Με ασχημίες, αυθαιρεσίες και παραλήψεις που κυριαρχούν και που κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να συμβαίνει έτσι. Αυτά που καταγράφω δεν είναι τίποτε άλλο από τις εικόνες που αντικρίζω, είναι η πραγματικότητα χωρίς καμία υπερβολή.
Από αρχές Ιουνίου έως και τέλος Αυγούστου, σε κάθε ευκαιρία φροντίζω να παρατηρώ συγκεκριμένα σημεία τόσο στη Παροικιά όσο και σε άλλα δημοτικά διαμερίσματα, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.
Χώροι στάθμευσης κυρίως οι μη ασφαλτοστρωμένοι, χώροι εναπόθεσης απορριμμάτων, ομπρέλες και ξαπλώστρες σε παραλίες, τραπεζοκαθίσματα στον αιγιαλό αλλά και η εικόνα του λιμανιού κυρίως κατά την άφιξη πλοίων, είναι κάποια από τα σημεία που κεντρίζουν το ενδιαφέρον μου. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω στο θέμα της παράνομης στάθμευσης όπου δίνεται η εντύπωση ότι απουσιάζει παντελώς η αστυνόμευση, όχι μόνο με ευθύνη του Α.Τ. Πάρου αλλά πρωτίστως με ευθύνη του Δήμου Πάρου.
Δεν θα κάνω λεπτομερή ανάλυση των όσων διαπιστώνω. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε κείμενο πολλών σελίδων και δεν είναι αυτό το ζητούμενο στη παρούσα στιγμή. Η ουσία είναι αν υπάρχει διάθεση κάποτε να αλλάξουν τα κακώς κείμενα. Η διάθεση που δεν υπήρξε προηγούμενα γι'αυτό και εξελίχτηκαν έτσι τα πράγματα, η διάθεση που δεν διαφαίνεται να υπάρχει και τώρα. Πολιτική βούληση λέγεται σε άλλη γλώσσα αυτή η διάθεση.
Δυστυχώς οι έκνομες καταστάσεις που παρατηρούμε και που έχουν παγιωθεί δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Είναι κληρονομιά από το πολύ πρόσφατο παρελθόν, τότε που όλοι και γνώριζαν και έβλεπαν, αλλά έκλειναν τα μάτια και επέτρεπαν και υπέθαλπαν τις ανομίες μέσα από τη σιωπή και την ανοχή. Στους διοικούντες του τότε και του σήμερα αναφέρομαι και ο λόγος είναι πασίγνωστος: η ψηφοθηρία.
Χωρίς υπερβολή αλλά αντίθετα με πολύ επιείκεια θα πω: δυστυχώς κάθε χρόνο και χειρότερα. Κάθε χρόνο όλο και μεγαλύτερη απώλεια ελέγχου της κατάστασης διαπιστώνεται. Σε πολλά σημεία η κατάσταση μοιάζει να μην είναι αναστρέψιμη. Πρέπει να έρθουν τα «πάνω κάτω» για να αλλάξει κάτι ουσιωδώς.
Αν πρέπει με δύο μόνο λέξεις να περιγράψω το συμπέρασμα από τις διαπιστώσεις μου, αυτές που ταιριάζουν καλύτερα είναι οι εξής: απόλυτη ασυδοσία. Και να λάβουμε υπ' όψιν ότι ειδικά φέτος είχαμε πολύ λιγότερους επισκέπτες από όσους προ πενταετίας.
Αυτά που θίγω δεν είναι καινούργια, θα πουν εκείνοι που έχουν βαρεθεί να βλέπουν τις ίδιες εικόνες χρόνια τώρα, χωρίς την παραμικρή βελτίωση. Πράγματι έτσι είναι, όταν όμως τα ήδη γνωστά εξακολουθούν να παρουσιάζουν την ίδια στασιμότητα και την ίδια αρνητική εικόνα, τότε τι πρέπει να γίνει; Να σταματήσουμε να τα θίγουμε; Και αφού δεν υπάρχει βελτίωση, ποιό πρέπει είναι το επόμενο βήμα; Όχι ασφαλώς να τα αφήσουμε στην άκρη και να τα ξεχάσουμε.
Επιβάλλεται να υπάρξουν βελτιώσεις άμεσα σε όσους τομείς υπάρχουν προβλήματα. Επιβάλλεται οι διοικούντες τον τόπο να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δείξουν εμπράκτως ότι ενδιαφέρονται γι' αυτό το δύσμοιρο τόπο. Γιατί περί τέτοιου πρόκειται και όποιος δεν θέλει να το δει έτσι, απλώς κλείνει τα μάτια στη πραγματικότητα. Ίσως η έκφραση δύσμοιρος να μην ακούγεται ευχάριστα, όμως σύμφωνα με τα όσα συμβαίνουν στην Πάρο σε κάθε επίπεδο, μάλλον επιεικής είναι ο χαρακτηρισμός.
Το βέβαιο είναι ότι η πλειοψηφία των πολιτών έχει συνειδητοποιήσει ότι σαν τουριστικός προορισμός (και όχι μόνο), βαδίζουμε από το κακό στο χειρότερο. Και εμείς τι κάνουμε συμπολίτες για να αλλάξουμε τη μοίρα του τόπου μας; Έως πότε θα ανεχόμαστε τα συμφέροντα των ολίγων (πολιτικά, οικονομικά, επιχειρηματικά) να λειτουργούν σε βάρος του συνόλου και σε βάρος του αύριο της Πάρου; Επιτέλους υπάρχει Δημοτική Αρχή σ' αυτό τον τόπο;
Άγγελος Πατέλης
Δημοτικός Σύμβουλος Πάρος ΑΞΙΑ
Μέλος του μητρώου
