, αντιφασιστική του δράση, την πάλη του για την ειρήνη. Το 1961 εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ από το 8ο Συνέδριο του Κόμματος. Με την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών στις 21 Απρίλη 1967, συλλαμβάνεται και κρατείται για 4 χρόνια σε φυλακές κι εξορίες: Γουδή, Πικέρμι, Γενική Ασφάλεια, Γυάρος, Παρθένι Λέρου, μέχρι την απελευθέρωσή του το 1971 από τον Ωρωπό. Συνέδεσε σημαντικό μέρος της ζωής του με το ΚΚΕ. Μέχρι το 1968 ήταν μέλος του. Από το 1981 και έπειτα, είχε εκλεγεί βουλευτής και ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και αργότερα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά τα χρόνια οι ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές μας ετίθεντο πάντα με ευθύτητα κι ανοικτά. Μέχρι το τέλος της ζωής του πήρε πρωτοβουλίες για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, δραστηριοποιήθηκε μέσα από το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησής τους, όσο και με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή. Η ζωή και δράση του συνδέθηκε με την σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας και τους αγώνες του λαού μας. Θα τον θυμόμαστε πάντα ως σύμβολο του αγώνα ενάντια στο φασισμό - ναζισμό, για τη λευτεριά και την ειρήνη.»
Μέλος του μητρώου
