Η πόλη της κεντρικής Ιταλίας έχει σχεδόν ισοπεδωθεί από τον φονικό σεισμό και οι πολίτες αγωνιούν για την τύχη των δικών τους ανθρώπων, που παραμένουν θαμμένοι κάτω από τα χαλάσματα.
«Θεέ μου, μοιάζει με πεδίο μάχης...» είπε μια γυναίκα, που περπατούσε στους δρόμους σαν χαμένη με τις παντόφλες και το νυχτικό της. «Ζήσαμε σκηνές Αποκάλυψης» δήλωσε στην βρετανική εφημερίδα Telegraph μια άλλη γυναίκα, επίσης από την Αματρίτσε.
Η γενέτειρα της αγαπημένης μακαρονάδας «άλα Αματριτσιάνα» θα κάνει πολλά χρόνια να συνέλθει από το φονικό σεισμό των 6,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που χτύπησε την ευρύτερη περιοχή του Ριέτι. Τεράστιες είναι οι καταστροφές στην περιοχή μεταξύ Λάτσιο, Μάρκε, Ούμπρια και Αμπρούτσο.
«Η μισή μας πόλη εξαφανίστηκε» δήλωσε ο δήμαρχος της Αματρίτσε, Σέρτζιο Πιρόζι.
Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν έξω από το νοσοκομείο και νοσηλεύονται από το προσωπικό στους δρόμους ή έχουν μεταφερθεί σε άλλα νοσοκομεία, υπό το φόβο ότι το κτίριο θα πέσει από κάποιο μετασεισμό.
«Ηταν σαν την κόλαση του Δάντη»
«Το ταβάνι έπεσε αλλά δεν με χτύπησε... Έβαλα ένα μαξιλάρι πάνω στο κεφάλι μου και δεν τραυματίστηκα, ευτυχώς. Μόνο λίγο στο πόδι» δήλωσε στο AFP η Μαρία Τζιάνι.
Μια άλλη γυναίκα, εμφανώς σοκαρισμένη από την καταστροφή, δήλωσε ότι η Αματρίτσε ήταν μια από τις ωραιότερες πόλεις της Ιταλίας. «Τώρα δεν ξέρω τι θα κάνουμε...» είπε.
Τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και άλλες γειτονικές χώρες έχουν προσφερθεί να συνδράμουν στις έρευνες.
Στην Αθήνα, η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε αυξημένη ετοιμότητα για το ενδεχόμενο προσφοράς βοήθειας στην Ιταλία.
«Ηταν σαν την κόλαση του Δάντη»
Ένας τουρίστας από τη Ρώμη περιέγραψε τις σκηνές που διαδραματίστηκαν στην πόλη Ακούμολι: «Ήταν σαν την κόλαση του Δάντη. Οι άνθρωποι έκλαιγαν και ζητούσαν βοήθεια. Οι διασώστες έφτασαν μια ή μιάμιση ώρα αργότερα» δήλωσε ο άντρας στη βρετανική εφημερίδα The Guardian.
«Ο σεισμός ήταν πιο δυνατός από οποιοδήποτε άλλο έχω ποτέ αισθανθεί» είπε ο 65χρονος Λούκα Φατσέντα, που την έχασε έναν ξάδελφο από τη μανία της φύσης.
«Ηταν σαν την κόλαση του Δάντη»
Χτες, ο 69χρονος Γκουίντο Μπόρντο καθόταν έξω από το γκρεμισμένο σπίτι της αδελφής του, αναμένοντας νέα. «Η αδελφή μου και ο άντρας της είναι κάτω από τα χαλάσματα... Περιμέναμε ώρες τους διασώστες αλλά δεν μπορούσαν να φτάσουν εδώ πάνω» δήλωσε ο ίδιος στο Γαλλικό Πρακτορείο, και συμπλήρωσε: «Δεν ακούμε τίποτα... Μόνο τις γάτες τους. Δεν ήμουν εδώ. Μόλις έγινε ο σεισμός έφτασα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Καταφέραμε να βγάλουμε τα παιδιά της αδελφής μου από μέσα. Τώρα είναι στο νοσοκομείο».
«Εγώ είμαι από τη Λεονέσα, που βρίσκεται περίπου 12 χιλιόμετρα από την πόλη Ακούμολι. Σήμερα το πρωί, με ξύπνησε ο σεισμός που ήταν ισχυρός. Πήρα το αυτοκίνητό μου και πήγα στο Ακούμολι για να δω αν μπορώ να βοηθήσω. Ήξερα ότι τα πράγματα θα ήταν άσχημα. Όταν έφτασα σοκαρίστηκα. Είδα σορούς στους δρόμους και τραυματισμένοι άνθρωποι περπατούσαν στους δρόμους με αίμα στο σώμα τους... Οι γυναίκες ούρλιαζαν και έψαχναν τους συζύγους και τα παιδιά τους... Οι διασώστες έφτασαν γρήγορα με ελικόπτερα και μας ζήτησαν να σταματήσουμε να βοηθάμε... Μας είπαν να πάμε στα σπίτια μας και να επιστρέψουμε με κουβέρτες και άλλα είδη πρώτης ανάγκης» δήλωσε στο BBC o Gianni Palotta.
