Εάν ο κ. Ανδρουλάκης δεν εμπόδιζε τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, θα είχαμε ραγδαία αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα, τονίζει ο Γιάννης Ραγκούσης σε συνέντευξη που παραχωρεί στο Dnews και στο πλαίσιο του αφιερώματός μας αν υπάρχει εναλλακτική κυβερνητική λύση στη χώρα.
Ο πρώην υπουργός και μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει προς τον ν. Ανδρουλάκη ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα όχι απλώς δεν θα απέρριπτε τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων αλλά θα ελάμβανε αυτό την πρωτοβουλία και επισημαίνει πως μετά τη συνέντευξη Φάμελλου ήρθε η ώρα να πει η Νέα Αριστερά ένα ναι ή ένα όχι επί της αρχής της πρότασης. Ανοίγει δε το θέμα του εκλογικού νόμου, ενώ τοποθετείται για το τι θα πρέπει να πράξει ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά και αν ο ΣΥΡΙΖΑ αντέχει άλλη εσωστρέφεια, η οποία επανήλθε στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του το Σάββατο.
Για πρώτη φορά ο κ. Μητσοτάκης μοιάζει να ζορίζεται πολιτικά. Εκτιμάτε ότι μπορεί να υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις; Και αν ναι, με ποιον τρόπο; Με την εν πλω αλλαγή καπετάνιου όπως είχατε πει παλαιότερα εδώ σε εμάς;
Το γυαλί ράγισε οριστικά για τον κ.Μητσοτάκη. Δεν γνωρίζω πως θα διαχειριστεί το τέλος του. Αν θα επιλέξει την προσφυγή σε πρόωρες εκλογές ή την εν πλω παράδοση της ηγεσίας της ΝΔ. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι θα περάσει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός των Τεμπών και των υποκλοπών, των καρτέλ και της ακρίβειας.
Εσείς προτείνετε κοινό ψηφοδέλτιο των προοδευτικών δυνάμεων. Πως σχολιάζεται ότι το ΠΑΣΟΚ το αρνείται, ο Νίκος Ανδρουλάκης επιμένει στην αυτόνομη πορεία.
Το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ του κ.Ανδρουλάκη πράγματι είπε όχι. Ωστόσο, όπως καλά γνωρίζουμε όσοι γαλουχηθήκαμε με τις αρχές και τις αξίες της 3ης του Σεπτέμβρη, το ευφυές ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου όχι απλώς θα είχε πει ναι, αλλά θα είχε σπεύσει να πάρει εκείνο τη σχετική πρωτοβουλία συνεργασίας, όπως είχε κάνει σε πολύ πιο δύσκολες συγκυρίες.
Αγαπητέ κ.Σκουρή, στην ιστορία ως μεγάλοι πέρασαν όσοι ένωσαν, οι υπόλοιποι έμειναν ιστορικά απαρατήρητοι.
Ναι αλλά ο κ.Ανδρουλάκης διαμηνύει πως η πρόσθεση δυνάμεων θα φέρει μείωση των ποσοστών.
Ουδέν ανακριβέστερο αυτού. Και απόδειξη γι αυτό -τηρουμένων των πολιτικών αναλογιών- η πρόσφατη κοινή μας εμπειρία στον δήμο της Αθήνας. Εκεί όπου διαπιστώσαμε ότι σύμφωνα με τα πολιτικά μαθηματικά της συνεργασίας ισχύει το 14+13=56 κι όχι 27 ή λιγότερο όπως ισχυρίζεται. Εκεί δηλαδή όπου το 14% του Δούκα και το 13% του Ζαχαριάδη, όχι μόνο δεν μειώθηκαν στο 2ο γύρο, αλλά πολλαπλασιάστηκαν και έφτασαν στο 56%, με αποτέλεσμα οι 20.000 και 18.500 ψήφοι που έλαβαν οι δύο τους αντίστοιχα, στον πρώτο γύρο, να φτάσουν στις 64.000 ψήφους στο δεύτερο γύρο, παρακαλώ. Μην έχετε καμία αμφιβολία πως εάν ο κ. Ανδρουλάκης δεν εμπόδιζε τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, θα είχαμε ραγδαία αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα προς όφελος των πολλών, του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας, της πατρίδας.
Με την Νέα Αριστερά η συζήτηση και η προσέγγιση θυμίζει σήριαλ του Φώσκολου, που κρατάει ...χρόνια! Τι πρέπει να γίνει;
Εν αρχή είναι η πολιτική βούληση. Μετά την καθαρή κι έντιμη πρόταση που πρόσφατα διατύπωσε δημοσίως ο Σωκράτης Φάμελλος στη βάση των συλλογικών μας αποφάσεων, έχει έρθει η ώρα της Νέας Αριστεράς να πει το επί της αρχής ναι ή όχι. Όπως, ανεξαρτήτως της διαφωνίας μας, έκανε το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του κ.Ανδρουλάκη. Προφανώς σε περίπτωση που η Νέα Αριστερά, καθώς και άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί δηλώσουν δημόσια, με αποφάσεις των συλλογικών τους οργάνων, το επί της αρχής ναι, τότε θα μπορέσει να ξεκινήσει μία πολύ δημιουργική φάση προγραμματικής επεξεργασίας όσων μας ενώνουν.
