Montserrat Caballe: Αφιερωμένο στην Ισπανίδα σοπράνο το Google doodle

Αφιερωμένο στην Ισπανίδα υψίφωνο της όπερας Μονσεράτ Καμπαγιέ (Montserrat Caballé), η οποία γεννήθηκε σαν σήμερα το 1933, είναι το σημερινό Google Doodle.

H «La Superba» όπως την αποκαλούσαν οι θαυμαστές της, ερμήνευσε μία ευρεία γκάμα ρόλων αλλά είναι περισσότερο γνωστή για τα έργα του Βέρντι που ερμήνευσε αλλά και για το ρεπερτόριο του μπελ κάντο με το οποίο ασχολήθηκε, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τα έργα των Ροσίνι, Μπελίνι και Ντονιτσέττι.

Γεννήθηκε στις 12 Απριλίου 1933 στη Βαρκελώνη. Σπούδασε μουσική στο κονσερβατόριο του Λισέου και τεχνική του τραγουδιού μαζί με τους Napoleone Annovazzi, Eugenia Kemény και Conchita Badía. Αποφοίτησε με χρυσό μετάλλιο το 1954.

Στη συνέχεια μετακόμισε στη Βασιλεία, όπου έκανε το επαγγελματικό ντεμπούτο της το 1956 ως Μιμή στην παράσταση της όπερας Μποέμ του Τζιάκομο Πουτσίνι. Έγινε μέλος της Όπερας Μπάσελ από το 1957 έως το 1959, τραγουδώντας ένα ρεπερτόριο που περιλάμβανε τον Μότσαρτ (Erste Dame στην όπερα Ο Μαγικός Αυλός) και τον Στράους (Σαλώμη) στη γερμανική γλώσσα, πράγμα ασυνήθιστο για Ισπανούς τραγουδιστές, αλλά το οποίο αποδείχθηκε χρήσιμο για τις επόμενες συμμετοχές της με την Όπερα της Βρέμης (1959-1962).

Το 1961 πρωταγωνίστησε, ως Ιφιγένεια, στην παράσταση «Ιφιγένεια εν Ταύροις» στο Εθνικό Θέατρο S. Carlos στη Λισαβόνα.

Το 1962, η Καμπαγιέ επέστρεψε στην Βαρκελώνη και έκανε το ντεμπούτο της στο Λισέου με τον ομώνυμο ρόλο στο έργο του Στράους «Arabella». Από το φθινόπωρο του 1962 μέχρι την άνοιξη του 1963 έκανε περιοδεία στο Μεξικό, ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο στο έργο του Μασενέ «Manon» στο Palacio de Bellas Artes. Ακολούθησαν αρκετές επιτυχημένες εμφανίσεις στο Λισέου το 1963.

Η ικανότητα της Caballé να τραγουδά σε πολλά στυλ τής «άνοιξε» τις πόρτες για την εκτέλεση μουσικής από τον Μότσαρτ έως τα πιο παραδοσιακά κομμάτια ρεσιτάλ σε όλον τον κόσμο. Η λαμπρή της καριέρα έφτασε σε νέα ύψη το 1987, όταν μαζί με τον στενό της φίλο Freddie Mercury ηχογράφησαν το “Barcelona”, τον ύμνο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992. Η πόλη καταγωγής της Caballé αποτέλεσε έμπνευση για αυτό το τραγούδι και αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα δύο επίσημα τραγούδια των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1992.


H μεγάλη σοπράνο ολοκλήρωσε την καριέρα της με περισσότερες από 4.000 παραστάσεις στην πεντηκονταετή διαδρομή της στη μουσική και έμεινε στην Ιστορία ως μία από τις μεγαλύτερες ντίβες της όπερας, κάτι που η ίδια με σεμνότητα απέρριπτε.


Το 1995, συνεργάστηκε με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου στον δίσκο «El Greco», ο οποίος αφιερώθηκε στον ομώνυμο Έλληνα ζωγράφο. Το 1997, ο Mike Moran έκανε την παραγωγή στον δίσκο «Friends For Life», ο οποίος περιλαμβάνει ντουέτα με την Καμπαγιέ και άλλους τραγουδιστές όπως οι Bruce Dickinson, Johnny Hallyday, Johnny Logan, Gino Vannelli και Helmut Lotti.

Στην Ελλάδα η τελευταία της εμφάνιση ήταν στις 17 Σεπτεμβρίου 2012 στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Χοσέ Κογιάντο.

Η Caballé έλαβε πέντε υποψηφιότητες για Grammy κατά τη διάρκεια της καριέρας της, κερδίζοντας το βραβείο το 1968 για την Καλύτερη Κλασική Φωνητική Ερμηνεία. Ίδρυσε επίσης το Fundació Montserrat Caballé, μια οργάνωση για την υποστήριξη νέων ταλέντων στη Βαρκελώνη, και υπηρέτησε ως Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της UNESCO.

Η Καμπαγιέ πέθανε στις 6 Οκτωβρίου 2018 σε ηλικία 85 ετών, έπειτα από μακρά νοσηλεία στο νοσοκομείο Sant Pau της Βαρκελώνης.

«Δεν θεωρώ τον εαυτό μου θρύλο της όπερας, ούτε την ''τελευταία ντίβα'' όπως με αποκαλούν συχνά οι δημοσιογράφοι. Κάθε εποχή έχει τις ντίβες της και στη δική μου περίπτωση το μόνο που έκανα είναι να κάνω τη δουλειά μου καλά, κατά το δυνατόν στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο», είχε αναφέρει.