Από τη μεριά του, ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν χορτοφάγος, ενώ, στο τέλος της ζωής του, ο Φύρερ έτρωγε μόνον πουρέ πατάτας και σούπες λαχανικών. Η χορτοφαγία του Χίτλερ αποδίδεται σε ιδεολογικά κίνητρα, αν και μπορεί να οφειλόταν επίσης στην πεποίθησή του ότι αυτή η διατροφή θα ανακούφιζε τη χρόνια δυσκοιλιότητα και τα στομαχικά αέρια, από τα οποία έπασχε.
Ο Χίτλερ διέθετε ομάδα 15 «δοκιμαστών», και, αν κανείς από αυτούς δεν έπεφτε νεκρός 45 λεπτά μετά τη δοκιμή των πιάτων, τότε το φαγητό θεωρείτο ασφαλές για τον ηγέτη.
Λάτρης της παραδοσιακής γεωργιανής κουζίνας ήταν ο Ιωσήφ Στάλιν, ενώ ένας από τους προσωπικούς σεφ του ήταν ο παππούς του σημερινού προέδρου Πούτιν, ο Σπυρίδων Πούτιν.
Μεταξύ των αγαπημένων του εδεσμάτων ήταν το κρέας μαγειρεμένο με καρύδια, σκόρδο, ρόδι και κρασί, που του θύμιζε τη γενέτειρά του, τη Γεωργία. Τα δείπνα στο εξοχικό του, την ντάτσα έξω από τη Μόσχα, μπορούσαν να διαρκέσουν έως και έξι ώρες, με τους συνδαιτυμόνες να καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες γεωργιανού κρασιού και βότκας.
Τα παραδοσιακά εδέσματα της Κεντρικής Αφρικής αγαπούσε ιδιαίτερα ο δικτάτορας της Ουγκάντας, Ιντι Αμίν. Ο Αμίν ήθελε να βρίσκει στο τραπέζι του κατσίκα ψητή, κασάβα (είδος πατάτας) και ψωμί από κεχρί, ενώ κατανάλωνε τουλάχιστον 40 πορτοκάλια κάθε ημέρα, πιστεύοντας ότι ήταν φυσικό αφροδισιακό.
Ο αιμοσταγής Αμίν είχε επίσης υιοθετήσει βρετανικές συνήθειες, καθώς είχε υπηρετήσει ως υπαξιωματικός στον αγγλικό στρατό, και απολάμβανε κάθε απόγευμα το τσάι του.
Πολυτελή γούστα είχε και ο ηθικός αυτουργός της γενοκτονίας στην Καμπότζη, Πολ Ποτ.
Ο Πολ Ποτ, που είχε σπουδάσει στη Γαλλία, λάτρευε το ζαρκάδι, το αγριογούρουνο, το βραστό φίδι, τα φρέσκα τροπικά φρούτα και το γαλλικό κονιάκ. Επίσης, συνήθιζε να τρώει τα σπάνια αυτά εδέσματα καθισμένος σε χαλιά από φύλλα, όπως συνηθίζουν οι αγρότες Χμερ.
Σπαρτιάτικα γεύματα φέρεται να απολάμβανε ο Ρουμάνος δικτάτορας Νικολάε Τσαουσέσκου, με το αγαπημένο του πιάτο να είναι τα λαζάνια λαχανικών, με αυγό και λίγη κρέμα, καθώς και η ελληνικού τύπου χωριάτικη σαλάτα, με φέτα ειδικά εισαγόμενη για λογαριασμό του από την Ελλάδα.
Η παράνοια του Τσαουσέσκου τον έκανε να ζητά τον χημικό έλεγχο των εδεσμάτων προτού τα καταναλώσει.
Τέλος, ο δικτάτορας της Αϊτής «Παπά Ντοκ» Ντιβαλιέ, εμπνευστής των φονικών ταγμάτων «Τοντόν Μακούτ», πρόσεχε ιδιαίτερα τη διατροφή του, λόγω του διαβήτη που τον ταλαιπωρούσε για δεκαετίες, μέχρι τον θάνατό του στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Μετά το γεύμα, ο «Παπά Ντοκ» κατέβαινε στα υπόγεια του προεδρικού μεγάρου, όπου παρακολουθούσε, μέσα από ειδική κρύπτη, τον βασανισμό και τη δολοφονία πολιτικών του αντιπάλων.
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
