Τόλμησα, εγώ ένας τυχόντας μέσα από την μ ά ζ α των πολλών συνανθρώπων μου να (ψελλίσω) στη Δόξα Σου σκόρπιες, σ κ έ ψ ε ι ς.

Εκεί, που ποτέ κανείς δεν είναι δυνατό εύκολα να καταστρέψει τα δικά μας «όνειρα» & τις ελπίδες μας να ζούνε (θαλερές) στους κήπους της, ψυχής μας.]

Η Επιστολή αυτή σκοπό έχει να σας ενημερώσει για μια σπουδαία πρωτοβουλία που ξεκίνησε ήδη στην Νοτιανατολική Ασία και πιστεύω ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πρωτοποριακό βήμα για την αύξηση του τουριστικού ρεύματος της χώρας .

Η Ελληνική οικονομία πάντοτε στηριζόταν στην μικρομεσαία επιχείρηση. Ανεξάρτητα του εάν αυτό, είναι το επιθυμητό και βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης για το σύνολο της χώρας, αποτελεί σχεδόν μονόδρομο για τις νησιώτικες περιοχές.

( Ένας καλός συλλογισμός, όταν γίνει κοινό δόγμα της πολιτείας ονομάζεται, νόμος ). Πλάτων

Να λοιπόν που μερικά "ζητήματα" είναι τελικά καλύτερα να τα μαθαίνεις εκ των υστέρων.. Βεβαίως αν & πως κανείς τα μαθαίνει αρμοδίως ροής, συμφερόντων

«Κ α μ ά ρ ε ς», μια ιδιαίτερη ( κυρίως ) Αγροτική περιοχή που βρίσκεται στη μέση της διαδρομής μεταξύ Παροικιάς και της, Νάουσας. Πάνω, στ΄αριστερα & Ανατολικά Ν.Δ. του ψηλού λόφου (Μπαχνάς) βρίσκεται το Μοναστήρι της, «Λογγοβάρδας».

Ο Μέγα Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τρεις τελευταίες επιθυμίες του.. Αυτές ήταν:

Κύριοι, Εμείς οι κάτοικοι του Δρυού αισθανόμαστε πολίτες β' κατηγορίας διότι εσείς μας θεωρείτε πολίτες β' κατηγορίας...

Τα χάλια της Πάρου μας