Η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων από διάσημους χειρουργούς βαθμολογήθηκε με άριστα σε σχέση με αυτά παλαιών χειρουργικών μεθόδων.
« Η ενδοσκοπική αντιμετώπιση προσφέρει σημαντικά οφέλη για τον ασθενή και πραγματοποιείται μέσα από οπή 1-2 εκατοστών» αναφέρει ο οΔρ Ιωάννης Ιγνατιάδης, Χειρουργός Ορθοπεδικός, πρώην αντιπρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού, Διευθυντής τμήματος Μικροχειρουργικής Ιατρικού Ψυχικού.
Στο εξωτερικόκαικυρίως στη Γαλλία οι επεμβάσεις για την αντιμετώπιση του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα γίνονται κατά 90% με την ενδοσκοπική μέθοδο, ενώ με την παλαιά μέθοδο ( ανοιχτό χειρουργείο με μεγάλη τομή) αντιμετωπίζονται ελάχιστες πολύ βαρίες περιπτώσειςμε συγκεκριμένες επιπλοκές.
Η επέμβαση απαιτεί να χειρουργός να έχει κάνει εξειδίκευση, γίνεται με τοπική νάρκωση, διαρκεί περίπου 20 λεπτά και ο ασθενής επιστρέφει σπίτι του αυθημερόν.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ - ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, είναι η πλέον συχνή περιφερική πιεστική νευροπάθεια που ταλαιπωρεί εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει ιδιαίτερη «αδυναμία» στις μεσήλικες γυναίκες αφού τις χτυπά 5 με 6 φορές συχνότερα απ’ ότι τούς άνδρες. Ταλαιπωρεί πολλές νοικοκυρές αλλά και χειρώνακτες κυρίως μετά από υπερβολική επιβάρυνση των χεριών στη διάρκεια της ημέρας. Το σύνδρομο εμφανίζεται συχνότερα στις εγκύους, τούς διαβητικούς, τους ρευματοπαθείς και τούς νεφροπαθείς.
Εκδηλώνεται με μουδιάσματα και υπαισθησία στα πρώτα 3 με 4 δάκτυλα-κυρίως τη νύκτα (πρώτες πρωινές ώρες).
Στα τελευταία στάδια με μυϊκή αδυναμία παλάμης και κυρίως ατροφίας των μυών της βάσης του αντίχειρα, ενώ ο ασθενής δεν μπορεί να πιάσει αντικείμενα (πτώση αντικειμένων απ το χέρι).
«Η διάγνωση του συνδρόμου γίνεται κατ’ αρχήν με κλινική εξέταση» προσθέτει ο κ. Ιγνατιάδης και καταλήγει «Υπάρχουν κλινικές δοκιμασίες που βοηθούν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης όπως η επίταση των συμπτωμάτων με το σπάσιμο των καρπών στις 90 μοίρες και η δοκιμασία σφιξίματος με περιχειρίδα. Τελικά πάντα επιβεβαιώνεται και εργαστηριακά με το ηλεκτρομυογράφημα και έλεγχο κινητικής και αισθητικής αγωγής, μια δοκιμασία σε νευροφυσιολογικό εργαστήριο».
ΜΟΝΙΜΗ ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η ακινητοποίηση με νάρθηκες, η ένεση τοπικά με κορτιζόνες, τα αντιφλεγμονώδη τελικά δεν προσφέρουν μόνιμη απαλλαγή. Η ριζική θεραπεία είναι η χειρουργική με τοπική η γενική νάρκωση. Μέχρι πριν από 15 χρόνια το σύνδρομο αντιμετωπιζόταν με ανοιχτό χειρουργείο και μεγάλη παλαμιαία τομή 7-8 εκατοστών, ενώ η διατομή (κόψιμο) του συνδέσμου με νυστέρι. Αργότερα εμφανίσθηκε η ελάχιστα επεμβατική(mini-open) ανοικτή μέθοδος με μικρότερη τομή 3-5 εκατοστών και τελικά σήμερα επικρατεί στο δυτικό κόσμο η ενδοσκοπική διάνοιξη (τομή 1-2 εκατ.).
Η ανοικτή μέθοδος είναι η κλασική μέθοδος με τομή επιμήκη η οποία γίνεται στο μέσον της παλάμης και δη επί της μέσης χειρομαντικής γραμμής, δεν χρειάζεται ειδικά εργαλεία για να πραγματοποιηθεί και μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία. Έχει το μειονέκτημα ότι πρέπει να κοπούν όλα τα ανατομικά στρώματα της παλάμης από το δέρμα, υποδόριο, μύες μέχρι και τον παλαμιαίο σύνδεσμο ενώ στην ενδοσκοπική μέθοδο κόβουμε μόνο τον σύνδεσμο.
Στην ανοικτή μέθοδο ο χρόνος αποκατάστασης του χεριού είναι περίπου 4-5 εβδομάδες (στις δυο εβδομάδες κόβουμε τα ράμματα) ενώ στην ενδοσκοπική μέθοδο ο χρόνος ανάρρωσης είναι 2-3 εβδομάδες(στίς 10 ημέρες κοπή ραμμάτων).
Οι περιπτώσεις που το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι παραμελημένο πλέον των 2-3 χρόνων, με ατροφία μυών, περιστατικά με ρευματοειδή αρθρίτιδα ή νεφροπάθεια ή αμυλοείδωση όπου χρειάζεται να γίνει υμενεκτομή ή νευρόλυση δέν προσφέρονται πάντα για ενδοσκοπική διάνοιξη, πολλές φορές είναι αναγκαία η ευρεία διάνοιξη (μεγάλη τομή).
Μέλος του μητρώου
