«Είχα πάντα ένα πάθος για την επιστήμη και ένα από τα πράγματα που με γοήτευαν ήταν ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει ο ανθρώπινος εγκέφαλος», θα έλεγε χρόνια αργότερα ο Μενέλας Πάγκαλος σε κάποια συνέντευξή του. Ως επικεφαλής έρευνας και ανάπτυξης της φαρμακευτικής εταιρείας AstraZeneca, ο «Μενέ», όπως τον αποκαλούν όσοι τον γνωρίζουν, χρίστηκε ιππότης για την προσφορά του στη βρετανική επιστήμη και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης που δίνει η ανθρωπότητα κατά της πανδημίας.
Καθώς η AstraZeneca ανακοινώνει ότι το εμβόλιο για τον κορωνοϊό που αναπτύσσει σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης έχει αποτελεσματικότητα 70%, ο Πάγκαλος γίνεται το πρόσωπο της ημέρας. Ο ίδιος, πάντως, φροντίζει πάντα να μοιράζεται τα εύσημα και τις επιτυχίες με την ομάδα του.
«Όπως έχει πει ο Στιβ Τζομπς, ‘τα σπουδαία πράγματα δεν γίνονται ποτέ από έναν άνθρωπο, γίνονται από ομάδες ανθρώπων’. Εγώ έχω υπάρξει αρκετά τυχερός ώστε να δουλεύω με κάποιους πανέξυπνους ανθρώπους και ομάδες. Ας συνεχίσουμε να ξαναγράφουμε τα βιβλία της ιατρικής και να μετατρέπουμε την επιστήμη σε φάρμακα», έγραφε στο Twitter όταν χρίστηκε «σερ».
Άλλωστε, η μετριοφροσύνη με την οποία υποδέχθηκε αυτή τη μεγάλη τιμή ήταν χαρακτηριστική. «Βρισκόμουν στο σπίτι μαζί με τη γυναίκα μου, ήμουν στην αποθήκη και άνοιγα την αλληλογραφία με τις πιτζάμες μου. Τη φώναξα να έρθει και της είπα ‘δεν είμαι σίγουρος ότι το διαβάζω σωστά αυτό’. Ήταν μια τεράστια έκπληξη και τιμή. Όλα τα συναισθήματα σε κατακλύζουν», θυμόταν για τη στιγμή εκείνη, σε συνέντευξή του στο Cambridge Independent. «Μετά, και οι δύο ξεσπάσαμε σε κλάματα».
Γεννημένος στο Λονδίνο από Έλληνες γονείς, ο Μενέλαος Πάνγκαλος νιώθει πολίτης του κόσμου, αλλά δηλώνει ότι οι ελληνικές ρίζες του είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ταυτότητάς του. Άλλωστε, ο ίδιος μιλά ελληνικά, ενώ παραδέχεται ότι τα καλοκαίρια που πέρναγε σαν παιδί στη Χίο, τον τόπο καταγωγής και των δύο γονιών του, αποτελούσαν μία σημαντική σταθερά στη ζωή του.
«Ο πατέρας μου ήταν καπετάνιος. Η μητέρα μου ήταν νοικοκυρά. Δεν υπήρχαν επιστήμονες στην οικογένειά μου. Εάν ακολουθούσα την παράδοση της οικογένειάς μου, θα γινόμουν μηχανικός πλοίων», λέει ο ίδιος. Ισχυρίζεται, μάλιστα, ότι δεν ήταν πολύ καλός μαθητής, όμως οι επιστήμες ήταν κάτι που τον ενδιέφερε πάντα. Μία καλή καθηγήτρια στο σχολείο –η κα Πάπμαν- ήταν εκείνη που τον μύησε στα μυστικά της βιολογίας και παρότι κανείς από την οικογένειά του δεν είχε φοιτήσει στο πανεπιστήμιο, οι γονείς του υπήρξαν πολύ υποστηρικτικοί όταν αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του.
Αφότου σπούδασε στο Imperial College του Λονδίνου και έκανε το διδακτορικό του στη νευροφαρμακολογία στο University College London, εκπαιδεύτηκε στο Mount Sinai Medical Center της Νέας Υόρκης και δούλεψε στα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας φαρμακοβιομηχανίας, όπως Bristol-Myers Squibb, Janssen Pharmaceutica, SmithKline Beecham και GlaxoSmithKline. Από το 2003 έως το 2008 επέβλεψε την πορεία 20 πειραματικών φαρμάκων προς την παραγωγή στην αμερικανική Wyeth και μετά πέρασε δύο χρόνια στην Pfizer πριν να μεταπηδήσει στην AstraZeneca.
Δεν ξεχνά ποτέ ότι η σύζυγός του, Κέλι, τον στήριξε σε όλα τα βήματα της καριέρας του, καθώς οι συχνές μετακομίσεις την ανάγκασαν να εγκαταλείψει την καριέρα της στη νευροεπιστήμη, προκειμένου να τον ακολουθήσει.
Στην AstraZeneca, ο Πάγκαλος μεταμόρφωσε την κουλτούρα της εταιρείας, ενισχύοντας την παραγωγικότητα του τομέα έρευνας και ανάπτυξης, ώστε να φέρει περισσότερα φάρμακα στην αγορά.
Πώς εξηγεί ο ίδιος τις μεγάλες επιτυχίες της καριέρας του; «Ήμουν τυχερός και άρπαξα τις ευκαιρίες όταν μου εμφανίστηκαν. Δεν φοβόμουν να πάρω ρίσκα, να φύγω από το σπίτι και να πάω σε διαφορετικές χώρες και να εξερευνήσω διαφορετικές ευκαιρίες», έχει πει σε συνέντευξή του.
Μέλος του μητρώου
