Δυστυχώς, έξω από τις διακρίσεις έμεινε η ελληνική συμμετοχή του διαγωνιστικού τμήματος «Το μικρό ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη, το οποίο έχει ήδη δεχτεί ανάμεικτες κριτικές από τον διεθνή Τύπο, όμως ευελπιστούσαμε για την πιθανότητα έστω να υπολογιστεί ανάμεσα στα βραβεία για την έξοχη πρωταγωνιστή ερμηνεία του Βαγγέλη Μουρίκη.
Με τους Κινέζους να υπερτερούν κατακτώντας τρία από τα οκτώ βραβεία στο επίσημο πρόγραμμα, απ' έξω έμεινε και η ταινία που από τις πρώτες κιόλας μέρες του φεστιβάλ είχε ξεχωρίσει στις προτιμήσεις των επαγγελματιών και μη θεατών: το δραματικό θρίλερ του Γιαν Ντεμάνζ «'71», πάνω στην επικίνδυνη «οδύσσεια» ενός Βρετανού στρατιώτη στις φλεγόμενες από τις μάχες προτεσταντών και καθολικών συνοικίες του Μπέλφαστ, τον Δεκέμβριο του 1971.
Πράγμα επιπλέον αναπάντεχο, αν θυμηθούμε ότι τη Χρυσή Αρκτο είχε αποσπάσει πριν από 12 χρόνια μια παρόμοιου θεματικής ταινία «Η ματωμένη Κυριακή» του Γκρίνγκρας.
Η μεγαλύτερη διάκριση, καθώς και ακόμη ένα βραβείο αποδόθηκε φέτος στην κινέζικη ταινία «Black coal, thin ice» (Μαύρος άνθρακας, λεπτός πάγος) του Ντιάο Γινάν. Η αστυνομική κωμωδία απέσπασε επίσης το Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας για τον Λιάο Φαν, ενώ στις γυναίκες διακρίθηκε η Γιαπωνέζα Χάρου Κουρόκι, πρωταγωνίστρια στο «Μικρό σπίτι» του Γιόζι Γιαμάντα.
Το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής με πρόεδρο τον Τζέιμς Σέιμους, γνωστό για την αγάπη του προς το ασιατικό σινεμά, δόθηκε στην ταινία έναρξης του φεστιβάλ «The Grand Budapest Hotel» του Γουές Αντερσον, ενώ το Βραβείο Σκηνοθεσίας πήρε ο Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ για το «Boyhood», μια ταινία που γυρίστηκε μέσα σε μια περίοδο 12 χρόνων με τους ίδιους ηθοποιούς.
Πάντως η Ελλάδα δεν ήταν εντελώς αγνοημένη, μιας και το Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής πήρε η ταινία του γερμανοτραφή Θανάση Καρανικόλα «Στο σπίτι», δράμα που μικρογραφεί με πυκνό και καίριο τρόπο το ταξικο-κοινωνικο-οικονομικό πορτρέτο της Ελλάδας μέσα από τις δοκιμασίες της γεωργιανής καταγωγής οικονόμου ενός πλούσιου σπιτικού, την οποία υποδύεται με άκρα πειστικότητα η Μαρία Καλλιμάνη (η οποία κρατά και έναν μικρό ρόλο στο «Μικρό ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη).
Τέλος, κατά γενική ομολογία ήταν μια αδύναμη χρόνια σε ό,τι αφορά το επίσημο πρόγραμμα, αν και είναι γνωστό ότι στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, λόγω κυρίως της θέσης του μέσα στο ημερολογιακό έτος, έχει κατά κανόνα λιγότερο δυνατό διαγωνιστικό πρόγραμμα από τα άλλα δύο μεγάλα φεστιβάλ της Ευρώπης, Κάνες και Βενετία.
www.ethnos.gr
