Πριν την κερδίσουν οι βαθιές θάλασσες και το απέραντο γαλάζιο από το 2007, σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Λονδίνο και είχε ένα βιβλιοπωλείο στο Βερολίνο.
Οπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, γεννημένη το 1970, η Αννα συμβουλεύει και εκπαιδεύει τους δύτες του Γερμανικού ναυτικού από το 2015.
Αννα φον Μπέτιτσερ: Ασκήσεις άπνοιας για να ενισχυθεί η διανοητική δύναμη των δυτών
«Δουλεύω με όλες τις καταδυτικές μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού. Πρόκειται για δύτες που μαθαίνουν να βουτούν για να κάνουν απλές επισκευές σε πλοία. Γι’ αυτούς η άπνοια είναι ιδιαίτερα σημαντική, για παράδειγμα, όταν πρέπει να εξουδετερώσουν μια νάρκη του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Ενα τέτοιο πρόσωπο δεν μπορεί να αντέξει τον πανικό, όταν για παράδειγμα αντιμετωπίσει πρόβλημα με τον καταδυτικό του εξοπλισμό. Αυτό θα ήταν απειλή για τη ζωή του. Αυτοί οι δύτες κάνουν ασκήσεις άπνοιας για να ενισχύσουν τη διανοητική τους δύναμη. Τους βοηθώ να τη βελτιώσουν» λέει η Άννα φον Μπέτιτσερ.
Ερωτηθείσα από τη Die Zeit για το πώς νιώθει ένας δύτης όταν κρατά την αναπνοή του στα 130 μέτρα κάτω από την επιφάνεια η φον Μπέτιτσερ απάντησε:
«Ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό. Είναι στην ανθρώπινη φύση να δοκιμάζουμε τα όριά μας. Όπως δοκιμάζουμε πόσο γρήγορα μπορούμε να τρέξουμε, πόσο ψηλά μπορούνε να πηδήξουμε, μπορούμε να βουτήξουμε πολύ βαθειά. Το καταδυτικό αντανακλαστικό το μοιραζόμαστε με όλα τα θαλάσσια θηλαστικά. Είναι ακόμα πολύ ισχυρό στα νεογέννητα, αλλά στη συνέχεια χάνεται με την πάροδο του χρόνου. Εάν προπονηθούμε στην άπνοια, μπορούμε να το κάνουνε και πάλι πολύ ισχυρό. Ο άνθρωπος είναι ένα θαύμα της προσαρμογής. Μπορούμε να προσαρμοστούμε στα πάντα. Επίσης και στο κρύο. Κάποιοι άνθρωποι που κάνουν Μαραθώνιο ουσιαστικά ξυπόλητοι στον Αρκτικό Κύκλο έχουν προσαρμόσει το σώμα τους σιγά σιγά» λέει στην Die Zeit.
Το συγκλονιστικό ρεκόρ της Αννα φον Μπέτιτσερ:
«Ποτέ δεν φοβάμαι κάτω από την επιφάνεια του νερού»
«Η επιθυμία να ανακαλύψουμε το περιβάλλον και τον εαυτό μας είναι η κινητήρια δύναμη της ανθρωπότητας, κάτι που βρίσκεται στη φύση μας» λέει η Αννα.
«Φυσικά και δεν μπορούμε να εναντιωθούμε στη βία της φύσης, μπορούμε μόνο να προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Ο καθένας μπορεί να το κάνει. Κάτω από την επιφάνεια του νερού, ποτέ δεν φοβάμαι. Δεν φοβόμουν ακόμη και ως παιδί. Αφήνω τον φόβο για αργότερα, γιατί δεν έχω χρόνο για αυτόν εκείνη την ώρα» τονίζει και προσθέτει:.
«Είμαι απασχολημένη με τη δράση. Ο φόβος έρχεται αργότερα… Κάποτε έκανα μια άσκηση με δύτες του Ναυτικού για το πώς θα βρούμε ένα ελικόπτερο που είχε βυθιστεί στη θάλασσα. Το υποβρύχιο μέρος ήταν εύκολο για μένα. Αυτό που δεν ήξερα ήταν ότι για να βουτήξω έπρεπε να πηδήξω από ένα βατήρα πέντε μέτρων. Ποτέ δεν βούτηξα από βατήρα πέντε μέτρων στη ζωή μου και δεν έχω καμία πρόθεση να το κάνω ποτέ. Αυτός είναι ο φόβος που προσπαθώ να ξεπεράσω».
«Από παιδί με τράβηξε ο κόσμος κάτω από το νερό»
Η ίδια υποστηρίζει για την απασχόληση του δύτη ότι «από παιδί με τράβηξε αυτός ο κόσμος κάτω από το νερό, στον οποίο ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν ανήκει, στον οποίο δεν μπορεί καν να αναπνεύσει».
Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «αυτό με γοητεύει. Η κατάδυση είναι το επόμενο πράγμα στο σύμπαν για το τι μπορούμε να κάνουμε. Είναι τόσο ανεξερεύνητο και τόσο ατελείωτο το απέραντο γαλάζιο. Ούσα μόνη στα βάθη με αυτό το απίστευτο σύμπαν γύρω μου είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία… Η κατάδυση με άπνοια είναι ο δικός μου αθλητισμός. Ο αθλητισμός είναι μια πρόκληση. Το ρεκόρ είναι ένας στόχος που με ενθαρρύνει. Αλλά η κατάδυση είναι μια όμορφη και συναρπαστική δράση ακόμα και χωρίς το ρεκόρ» λέει καταλήγοντας η Αννα.
iefimerida.gr
Μέλος του μητρώου
