Μου συστήθηκαν ως Γιάννης, Βαγγελιώ, Ανδρέας και Ρίτσα. Τους συνάντησα σε ένα υπνωτήριο αστέγων ένα βράδυ της άνοιξης. Είχαν μόλις τελειώσει το λιτό δείπνο

Δεν, είμαι κανένας σπουδαίος [αρχηγός] κάποια αρχή του τόπου που ζούμε όλοι «μαζί» εδώ στο ευλογημένο, νησί μας, την Πάρο.

Τι είδα φέτος το καλοκαίρι,με ρώτησε φίλη δημοσιογράφος.

Κάθε, λοιπόν πράγμα στο καιρό του!! Αποτελεί, στόχο επιβίωσης σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της κάθε, περιοχής.

Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια από μέρους μου για να πείσω τη δημοτική αρχή να καθαρίσει το τμήμα του οικοπέδου που εικονίζεται στη φωτογραφία και που συνορεύει με το ξενοδοχείο μου.

( Ανοικτή Επιστολή προς τον καινούργιο Δήμαρχο της Πάρου & όχι μόνο ).

Σύμφωνα με το άρθρο 94 παρ. 26 του Ν. 3852/2010 (ΝΟΜΟΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ), όπως προκύπτει

Τόλμησα, εγώ ένας τυχόντας μέσα από την μ ά ζ α των πολλών συνανθρώπων μου να (ψελλίσω) στη Δόξα Σου σκόρπιες, σ κ έ ψ ε ι ς.

Εκεί, που ποτέ κανείς δεν είναι δυνατό εύκολα να καταστρέψει τα δικά μας «όνειρα» & τις ελπίδες μας να ζούνε (θαλερές) στους κήπους της, ψυχής μας.]

Η Επιστολή αυτή σκοπό έχει να σας ενημερώσει για μια σπουδαία πρωτοβουλία που ξεκίνησε ήδη στην Νοτιανατολική Ασία και πιστεύω ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πρωτοποριακό βήμα για την αύξηση του τουριστικού ρεύματος της χώρας .