Ως πρώην υπουργό Εσωτερικών θα ήθελα να σας ρωτήσω επίσης, πως θα υπάρξει κοινή κάθοδος όταν ο εκλογικός νόμος δεν δίνει μπόνους σε συνασπισμό κομμάτων; Τι λύση μπορεί να επιλέξετε;
Όπως σας είπα παραπάνω, η ύπαρξη ή όχι πολιτικής βούλησης για συνεργασία είναι το θεμελιώδες κι όχι ο όποιος εκλογικός νόμος. Σε κάθε περίπτωση, πράγματι ο «εκλογικός νόμος Παυλόπουλου» που ισχύει ως προς αυτό το σκέλος, προβλέπει το μπόνους εδρών να αποδίδεται μόνον σε αυτοτελές Κόμμα. Ωστόσο, η προσωπική μου άποψη είναι πως εάν τελεσφορήσουν οι διεργασίες για την συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, τότε θα μπορέσει να τεθεί το θέμα επαναφοράς του «νόμου Σκανδαλίδη» που προέβλεπε να αποδίδεται το μπόνους των εδρών και σε συνασπισμούς κομμάτων. Και προσέξτε κάτι. Αν δοκιμάσει η ΝΔ να αποτρέψει μια τέτοια αλλαγή του εκλογικού νόμου και ο προοδευτικός εκλογικός σχηματισμός που θα δημιουργηθεί, νικήσει στις εκλογές, αλλά δεν λάβει το μπόνους των εκλογικών εδρών, τότε θα εγερθεί μείζον συνταγματικό ζήτημα, μείζον ζήτημα δημοκρατίας. Ανεξαρτήτως που έτσι κι αλλιώς, αυτή η αλλαγή θα μπορέσει να γίνει εκ των υστέρων από τη νέα πλειοψηφία που θα προκύψει στη βουλή μετά τις εκλογές.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μπορεί να αποτελέσει μέρος της συνεργασίας και της κοινής καθόδου; Μαζί της υπογράψατε για την πρόταση μομφής.
Μετά τις συκοφαντικές ύβρεις της κ.Κωνσταντοπούλου μπορεί να υφίσταται τέτοιο ερώτημα; Αναφορικά δε, με την κατάθεση της πρότασης μομφής, ας εξηγήσει εκείνη στους ψηφοφόρους της γιατί έβαλε την υπογραφή της κάτω από την υπογραφή των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ- μεταξύ των οποίων και του Αλέξη Τσίπρα - μολονότι κάτι τέτοιο δεν απαιτείτο ούτε ήταν υποχρεωτικό, αφού είχαν συγκεντρωθεί οι 50 υπογραφές που χρειάζονταν σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής.
Ο Αλέξης Τσίπρας εκτιμάτε ότι θα φτιάξει νέο κόμμα;
Πεποίθησή μου είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα συνεχίζει να δρα με στόχο την ενότητα και τη νίκη των δυνάμεων της αριστεράς και της κεντροαριστεράς και όχι με σκοπό τον περαιτέρω κατακερματισμό του προοδευτικού χώρου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, τουλάχιστον δημοσκοπικά δεν πάει καλά. Τι φταίει;
Για να ακριβολογήσω. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μετά την εκλογή του νέου προέδρου ξεκίνησε μια ανοδική πορεία προϊόν της ανάκτησης της πολιτικής του σοβαρότητας. Αυτή η πορεία πράγματι ανακόπηκε μόλις η δημόσια ζωή επικεντρώθηκε αποκλειστικά στο έγκλημα των Τεμπών. Επομένως, το ερώτημα στην πραγματικότητα δεν είναι γιατί γενικά δεν πάει καλά ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αλλά γιατί ανακόπηκε η ανοδική του τάση, από τότε που ξεκίνησαν οι πρωτοφανείς συγκεντρώσεις για τα Τέμπη. Η απάντηση που θα δοθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ σε αυτό το ερώτημα θα είναι καθοριστική για το μέλλον του. Υπό αυτήν την έννοια, σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα οφείλουμε να προσανατολίσουμε την συλλογική μας ευφυία, απορρίπτοντας εύκολες κι επιφανειακές προσεγγίσεις που στην πραγματικότητα απαντούν σε ερώτημα που δεν υπάρχει για εμάς. Και εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται πως είναι λανθασμένες.
Τι εννοείται «εύκολες κι επιφανειακές προσεγγίσεις»;. Γίνετε πιο συγκεκριμένος.
Εννοώ τα περί δήθεν έλλειψης πιο «τσεκουράτου λόγου» και άλλα συναφή. Σε κάθε περίπτωση, οι συγκεντρώσεις των Τεμπών κατέδειξαν πως το κομματικό φαινόμενο με τη σημερινή κρατούσα εκδοχή του είναι σε βάθια κρίση. Για να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών, αυτό που εμείς οφείλουμε, είναι να εισηγηθούμε στον ελληνικό λαό κάτι πολύ βαθύτερο και σοβαρότερο. Ένα νέο κομματικό υπόδειγμα βασισμένο σε ένα νέο, δημόσιο πολιτικό ήθος αντάξιο των ιστορικών αξιών της αριστεράς.
Στην πορεία προς το Συνέδριό σας, πάντως, η εσωστρέφεια και τα «συντροφικά μαχαιρώματα», όπως είδαμε και από την Κεντρική σας Επιτροπή, θα ενταθούν. Το αντέχετε;
Όχι μόνο δεν το αντέχουμε αλλά σας διαβεβαιώ ότι το ενδεχόμενο μιας νέας εσωστρέφειας το αποστρέφεται και το σύνολο σχεδόν των μελών και των στελεχών μας.
Μέλος του μητρώου
