Τα χάλια της Πάρου μας

Τελικά, σε σ αυτή εδώ τη χώρα που ζούμε μάλλον δεν ξέρουμε τι τέλος πάντων, γυρεύουμε.

Δεν έχω , γενικώς καλή μνήμη .  Από τις προσλαμβάνουσες πληροφορίες , λίγες καταχωρούνται ανεξίτηλα μέσα μου. Μια από αυτές θέλω να την μοιρασθώ μαζί σας.

Εξαιρετική η κινητοποίηση του Παριανού Λαού, που σύσσωμος  διαμαρτυρήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2014, για την κατάντια του Κέντρου Υγείας Πάρου.

Κύριε  ΄Αδωνι Γεωργιάδη Υπουργέ Υγείας ,

Βιώνουμε, δυστυχώς στο «μεδούλι» μας μια σειρά τραγικών επιβεβαιώσεων θεσμικής όμως κύρια της  αξιακής «κατρακύλας» χείριστης μορφής & εικόνας στην οποία φέραν τη χώρα κάθε λογής ή «κόπιας», ταγοί της.

Άς οδοιπορήσουμε σήμερα προς την «Βηθλεέμ».   Άς, αφήσουμε όλους τους άλλους δρόμους που μας  οδηγούν σε παλάτια φρούδων ονείρων και άς βαδίσουμε αυτόν που οδηγεί, στο  Σ π ή λ α ι ο.

Ήταν λάθος και φτηνός πολιτικός σχεδιασμός η επιλογή της 'πάσας' των δημόσιων γενέθλιων ευχών που παραπέμπει  στη γνωστή σαρκαστική λαϊκή ατάκα  « Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει..» .

Αυτοί οι στίχοι μου ήρθαν αστραπιαία στο μυαλό ακούγοντας τον αγαπητό φίλο Γιάννη Λεβεντάκη – Δήμαρχο Αντιπάρου – στην μίνι φιέστα που στήθηκε προχθές στο σχολείο του νησιού κάτι που μύριζε σαν έναρξη της προεκλογικής περιόδου .

Δεν, θα το μπορούσα λοιπόν Φίλες & Φίλοι να γίνω ένας καλός & κυρίως χρήσιμος γενικά «πολιτικός» «άνευ» έμφρονου λόγου ή πειθούς δημοκρατικής ευθύνης ήθους & έργου «συμβολαίων», τιμής.