Και λέμε η δημοτική αρχή και όχι το δημοτικό συμβούλιο διότι οι επιλογές του πρώτου έτους της θητείας της , ελάχιστα περιείχαν το στοιχείο της ενότητας και του «συνδιαμορφώνειν τις αποφάσεις» και περισσότερο μία βιασύνη «του να κάνουμε κάτι» και μια αδικαιολόγητη και αναίτια αυταρχικότητα «μικρού μεγέθους».
Επίσης παρατηρήθηκε μία «εμμονή» επιβολής της τάξης που όμως δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί , κυρίως διότι δεν υπήρξε η ανάλογη προετοιμασία και η σχεδίαση των διαδοχικών βημάτων που πρέπει να ακολουθούνται σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Έτσι χωρίς καμία σοβαρή ανάλυση της κατάστασης του προσφάτου παρελθόντος και παραβλέποντας τις υπάρχουσες επιστημονικές μελέτες ελήφθησαν αποφάσεις επιπόλαιες , με έντονη την επιρροή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Να μας συγχωρείτε , αλλά αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα , αυτό είναι τυχοδιωκτισμός.
Δεν είναι δυνατόν η δημοτική αρχή να παίζει … ζάρια.
Γιατί μπορεί να σου κάτσει μια καλή και πέντε στραβές.
Όπως και έγινε…
Η φετινή πραγματικότητα στα σοβαρά ζητήματα της καθημερινότητας υπήρξε κατά γενική ομολογία η χειρότερη των τελευταίων δεκαετιών.
Δεν παραγνωρίζουμε τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν λόγω υποστελέχωσης και γραφειοκρατικών διαδικασιών.
Όμως η αναποτελεσματικότητα του παρελθόντος και οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από το «νέο» δημιούργησαν μία αισιοδοξία στους πολίτες που πολύ γρήγορα μετατράπηκε σε απογοήτευση.
«Μια από τα ίδια» …είναι η φράση που βγαίνει από τα χείλη σχεδόν όλων.
Είναι έτσι τα πράγματα;
Ναι , είναι…
Υπάρχουν πιθανότητες να βελτιωθούν;
Ναι , υπάρχουν!
Η δημοτική αρχή έχει ήδη στις αποσκευές της την εμπειρία του πρώτου χρόνου.
Έχει , ελπίζουμε , αντιληφθεί τα αδύνατα σημεία και θα προσπαθήσει να τα αντιμετωπίσει.
Το χρονικό σημείο είναι κατάλληλο.
Στους επόμενους δύο με τρεις μήνες πρέπει να ολοκληρωθεί το σχέδιο αντιμετώπισης της καθημερινότητας για την έντονη περίοδο της επόμενης χρονιάς , χωρίς με κανένα τρόπο να υπάρχει εφησυχασμός για την χειμερινή περίοδο.
Τα προβλήματα υπάρχουν όλο τον χρόνο , φυσικά με διαφορετική ένταση.
Άλλο ένα σημείο που χρήζει ιδιαίτερης σημασίας είναι το επιχειρησιακό σχέδιο , οι απαραίτητες υποδομές του νησιού και η σειρά προτεραιότητας που αυτές θα έχουν , όπως επίσης και η διάθεση «διεκδικητικότητας» αυτών.
Και φυσικά να «καταστρέψουμε τα ζάρια» και να ξαναδούμε ορθολογικά το παρελθόν , να παραδεχτούμε όποια λάθη αναγνωρίσουμε και να πάμε σε «ολοκληρωμένες» λύσεις που υπάρχουν από μελέτες του παρελθόντος με την ανάλογη επικαιροποιησή τους.
Μπορεί να είναι πιο δύσκολα έτσι τα πράγματα , αλλά είναι και πιο σωστά από τις λύσεις του τύπου «πονάει χέρι , κόβει κεφάλι».
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος του μητρώου