Μερικά χιλιόμετρα μακριά, στο μικρό χωριό Saletta οι κάτοικοι σκάβουν με τα χέρια τα χαλάσματα για να εντοπίσουν τους δικούς τους ανθρώπους... Στο χωριό μένουν μόλις 20 άνθρωποι αλλά η κατάρρευση ενός διώροφου κτιρίου βύθισε το χωριό στο πένθος.
«Φωνάζουν τα ονόματα των γειτόνων τους καθώς σκάβουν με τα χέρια μέσα σε ένα χώρο που κάποτε ήταν κρεβατοκάμαρα. Σκυλιά των σωστικών συνεργείων προσπαθούν να εντοπίσουν σημάδια ζωής αλλά μάταια...» γράφει το CNN, και συνεχίζει: «Καθώς πέφτει η νύχτα, ορισμένοι κάτοικοι του χωριού τοποθέτησαν καρέκλες δίπλα στα γκρεμισμένα πλέον σπίτια τους. Σκεπασμένοι με κουβέρτες, περιμένουν υπομονετικά και ελπίζουν ότι θα είναι τουλάχιστον παρόντες όταν θα εντοπίσουν τις σορούς των αγαπημένων τους».
«Ηταν σαν την κόλαση του Δάντη»
«Στο παρελθόν έχει αποδειχτεί ότι οι άνθρωποι μπορούν να εντοπιστούν ζωντανοί ακόμα και μετά από δύο ημέρες. Οπότε θέλουμε να συνεχίσουμε» δήλωσε ο Λουίτζι Ντι Άντζελο, αξιωματούχος της υπηρεσίας πολιτικής προστασίας της Ιταλίας.
Οι διασώστες συνεχίζουν τις προσπάθειες τους για δεύτερη ημέρα. Το έργο τους, όμως, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο κάθε ώρα που περνάει. Οι μετασεισμοί δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση... Μετά τον πρώτο καταστροφικό σεισμό έχουν σημειωθεί τουλάχιστον 60 ακόμη μετασεισμοί, ένας εκ των οποίων μετρήθηκε στα 5,5 Ρίχτερ.
«Δεν ξέρω τι να πω. Ζούμε μια τρομακτική τραγωδία» δήλωσε ο ιερέας ενός μικρού χωριού Σαβίνο ντι Αμέλιο. «Το μόνο που κάνουμε είναι να ελπίζουμε ότι ο αριθμός των θυμάτων θα είναι ο μικρότερος δυνατός και ότι θα έχουμε το κουράγιο να συνεχίσουμε» είπε στην εφημερίδα the Guardian.
Εθελοντές από τη Λ’ Άκουιλα
Για τους κατοίκους της Λ’ Άκουιλα, ο σεισμός της κεντρικής Ιταλίας ξύπνησε δραματικές μνήμες. Έτσι, αρκετοί πολίτες της περιοχής εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και ταξίδεψαν στα πιο λαβωμένα χωριά (Αματρίτσε, Ακούμολι, Λε Μαρς, Αρκουάτα ντελ Τρόντο και Πεσκάρα ντελ Τρόντο) για να βοηθήσουν τους πληγέντες όσο μπορούν.
«Ηταν σαν την κόλαση του Δάντη»
Περισσότεροι από 2.000 κάτοικοι έχουν χάσει τα σπίτια τους, μια κατάσταση που οι κάτοικοι της Λ΄ Άκουιλα γνωρίζουν καλά. Ορισμένοι από αυτούς, μάλιστα, περιμένουν ακόμα τις αποζημιώσεις τους, επτά χρόνια μετά το ξύπνημα του «Εγκέλαδου».
Μια από τις πιο δραματικές ιστορίες είναι αυτή της Μαρτίνα Τούρκο, η οποία επτά χρόνια πριν επέζησε του καταστροφικού σεισμού στην Λ' Ακουιλα για να χάσει σήμερα την μόλις 18 μηνών κόρη της όταν το σπίτι τους κατέρρευσε στην Αρκουάτα ντελ Τρόντο.
Ο γιατρός Στέφανο Πρεντέρα έφτασε από τη Ρώμη για να συνδράμει όπως μπορεί... Μερικές ώρες μετά από το σεισμό έστησε μια πρόχειρη κλινική έξω από την Αματρίτσε και προσπαθεί να βοηθήσει τους τραυματίες.
«Είναι δραματική η κατάσταση. Πολύ δύσκολες ώρες για όλους...» δήλωσε στην Guardian, εξηγώντας παράλληλα ότι την Τετάρτη περιποιήθηκε τουλάχιστον 30 ασθενείς τραύματα από επιπόλαια μέχρι και πολύ σοβαρά.
www.ethnos.gr